สุจิตต์ วงษ์เทศ : หนีห้องเรียนไปวัดสิงห์ อยู่ย่านข้าหลวงเดิม

วัดสิงห์ เป็นวัดเก่าสมัยอยุธยา บนเส้นทางคลองประวัติศาสตร์ เชื่อมลุ่มน้ำเจ้าพระยา เข้ากับลุ่มน้ำท่าจีน, ลุ่มน้ำแม่กลอง, ลุ่มน้ำเพชรบุรี มีบอกเล่าอย่างละเอียดอยู่ในหนังสือ ย่านข้าหลวงเดิม บางขุนเทียน เส้นทางคลองประวัติศาสตร์ ฝั่งทะเลทวารวดี กรุงเทพฯ โดย ขรรค์ชัย บุนปาน บรรณาธิการอำนวยการ และสุจิตต์ วงษ์เทศ บรรณาธิการ [จัดพิมพ์เนื่องในโอกาส สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินทรงยกช่อฟ้าศาลาการเปรียญวัดแก้วไพฑูรย์ แขวงบางขุนเทียน เขตจอมทอง กรุงเทพมหานคร วันอาทิตย์ที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2561]

วัดสิงห์ มีเส้นคมนาคม 3 ทาง (เรือ, รถไฟ, รถยนต์) เข้าถึงไม่ยาก แต่เดินทางไม่ง่าย 1. ทางเรือ ไปตามคลองด่าน เข้าคลองสนามชัย วัดสิงห์อยู่ริมคลองสนามชัยเส้นทางพันท้ายนรสิงห์ 2. ทางรถไฟ ไปตามรถไฟสายวงเวียนใหญ่-มหาชัย (สมุทรสาคร) วัดสิงห์อยู่ริมทางรถไฟ (มีสถานีวัดสิงห์) 3. ทางรถยนต์ ไปตามถนนเอกชัย วัดสิงห์อยู่ใกล้ถนนเอกชัย มีซอยวัดสิงห์ลึกเข้าไปไม่มาก

ชาดำเย็นหนีเรียน

พ.ศ. 2504 (มากกว่า 50 ปีมาแล้ว) ถนนเอกชัยเหมือนทางเกวียนบ้านนอก (ขอกตื้อสะดือจุ่น) ไม่มีรถประจำทาง ขรรค์ชัย บุนปาน ชวนผมนั่งรถไฟ (สายมหาชัย) ไปลงสถานีวัดสิงห์ มีอาคารไม้โรงเรียนวัดสิงห์หลังเดียวกลางทุ่งโล่ง ตอนนั้นเป็นวัยรุ่น นุ่งกางเกงขาสั้นสีน้ำตาล ตัดผมเกรียน เป็นนักเรียนมัธยมปลายวัดนวลนรดิศ มีหน้าที่ร่วมกันคิดโดดร่มหนีเรียนไป “ทอดน่องท่องเที่ยว” ครั้งนั้นขรรค์ชัยนำทางเข้าวัดสิงห์ แล้วเดินลัดตัดละเมาะไม้ไปวัดกำแพง (ซึ่งอยู่ถัดไปทางทิศใต้) ลัดแลงเข้าหาร้านค้าของชำ ริมคลองสนามชัย ขรรค์ชัยเป็นเจ้าถิ่น สั่งกินคนละแก้ว “ชาดำเย็น” แก้วละ 1 บาท กินเสร็จเดินกลับทางเดิม ขึ้นรถไฟสายเดิม แล่นตามทางเดิม ลงสถานีวัดจอมทอง (วัดราชโอรส) แล้วแยกย้ายทางใครทางมัน ขรรค์ชัยเข้าบ้าน (ของพ่อแม่ ตอนนั้นปลูกอยู่หลังโรงพักบางขุนเทียน) ส่วนผมนั่งรถเมล์ต่อไปอีกไกล (ต้องขึ้นสะพานพุทธฯ ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา) เพื่อกลับเป็นเด็กวัดอยู่วัดเทพธิดาราม (ประตูผี สำราญราษฎร์) ทำไมต้องไปกินชาดำเย็นถึงที่นั่น? ตอบสั้นๆ หนีเรียน (เพื่อความสุนทรีของชีวิตนักเรียนไม่ชอบห้องเรียน)

Advertisement
QR Code
เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่
Line Image