จากกรณีที่นายอนุทิน ชาญวีรกูล รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข (สธ.) กล่าวถึงกรณีที่มีการเผยแพร่คลิปที่ทำให้เข้าใจว่า สธ.ไม่มีมาตรการคุ้มครอง หรือลดความเสี่ยงให้แพทย์ พยาบาล และบุคลากรทางการแพทย์ที่ทำงานในโรงพยาบาล ในสถานการณ์ที่มีการระบาดของ COVID-19 ว่า เป็นการสื่อสารที่ผิดพลาด (อ่านรายละเอียด อนุทิน แจงวุ่นหลังดราม่าเดือด ไม่ได้ตำหนิหมอ เตรียมมาตรการป้องกันความเสี่ยงไว้ให้เพียบ)
เมื่อวันที่ 26 มีนาคม ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นพ.สุภัทร ฮาสุวรรณกิจ ผู้อำนวยการโรงพยาบาลจะนะ จ.สงขลา โพสต์ข้อความบนเฟซบุ๊กส่วนตัว “นพ.สุภัทร ฮาสุวรรณกิจ” กรณีมีหมอติดไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ หรือโควิด-19 ข้อความว่า
มีเสียงที่ดังก้องในหัวของเรา ท่านรู้ไหม
แทบทุกวันของแพทย์โรงพยาบาลจะนะ มีการทำ swab ตรวจหาเชื้อโควิดในกลุ่มเสี่ยง หรือกลุ่มที่ต้องเฝ้าระวัง ชีวิตเรากำลังเปลี่ยนไปมาสองสัปดาห์แล้ว ต้องใส่ชุด PPE เต็มยศเพื่อป้องกันไวรัสที่เรามองไม่เห็น นี่คือหน้าที่ที่เราเรียนหมอมา ทุกคนถ้าอยู่ในเวรที่ต้องทำ swab ก็ลงมือทำ ไม่มีเกี่ยงงาน เราทำเต็มที่ เพราะเราคือหมอ เราคือพยาบาล
แต่สำหรับพวกเราแล้ว เรารู้ว่าเราต้องป้องกันตนเอง เรามีครอบครัว มีพ่อแม่ที่เรารักรออยู่ที่บ้าน เมื่อใส่ชุดนี้ เราก็มั่นใจว่าเรามีโอกาสได้รับเชื้อโรคน้อยลงมาก เพราะเราป้องกันอย่างดี และจะได้ทำให้เชื้อไม่แพร่กระจายสู่คนอื่นๆ ในโรงพยาบาล อันนี้เรามั่นใจว่าเราทำได้ดี
แต่จุดที่เสี่ยงกว่าของแพทย์ พยาบาล และเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล กลับเป็นห้องฉุกเฉิน ห้องตรวจโรคทั่วไป ห้องผู้ป่วยใน เพราะเราป้องกันตนเองเพียงหน้ากากอนามัย หมวกคลุมผม faceshield และถุงมือ ด้วยคนไข้ที่หลากหลาย และปริมาณงานที่มาก ทำให้เราไม่สามารถป้องกันได้ทั้งหมด คำถามประจำวันของแพทย์พยาบาลจึงมีในหัวเสมอว่า “เราติดเชื้อแล้วยังว่ะ”
เป็นการยากครับที่จะบอกว่าการติดเชื้อของบุคลากรทางการแพทย์นั้น ติดมาจากงาน หรือจากชีวิตส่วนตัว อาจพอบอกได้ แต่จะติดจากไหนก็เถอะ ก็ควรให้กำลังใจกัน ไม่ไป bully เขา
ประกันชีวิตตายได้หลักล้านนั้น ไม่ค่อยมีประโยชน์นัก สิ่งที่บุคลากรทางการแพทย์อยากได้มากกว่า คือการมีอุปกรณ์ป้องกันไวรัสที่เพียงพอ มากกว่าแค่หน้ากากอนามัยที่ยังขาดแคลนอยู่ แม้จะดีขึ้นบ้าง นอกจากนี้ คือขวัญกำลังใจ รวมทั้งการออกแบบระบบ หรือนโยบายที่เข้าท่า ที่จะช่วยลดการแพร่ระบาดให้ช้าลงได้
ไม่เคยใส่ชุดนี้ต่อหน้าคนไข้จริงๆ ไม่มีทางรู้หรอกว่า “มันลุ้นขนาดไหน”
“เราติดเชื้อแล้วยังว่ะ” มันดังในหัวของบุคลากรทางการแพทย์ทุกคนแหละครับ ท่านรู้ไหม
