09.00 INDEX จาก กรณี ‘ชินคอร์ป’ ปี2549 มา กรณี ‘การบินไทย’ ปี2563
การบินไทย – มีความละเอียดอ่อนอย่างยิ่ง เมื่อปรากฏป้ายผ้าเขียนด้วยลายมือหน้าตึก “การบินไทย” ในลักษณะ “อุ้มการบินไทย ไม่อุ้มประชาชน”
ทั้งๆ ที่มติและรายละเอียดการช่วยเหลือและเยียวยา ”การบินไทย” ยังไม่มีอะไรเป็นทางการด้วยซ้ำ
ทุกอย่างล้วนดำเนินไปในแบบข้อ ”สันนิษฐาน” ทั้งสิ้น
ไม่ว่าจะเรื่องข้อเสนอเพื่อยื่น “ล้มละลาย” ไม่ว่าจะเรื่องข้อเสนอให้ลดสัดส่วนหุ้น ที่กระทรวงการคลังถือครองอยู่ให้ต่ำกว่าร้อยละ 50
อาการ “ขยับ” ของสหภาพพนักงานรัฐวิสาหกิจ ”การบินไทย” นั่นแหละคือ “สายล่อฟ้า” อันทรงพลานุภาพยิ่ง
เพราะยิ่งขยับยิ่งทำให้กรณี ”การบินไทย” เป็น ”การเมือง”
หากถือกันว่าการตัดสินใจขาย ”ชินคอร์ป” ให้กับเทมาเส็กเมื่อเดือน มกราคม 2549 คือ สายล่อฟ้าอันทรงพลานุภาพในทางการเมือง ก่อนรัฐประหาร
ริ้วรอยอันปรากฏผ่าน “การบินไทย” ในห้วงแห่งการแพร่ระบาดของไวรัส โควิด-19 นี่แหละคือความอ่อนไหวยิ่ง
น่าสังเกตว่า ไม่ว่ากรณีของ ”ชินคอร์ป” เมื่อปี 2549 ไม่ว่ากรณีของ ”การบินไทย” ในปี 2563 มีจุดเริ่มมาจากปมเงื่อนในทางเศรษฐกิจ แล้วขยายบานปลายกลายเป็นปมเงื่อนในทางการเมือง
เพียงแต่ว่ากรณี ”ชินคอร์ป” เป็นสมบัติส่วนตัว ขณะที่กรณี ”การบินไทย” ดำรงอยู่อย่างเป็นรัฐวิสาหกิจ จึงมีความแตกต่าง ทั้งในรากฐานและวิถีดำเนินของเงินทุน อย่างมีนัยสำคัญ
หากกรณี ”ชินคอร์ป” ในมือของนายกรัฐมนตรี มีความแหลมคมอย่างยิ่งยวดแล้ว กรณี ”การบินไทย” ในมือของนายกรัฐมนตรี จะมีความแหลมคมมากเพียงใด
สัมผัสได้จากข้อความบนป้ายผ้าที่ว่า “อุ้มการบินไทย แต่ไม่อุ้มประชาชน”
กรณี “การบินไทย” จึงไม่เพียงแต่เป็นหินลองทองอันคมแหลม หากแต่กำลังดำเนินไปในลักษณะอันเป็นสันปันน้ำในทางการเมืองอันละเอียดอ่อน อย่างเป็นพิเศษ
เท่ากับเป็นบทพิสูจน์คะแนนและความนิยมของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ว่าดำรงอยู่อย่างไร
เท่ากับเป็นบทพิสูจน์ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะเชื่อใครระหว่างข้อเสนอจากกระทรวงการคลัง ข้อเสนอจากกระทรวงคมนาคม
เพราะไม่เพียงจะสัมพันธ์กับ ”ดรีมทีม เศรษฐกิจ” หากสัมพันธ์กับพรรคประชาธิปัตย์ พรรคภูมิใจไทย อย่างมิอาจปฎิเสธ ได้
ทุกการตัดสินใจล้วนอยู่ในสายตาของ ”สังคม” อยู่ในการจ้องมองของ “ประชาชน”
