เฟซบุ๊ก “โรงพยาบาลนครพิงค์” ได้โพสต์เล่าเรื่องราวอันยิ่งใหญ่ของสาวรายหนึ่ง ที่บริจาคร่างกายเพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ โดยระบุข้อความว่า การให้ครั้งยิ่งใหญ่ เมื่อ 1 ชีวิต ต่อลมหายใจอีก 5 ชีวิต “สักวันหนึ่งหนูจะทำให้แม่ภูมิใจ” คือคำพูดที่เปี่ยมไปด้วยพลังและความมุ่งมั่นของหญิงสาว ที่ตั้งใจจะทำให้กับผู้เป็นแม่
นางพจนีย์ ชมเชิดธวัธชัย ผู้เป็นมารดา เล่าว่า ลูกสาว (น.ส.นพรดา ชมเชิดธวัธชัย) วัย 21 ปี ได้เคยบอกกับตนว่า “สักวันหนึ่งหนูจะทำให้แม่ภูมิใจ หนูจะเป็นอาจารย์” แม้จะยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ลูกสาวต้องการจะบอก แต่คุณแม่เองก็รู้สึกภูมิใจในความตั้งใจของลูกแล้วตั้งแต่วันนั้น
จนกระทั่งเมื่อเวลาเที่ยงคืน ของวันที่ 3 พฤศจิกายน 2563 น.ส.นพรดา ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์อย่างรุนแรง จนหัวใจหยุดเต้น ต้องทำการช่วยฟื้นคืนชีพ (CPR) ที่จุดเกิดเหตุ ทีมแพทย์โรงพยาบาลนครพิงค์ได้ให้การช่วยเหลือผู้ป่วยอย่างเต็มความสามารถ แต่เนื่องจากสมองได้รับความกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง แม้จะสามารถยื้อลมหายใจไว้ได้ แต่ผู้ป่วยได้มีภาวะสมองตายเกิดขึ้นแล้ว ในทางการแพทย์นั้นถือว่าผู้ป่วยได้เสียชีวิตลงแล้ว
นางพจนีย์ ผู้เป็นมารดาพบว่าลูกสาวได้พกบัตรแสดงความจำนงบริจาคร่างกายของ รพ.จุฬาฯ ไว้ในกระเป๋า ในที่สุดผู้เป็นแม่จึงได้เข้าใจในตอนนี้เอง ว่าความหมายที่ลูกสาวได้เคยบอกแม่เอาไว้ว่า “สักวันหนึ่งหนูจะเป็นอาจารย์” คือการบริจาคร่างกายเพื่อเป็นวิทยาทาน
หลังจากที่ได้พูดคุยกับทีมแพทย์ผู้ให้การรักษา และผู้ประสานงานการปลูกถ่ายอวัยวะแล้วนั้น ผู้เป็นแม่จึงได้ตัดสินใจ ให้ลูกได้มีโอกาสทำบุญใหญ่เป็นครั้งสุดท้าย ด้วยการบริจาคอวัยวะเพื่อต่อลมหายใจให้กับผู้ป่วยที่รอการปลูกถ่ายอวัยวะ โดยสามารถช่วยได้อีกถึง 5 ชีวิต จาก ไต 2 ข้าง ดวงตา 2 ข้าง และลิ้นหัวใจ ตามเจตนารมณ์ของลูกสาว นางพจนีย์ได้กล่าวว่า ลูกได้ทำให้แม่ภูมิใจแล้ว ลมหายใจสุดท้ายของลูกได้ต่อชีวิตผู้อื่นอีกถึง 5 ชีวิต
การบริจาคอวัยวะคือการให้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด คือการทำบุญครั้งยิ่งใหญ่ คือทานบารมีขั้นสูง ด้วยบุญกุศลที่ได้มอบชีวิตใหม่ให้กับผู้อื่นอีกหลายชีวิตนั้น ขอให้ดวงวิญญาณของ น.ส.นพรดา ไปสู่ภพภูมิที่ดีและได้รับรู้ว่า ได้ทำให้แม่ภูมิใจและได้ช่วยเหลือผู้อื่นตามเจตนารณ์แล้ว
