จาตุรนต์ ถามรัฐ ใช้เคล็ดลับอะไร ขยับ 2ชม. ให้นั่งร้านอาหาร ทั้งๆที่คนกะดึก ยังเดือดร้อนอยู่ดี
ตามศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (ศบค.) ได้เผยมติการผ่อนคลายการใช้มาตรการและยับยั้งการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 โดยขยายเวลาเปิดให้นั่งรับประทานอาหาร จำหน่ายอาหาร เครื่องดื่ม จากเวลา 21.00 น. เป็นไม่เกิน 23.00 น. โดยให้จำกัดจำนวนคนต่อโต๊ะ เน้นการเว้นระยะห่าง และงดดื่มสุราในร้านนั้น
ย้อนอ่าน : ศบค.คลายล็อกกทม.-ปริมณฑล ร้านอาหารเปิดได้ถึง 5 ทุ่ม
ล่าสุด (29 ม.ค.) นายจาตุรนต์ ฉายแสง อดีตรองนายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ
“นั่งกินดื่มได้ 5 ทุ่ม ทำไมต้องขยับทีละ 2 ชั่วโมง 1 ทุ่ม-3 ทุ่ม-5 ทุ่ม มีเคล็ดลับอะไร รัานที่เขาขายคนทำงานกะดึกก็ยังเดือดร้อนอยู่ดี #โควิดวันนี้”
อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้ นายจาตุรนต์ ได้โพสต์ข้อเขียน เรื่อง อย่าทำให้ “ถนนข้าวสารเป็นเมืองซอมบี้” โดยไม่จำเป็น เล่าเสียงสะท้อนจากการไปพูดคุยกับเจ้าของกิจการที่ใหญ่เป็นอันดับต้น ๆ ในถนนข้าวสาร มีพนักงานกว่า 50 ชีวิต ถึงปัญหาการจำกัดเวลาในการให้บริการ ตอนหนึ่งว่า
“เจ้าของกิจการท่านนี้สะท้อนได้น่าสนใจว่า ในวันที่ประเทศไทยสามารถควบคุมจนมีผู้ติดเชื้อเป็นศูนย์ แต่ทำไมรัฐกลับไม่ยอมให้กิจการเหล่านี้เปิดได้ตามปกติ หรือบวกกับมีนโยบายที่จูงใจให้มากพอให้ผู้คนออกมาจับจ่ายใช้สอย แต่ในวันที่ผู้ติดเชื้อเป็นศูนย์กลับยังคงมีมาตรการห้ามผู้ประกอบกิจการที่เข้มข้น ทำให้ในวันที่กิจการมีโอกาสจะทำเงิน เพื่ออย่างน้อยเก็บสำรองในยามฉุกเฉิน แต่รัฐกลับตัดโอกาสเหล่านั้นไป และเหตุการณ์ฉุกเฉินก็เกิดขึ้นจริงเมื่อโควิด-19 รอบใหม่กลับมาอีกครั้ง พวกเขาจึงไม่มีเงินที่มากเพียงพอมาต่อลมหายใจให้กับกิจการ”
“ส่วนรายได้หลักที่มาจากการเป็นพนักงานร้าน เจ้าของร้านก็ให้คำตอบไม่ได้ว่า เดือนหน้าเขาจะมีเงินจ่ายเด็ก ๆ พนักงานเหล่านี้หรือไม่ และเมื่อหวังเงินจากประกันสังคมก็ยังไม่มีความแน่ชัด เพราะโควิดรอบใหม่นี้รัฐไม่ได้สั่งให้ร้านปิดกิจการ แต่ให้เปิดขายอาหารได้ถึง 3 ทุ่ม (แต่ร้านของเขาขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ไม่ขายอาหาร และปกติมีลูกค้าจำนวนมากในเวลาเที่ยงคืน) ทำให้เมื่อรัฐไม่ได้สั่งให้ปิดร้าน จึงไม่รู้ว่าประกันสังคมจะรับผิดชอบในส่วนนี้หรือไม่
“ผมคิดว่า พื้นที่อย่างข้าวสารซึ่งปรกติจะมีคนมาตั้งแต่หัวค่ำไปจนถึงดึก การให้ปิดตั้งแต่สามทุ่มจึงทำให้คนเที่ยวน้อยจนร้านค้าต่าง ๆ อยู่ไม่ได้และต้องปิดกันจนหมดเหมือนเป็นเมืองร้าง ทางแก้ง่าย ๆ ก็คือไม่ต้องไปจำกัดเวลา แต่ใช้มาตรการป้องกันการแพร่ระบาด เช่น จัดระยะห่าง ใส่หน้ากาก วัดอุณหภูมิ ใช้แอลกอฮอล์ล้างมือก็พอ รัฐต้องช่วยเสริมความมั่นใจให้คนกล้าไปเที่ยวหรือใช้บริการในพื้นที่นี้”
ย้อนอ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง :
- จาตุรนต์ ชี้ ‘ถนนข้าวสาร’ ร้างเป็นเมืองซอมบี้ เหตุรัฐตัดโอกาส เจ้าของกิจการตายทั้งเป็น
- จาตุรนต์ เปิดชีวิตคนกลางคืน ผลกระทบจากมาตรการป้องโรค ไม่เป็นโควิด แต่ติดหนี้ตาย
