‘รุ้ง’ อดข้าววันที่ 2 กำลังใจดี ปวดขาเล็กน้อย คิดถึง ‘น้องม่วง’ เจ้าของจม.ที่ได้อ่านในห้องพิจารณาคดี
เมื่อวันที่ 31 มีนาคม เฟซบุ๊กส่วนตัวของนางสาวปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล หรือรุ้ง เผยแพร่ข้อความที่ระบุว่าโพสต์โดยพี่สาว เล่าถึงสภาพร่างกายและจิตใจรวมถึงความคิดถึงที่มีต่อนักเรียนชั้นมัธยมคนหนึ่งที่ส่งจดหมายให้กำลังใจตน ความว่า
เมื่อคืนนอนพลิกตัวไปมา ปวดขานิดหน่อย ในหัวเราคิดถึงคนเดียวเลย คือ น้องผู้หญิง ม.1 ที่ส่งจดหมายและการ์ดเฮอร์ไมโอนี่มาให้ และได้อ่านในห้องพิจารณาคดี ที่ศาลอาญาเมื่อวันจันทร์ ขอเรียกน้องว่าน้องม่วง
ถึงน้องม่วง อยากให้น้องรู้ว่าจดหมายของน้องมันมีค่ามากๆสำหรับเรา เราอ่านแล้วนะ เราดีใจมากๆ ที่น้องส่งมาให้เรา มันเติมพลังให้เรามากๆ มากจริงๆ
ทำให้เราคิดถึงน้อง ป. 6 ที่เคยมาหาเราที่วันชุมนุมห้าแยกลาดพร้าว น้องมากอดเรา ร้องไห้ บอกไม่อยากให้พี่รุ้งเป็นอะไร ไม่อยากให้กลับเข้าคุกอีก เราเคยเกี่ยวก้อยสัญญา แต่เราทำตามสัญญาไม่ได้ เรารู้ว่าน้องพยายามมาเจอเราที่ศาลอาญาเมื่อวันที่ 15 มีนาคมที่ผ่านมา แต่ต้องคลาดกัน
ตอนที่เรารู้สึกชั่วครู่กับความเหนื่อย จดหมายน้องม่วงเป็นภาพที่ปรากฎขึ้นให้เรามีพลังใจ
เราแพ้เด็กๆ
ขอบคุณเด็กๆน้องๆจากหัวใจ
พี่รุ้ง ปนัสยา
ข้อความจากทัณฑสถานหญิงกลาง
31 มีนาคม 2564
ในขณะเดียวกัน เพจแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม เผยแพร่ข้อความเกี่ยวกับความคืบหน้าในการอดอาหารเป็นวันที่ 2 และแนวทางต่อไปในอนาคต
ความว่า
[อัพเดต] รุ้ง-ปนัสยา อดอาหารประท้วงต่อความอยุติธรรมเป็นวันที่ 2
รุ้ง-ปนัสยา วันนี้ (31 มี.ค. 64) ครอบครัวของรุ้งได้เข้าเยี่ยมรุ้งผ่านระบบออนไลน์ รุ้งสดใสขึ้นมาก กำลังใจดี ส่วนเรื่องการอดอาหาร ก็ค่อย ๆ ลดตามลำดับ ก็คือจากที่กินข้าว ก็ลดปริมาณข้าว แล้วหันมากินผลไม้ กินนม น้ำผลไม้ และอาจลดเหลือแค่น้ำ
การพรากอิสรภาพไม่อาจพรากจิตวิญญานแห่งการต่อสู้ได้ แม้จะต้องอยู่ในคุก นักสู้ก็ยังเป็นนักสู้
