อดีตสจ๊วต “เดินเข็นรถ” จากบอสตัน ถึง นิวยอร์ก รำลึกเพื่อนร่วมงานบนเที่ยวบิน 175 ในเหตุการณ์ 9/11
ถึงแม้ไม่ใช่ “ผู้เสียชีวิต”จากเหตุการณ์ 9/11 แต่พอล เวเนโต อดีตพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน สายการบินยูไนเต็ด แอร์ไลน์ ในวัย 62 ปี นับเป็นหนึ่งใน “ผู้สูญเสียเพื่อนร่วมงาน”หลายคน ที่ปฎิบัติหน้าที่อยู่บนเครื่องบินยูไนเต็ด แอร์ไลน์ เที่ยวบิน 175 จากบอสตัน ที่ถูกกลุ่มก่อร้ายจี้ พุ่งชนตึกเวิลด์ เทรด กลางนครนิวยอร์ก เมื่อวันที่ 11 กันยายน ปี 2544
เวเนโต เล่าว่าเที่ยวบิน 175 คือเที่ยวบินที่เขาขึ้นทำงานเป็นประจำ แต่จะเรียกว่าเป็น “โชคดี”ของเขาก็ได้ ที่เช้าวันที่ 11 กันยายน ปี 2544 เป็น”วันหยุด”ของเขาพอดี หลังจากเขาเพิ่งขึ้นทำงานบนเที่ยวบินที่บินจากนิวยอร์ก กลับมายังบอสตันเมื่อคืนวันที่ 10 กันยายน ทำให้เขาได้พักในวันรุ่งขึ้น
อดีตสจ๊วต เล่าเขารู้ “ข่าวช็อกโลก” ระหว่างกำลังช่วยเพื่อนก่อกำแพงคอนกรีต และตอนนั้นเขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เครื่องบินลำที่ 2 ที่ถูกจี้พุ่งชนตึกแฝดของเวิลด์ เทรด คือ เที่ยวบิน 175 ที่เขาเคยขึ้นทำงานเป็นประจำ
แต่เมื่อรู้ เวเนโต บอกว่า ” ผมรู้สึกช็อก รู้สึกโกรธ อยากแก้แค้น แต่ผมก็รู้ดีว่า ผมไม่สามารถทำอะไรได้ ”
อย่างไรก็ตาม ในปีนี้ ซึ่งครบรอบ 20 ปีของเหตุการณ์ 9/11 เวเนโต ซึ่งเคยทำงานเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินมา 30 ปี กับสายการบิน 5 สายการบิน อยากทำอะไรเพื่อรำลึกถึงเพื่อนร่วมงานที่เสียชีวิตบนเที่ยวบินนั้น รวมทั้งเจ้าหน้าที่ทุกคนที่ทำงานอยู่บนเครื่องบินทั้ง 4 ลำที่ถูกกลุ่มก่อร้ายจี้ ซึ่งเวเนโต เชิดชูว่า พวกเขาเหล่านั้นคือฮีโร่ ด้วยการเข็นรถเครื่องดื่ม-อาหาร ซึ่งถือเป็น อุปกรณ์คู่กายของแอร์โฮสเตส และ สจ๊วต เดินเท้าจากเมืองบอสตัน ไปยังบริเวณกราวด์ ซีโร่ หรือ สถานที่ตั้งเดิมของตึกเวิลด์เทรด กลางนครนิวยอร์ก ซึ่ง เวเนโต เริ่มออกเดินเท้าจากเมืองบอสตัน ตั้งแต่วันที่ 21 สิงหาคม
“พวกเขาเหล่านั้นคือผู้ที่เผชิญเหตุการณ์แรกสุด พวกเขาคือฮีโร่ที่แท้จริง ”
เวเนโต เรียกภารกิจนี้ของเขาว่า ” Paulie’s Push “ที่นอกจากเพื่อรำลึกถึงเพื่อนร่วมอาชีพที่เสียชีวิตในเหตุการณ์ 9/11 เขายังตั้งใจมอบเงินบริจาคที่ได้จากการเดินครั้งนี้ให้แก่ Power Forward 25 องค์กรไม่หวังผลกำไร เพื่อช่วยเหลือผู้ติดยาเสพติด
เวเนโต ต้องลดน้ำหนักตัวไปเกือบ 14 กิโลกรัม เลิกบุหรี่ ฝึกรถเข็นเครื่องดื่มเดินวันละ 26 กิโลเมตร นานหลายเดือนและเข้ารับการฝึกจาก เดฟแม็คกิลลิฟเรย์ ผู้อำนวยการจัดการแข่งขันบอสตัน มาราธอน เพื่อเตรียมร่างกายให้พร้อมสำหรับภารกิจนี้ที่แม้จะหนักสำหรับคนอายุ 62 ปี แต่ “มันเทียบไม่ได้เลย กับสิ่งที่พวกเขาได้เผชิญ “
