เมื่อวันที่ 15 มิ.ย. ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นายสมฤทธิ์ ลือชัย นักประวัติศาสตร์ชื่อดังและผู้เชียวชาญด้านวัฒนธรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เผยแพร่ข้อเขียนในเฟซบุ๊กส่วนตัว Somrit Luechai มีเนื้อหาเกี่ยวกับประเด็นนักร้องลูกทุ่ง “ลำไย ไหทองคำ” โดยมีการเชื่อมโยงด้านประวัติศาสตร์ และวรรณคดี ซึ่งสมฤทธิ์มองว่าเป็นความย้อนแย้งที่ไม่เคยลงตัวของวัฒนธรรมไทย เนื่องจากภาครัฐไทยต้องการสร้างเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม จึงนำวัฒนธรรม”เมือง”มาเป็นตัวกำหนด แต่ลืมไปว่ามีวัฒนธรรม”ชนบท”ที่ดำรงอยู่อย่างหนาแน่นและเข้มแข็ง เพียงแต่ถูกลดค่าด้วยข้อหาที่ว่า สกปรก หยาบคาย ลามก
นอกจากนี้ นายสมฤทธิ์ ยังโพสต์รณรงค์ให้ปลดปล่อย “ไห” เป็นอิสระอีกด้วย
เนื้อหา มีดังนี้
“รักนวลสงวนตัวตามอย่างวัฒนธรรมไทย”
ได้ยินบ่อยมากในช่วงนี้ หลังเกิดกระแส“ตื่นไหทองคำ” (Golden Jar Rush)ในเมืองไทย
ปัญหาคือแล้ววัฒนธรรมไทยที่ว่านี้”รักนวลสงวนตัว”จริงหรือ?
ลองอ่านกลอนบทนี้ซิ
“สมพาสพิมดุจริมแม่น้ำตื้น
ไม่มีคลื่นแต่ละลอกกระฉอกฉาว
ปะสายทองดุจต้องพายุว่าว
พอออกอ่าวก็จ่มล่มลงไป”
จากวรรณคดีไทยเรื่องขุนช้างขุนแผน ตอนพลายแก้วขึ้นเรือนแม่พิม แล้วทั้งคู่ก็ได้เสียกัน พอได้แม่พิมแล้วก่อนกลับเจ้าพลายแก้วก็เข้าหา”สายทอง”พี่เลี้ยงของแม่พิม เพื่อให้โบนัสแก่สายทองที่ช่วยเป็นแม่สื่อให้ สรุปคืนเปิดบริสุทธิ์พลายแก้ว มีคนช่วยเปิดให้ตั้ง 2 คนแน่ะ
ตอนนั้นพลายแก้ว 15 แม่พิม 14 สายทอง 17 ยังไม่ได้ทำบัตรทั้ง 3 คน
ถ้าเอาวาทกรรม“รักนวลสงวนตัว” มาบังคับใช้ “ขุนช้างขุนแผน”ก็ต้องถูกตัดออกจากการเป็นวรรณคดีของไทย เพราะจะเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีต่อเยาวชน มีที่ไหนอายุ14-15 ก็เอากันแล้ว น่าเกลียด! หืย…
แต่ทำไมยังคงเป็นวรรณคดีไทยอยู่ ไม่เห็นกระทรวงวัฒนธรรมหรือคุณประยุทธ์และบรรดา”ผู้ดี”ทั้งหลาย ออกมาโวยวาย
นี่คือความย้อนแย้งที่ไม่เคยลงตัวของวัฒนธรรมไทย เพราะเหตุว่ารัฐไทยต้องการสร้าง”เอกลักษณ์”ทางวัฒนธรรม จึงนำวัฒนธรรม”เมือง”มาเป็นตัวกำหนดหรือแบบอย่าง แต่ลืมไปว่ามันมีวัฒนธรรม”ชนบท”ที่ดำรงอยู่อย่างหนาแน่นและเข้มแข็ง เพียงแต่ถูกลดค่าด้วยข้อหาที่ว่า สกปรก หยาบคาย ลามก ฯลฯ
ผมชอบฟังซอ(เพลงพื้นบ้านล้านนา)ตอนบ่ายๆเพราะช่วงนี้จะซอกันอย่างออกรส อวัยวะเพศลอยมาเป็นชิ้นๆเลย
ผมเคยฟังเพลงฉ่อยแม่บัวผัน แม่ครูของคุณขวัญจิตร ศรีประจันต์ ว่าเนื้อแดงๆ คือร้องออกมาตรงๆไม่ต้องผวนหรือแบบ”หักคอรอจังหวะ”อย่างเพลงหมากัด มันส์เหลือเกิน
นี่คือวัฒนธรรมแบบชนบทที่สนุกสนานกันอย่างนี้ แบบนี้
ถ้าใจกว้างยอมรับว่ามันมีวัฒนธรรมหลายชุดหลายกลุ่ม(ซึ่งความจริงก็เป็นอย่างนั้น) เมื่ออยู่ในพื้นที่ของเขา เขาย่อมมีสิทธิ์ที่จะมีความสุขตามแบบวัฒนธรรมของเขาครับ เรื่องกระแส”ตื่นไหทองคำ”นั้น รัฐต่างหากที่ไปละเมิดสิทธิ์ของเขา เขาจะมีไหหรือเขาจะมีหีบ ก็เป็นเรื่องของชาวบ้านไม่ใช่เรื่องที่รัฐจะไปวุ่นวาย ถ้าขืนไปวุ่นวายมากๆผมจะให้น้องลำใย”ยกหีบหนี”ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ซวดๆๆ
