| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
เนื่องจากมี “รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560” อยู่ในมือ ประหนึ่งว่าเส้นทางของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะราบรื่นเหมือนยืนอยู่บนเนินเขา
แถม “บทเฉพาะกาล” ยังมี “มาตรา 44”
แต่ถามว่านับจากเดือนเมษายนเป็นต้นมา คสช.และรัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ขับเคลื่อนเหมือนมีชิ้นปลามันอยู่ในปากอย่างนั้นหรือ
ดูจากกระบวนการ “กฎหมายลูก” แล้วเริ่มไม่แน่ใจ
บทสรุปจากความจัดเจนของ นายนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ ที่ว่าอาจจำเป็นต้องเลื่อน “โรดแมป” การเลือกตั้งออกไปเป็นปี 2562
อาจถูกมองว่าเป็นการ “มโน”
ไม่ว่าจะจาก นายวิษณุ เครืองาม ไม่ว่าจะจาก นายพรเพชร วิชิตชลชัย ไม่ว่าจะจาก นายสุรชัย เลี้ยงบุญเลิศชัย
แต่ “คำตอบ” ก็อยู่อีกไม่ยาวนานนัก
กระบวนการขัดแย้งในทาง “ความคิด” ระหว่างคณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ (กรธ.) กับ สภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) อาจเสมอเป็นเพียงความเห็น “ต่าง”
แต่กรณีของร่างรัฐธรรมนูญฉบับ นายบวรศักดิ์ อุวรรณโณ ที่ นายนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ ยกขึ้นมาเป็นกรณีศึกษาก็ไม่ควรมองข้าม
เห็นเหตุการณ์เมื่อเดือนกันยายน 2558
ทั้งๆ ที่ไม่ว่า คสช.ไม่ว่ารัฐบาลต่างก็ยืนยันว่าเห็นชอบ แต่เพียงชั่วคืนเดียวความเห็นก็แปรเปลี่ยนและผลก็คือ สปช.ลงมติคว่ำ
ผลก็คือ นายบวรศักดิ์ อุวรรณโณ ช็อก
ต้องหลบหน้าไปจากแวดวงการเมืองเพื่อเลียแผลและสรุปบทเรียน ต้นสายปลายเหตุแล้วก็ประมวลออกมาอย่างรวบรัดว่า
“เขาอยากอยู่ยาว”
บทสรุปที่ว่า “เขาอยากอยู่ยาว” จากสถานการณ์เมื่อเดือนกันยายน 2558 อาจเสมอเป็นเพียงการเตะถ่วงยื้อเวลาในการยกร่างและสถาปนา “รัฐธรรมนูญ”
แต่หากจับ “อารมณ์” จากบรรดา “ไอ้ห้อยไอ้โหน” ก็จะตาสว่าง
ผ่านจากเดือนกันยายน 2558 มายังเดือนสิงหาคม 2559 มายังเดือนเมษายน 2560 หากพูดตามสำนวนของ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ก็ต้องว่า เท่ากับนับ 1 ไปสู่ “การเลือกตั้ง”
หากอ่านตามรัฐธรรมนูญอย่างเถรตรง การเลือกตั้งก็น่าจะเกิดขึ้นอย่างช้าปลายปี 2561 แต่เมื่อจับอาการระหว่าง กรธ.กับ สนช.ก็ก่อให้เกิดข้อกังขา
กังขาในบทบาทอันเหมือนกับเป็นการแสดง “ลิเก”
ที่เห็นว่าเป็นม้ามิใช่ม้าหากเป็นก้านกล้วย ที่เห็นว่าเป็นดาบมิใช่ดาบอันตีมาจากเหล็กน้ำพี้หากแต่เป็นดาบไม้ ที่เห็นว่าเป็นการเสียบเข้าไปยังอีกฝ่ายเสมอเป็นเพียงเสียบเข้าตรงจักกะแร้
ฝันร้ายจากเดือนกันยายน 2558 จึงหวนฟื้นคืนมา
ทำให้ นายนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ มีความเชื่อมั่นเป็นอย่างสูงว่า เลิกคิดได้เลยว่าจะมีการเลือกตั้งในปี 2561 อาจจะเป็นปี 2562
เท่ากับไม่เชื่อ “รัฐธรรมนูญ” เท่ากับไม่เชื่อ “คสช.”
เป็นธรรมดาที่ตั้งแต่หัวถึงหางแถวของ คสช.ต่างออกมายืนยัน ไม่ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่า นายวิษณุ เครืองาม
ทุกอย่างดำเนินไปตาม “กฎ”
กฎอันเป็นสัจจะในทางการเมืองที่ว่า เมื่อท่านพูด คนเขาจะฟัง แต่เมื่อท่านลงมือทำอย่างที่พูด คนเขาจะเชื่อ
ไม่นานเกินรอ น่าจะมี “คำตอบ”
