| ที่มา | จันทร์รอน [email protected], |
|---|---|
| ผู้เขียน | คอลัมน์ เริงโลกด้วยจิตรื่น |
คำแนะนำหนึ่งที่ผู้ใฝ่หาความสำเร็จมักได้รับคือ “ค้นหาตัวเองให้เจอ”
การค้นพบตัวเองนั้นเป็นเรื่องยิ่งใหญ่มาก ผู้ที่ประสบความสำเร็จมาก่อนจะมักจะบอกว่าเพราะเขาสามารถเริ่มต้นจากตรงนั้นได้
การค้นพบตัวเอง และทำในสิ่งที่เป็นตัวของตัวเอง เป็นการเริ่มต้นสู่ชีวิตที่มีความสุข และนำไปสู่ความสำเร็จอื่นๆ
และแม้ถึงจะไม่สำเร็จใดๆ แต่การค้นพบตัวเองและอยู่กับความเป็นตัวของตัวเองก็เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว
ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะชีวิตที่รู้จักตัวเอง จะเข้าสู่ความสงบได้ง่ายกว่า เป็นชีวิตที่สามารถอยู่กับความเรียบร้อยโดยไม่ต้องต้านทานแรงกดดันอะไรมากมายนัก ด้วยเอาเข้าจริงแล้วมนุษย์เรามีไม่กี่เรื่องหรอกที่จำเป็น
สำหรับการดำรงชีวิตจริงๆ ที่มากมายไม่รู้พอนั้นส่วนใหญ่แล้วเกิดจากที่เราคิด เราจินตนาการขึ้นมาเองว่าเป็นความจำเป็น
ที่เป็นเช่นนี้เพราะมนุษย์เราสะสมความคิดความเชื่อในเรื่องความเป็นสัตว์สังคม จนเป็นถือปฏิบัติกันเป็นปกติไปแล้วว่าการอยู่อย่างแปลกแยกจากคนอื่นๆ ไม่ดี
จะต้องเหมือนๆ กันกับคนอื่นแล้วชีวิตจะราบรื่นสงบสุข
ความรู้สึกนึกคิดแบบนี้ทำให้เกิดการเลียนแบบ ทำอะไรต่ออะไรตามแฟชั่นของยุคสมัย แสดงหาต้นแบบหรือที่เรียกว่าไอดอล แล้วทำตามๆ กันไป
ที่ไปไกลกว่านั้นคือความคิดที่แข่งขันกันว่าใครจะทำตามได้ดีกว่า เหนือกว่า
ดิ้นรนที่จะอยู่ในแบรนด์ที่รู้สึกว่าเหนือกว่า มากกว่า แพงกว่า พิลึกกึกกือมากกว่า
ซึ่งหากลองนึกๆ ดูแล้ว นี่เป็นความขัดแย้งกันเองของธรรมชาติมนุษย์
ขัดแย้งตรงที่ ขณะที่ต้องการอยู่อย่างเหมือนๆ กัน แต่ในความเหมือนๆ กันนั้นกลับทะเยอทะยานในความอยากเหนือกว่า
ชีวิตที่ดิ้นรนไปในสภาวะเช่นนี้ ย่อมยากที่จะรู้จักตัวเอง
สภาวะของชีวิตแบบ “ค้นหาตัวเองไม่เจอ” จึงเกิดขึ้นกับคนส่วนใหญ่
ที่ไปไกลกว่านั้นคือ การค้นหาความเป็นตัวของตัวเองในกระแสแห่งความทะยานอยากที่ขัดแย้งกันเองระหว่าง ความเหมือนกับเพื่อนร่วมสังคม กับความต้องการที่จะเหนือกว่า ก่อให้เกิดพฤติกรรมที่พิลึกกึกกือ และไม่รู้จักพอมากขึ้น
ในหนทางนี้ ยิ่งค้นหาก็ยิ่งห่างไกลจากโอกาสที่จะค้นพบตัวเอง
เพราะยิ่งแสวงหายิ่งสะสมอะไรต่ออะไรไว้มากมายขึ้น และสิ่งเหล่านั้นจะมีอิทธิพลในการกำหนดความคิด ความอ่านพอกหนาและซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ จนยากที่จะมองเห็นตัวเอง
ทรรศนะซึ่งมุ่งไปที่ “เหนือกว่าในความเหมือน” จะนำสู่ความต้องการดังกล่าว และความปรารถนานั้นจะกำหนดคำพูด การกระทำ การแสวงหา ความมานะพยายาม ความตั้งใจ มุ่งมั่นไปสู่สิ่งนั้น
และ “ความเหมือนที่เหนือกว่า” จะเป็นตัวกำหนดความคิด
เกิดความผยองพองใจเมื่อประสบความสำเร็จ เศร้าสร้อยหมองหม่นเพื่อไปไม่ถึง
อิจฉา ริษยาเมื่อเห็นคนอื่นไปได้ดีกว่า
อารมณ์ความรู้สึกเหล่านี้จะพอกหนาขึ้น จนกระทั่งสัมผัสไม่ได้ถึงความคิดเรื่อง “ค้นพบตัวเอง” ซึ่งผู้รู้ทั้งหลายบอกว่าเป็นหนทางแห่งความสุข และความสำเร็จ
หนทางกลับสู่ “การค้นพบตัวเอง” นั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับมนุษย์ในสังคมปัจจุบัน ที่ส่วนใหญ่พอกหนาด้วยปรารถนา “เหนือกว่าในความเหมือน” กันมายาวนาน
แต่อย่างไรก็ตาม จะว่ายากก็คงไม่ใช่ เพราะหากมองไปถึงวิธีดำเนินชีวิตของคนรุ่นใหม่ๆ จะพบว่ามีจำนวนมากขึ้น และชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ ที่จะพากันออกจากกรอบกรงความคิด “เหนือกว่าในความเหมือน”
มีเรื่องราวของการแสวงหาตัวเองที่ชักชวนกันให้เริ่มจากความเรียบง่ายมากมายเกิดขึ้น
และหนทางดังกล่าวเริ่มชัดขึ้น อธิบายให้เข้าใจได้ง่าย และทำได้อย่างกว้างขวางขึ้น
วิถีที่เรียบง่ายแต่เข้าถึง “การค้นพบตัวเอง” ได้จริงนี้น่าสนใจยิ่ง
วันหลังลองมาแลกเปลี่ยนกัน
จันทร์รอน
