เหนือฟ้า มีฟ้า
เหนือดูด มี ‘โคตรดูด’
คนนั้น คือใคร
หากฝีมือในการเล่นการพนันของเกาจิ้งได้รับยกย่องให้อยู่ในฐานะ “โคตรเซียน” ก็ต้องยอมรับว่าภายในกระบวนการดูดทางการเมือง
นายทักษิณ ชินวัตร ย่อมอยู่ในฐานะ “โคตรดูด”
เมื่อแรกจัดตั้งพรรคไทยรักไทยก็เปิดเกมด้วยการดูด นายเสนาะ เทียนทอง จากพรรคความหวังใหม่ของ พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ เข้ามา
หลังการเลือกตั้งพรรคแรกที่ดูดคือ พรรคเสรีธรรม
จากนั้นไม่นาน พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ ก็ประกาศยุบพรรคสลายกลายเป็นส่วนหนึ่งอยู่ภายในพรรคไทยรักไทย
ก่อนเลือกตั้งเดือนกุมภาพันธ์ 2548 ก็ดูดพรรคชาติพัฒนา
จึงอาจสรุปได้ว่า ไม่ว่าจะเป็นพรรคภูมิใจไทย ไม่ว่าจะเป็นพรรคชาติพัฒนา ไม่ว่าจะเป็นพรรคพลังชล ไม่ว่าจะเป็นภายในพรรคชาติไทยพัฒนา
ล้วนเคยมีประสบการณ์ “ร่วม” จาก “โคตรดูด” มาแล้วทั้งสิ้น
คำเตือนที่ นายทักษิณ ชินวัตร ประเมินถึงกระบวนการ “ดูด” ที่กำลังแผ่รังสีอำมหิตมาจากภายในทำเนียบรัฐบาลครั้งนี้
จึงเท่ากับเป็นการเตือนจาก “โคตรดูด”
การดูดนักการเมืองระดับ นายสกลธี ภัททิยกุล หรือแม้กระทั่งตระเตรียมจะต่อท่อไปยัง นายณัฏฐพล ทีปสุวรรณ เป็นเรื่องระดับ “กระจอก”
เพราะ “โคตรดูด” เขาดูดทั้งพรรคมาแล้ว
นายทหารซึ่งเรียกกันว่าเป็น “ขงเบ้ง” อย่าง พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ ซึ่งเคยปล่อยแสงดูด นายเสนาะ เทียนทอง มาจากพรรคชาติไทย สร้างความเจ็บช้ำให้กับ นายบรรหาร ศิลปอาชา อย่างยิ่งยวด
แต่ “โคตรดูด” เล่นทั้ง พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ และ นายเสนาะ เทียนทอง
จึงเชื่อได้เลยว่า แม้ จอมพล ป. พิบูลสงคราม หรือ จอมพล ส. ธนะรัชต์ หรือ จอมพล ถ. กิตติขจร กลับมาเกิดใหม่
ก็อาจต้องเรียก “โคตรดูด” ว่า “พี่”
บทสรุปของ “โคตรดูด” อันส่งตรงมาจากสิงคโปร์จึงเท่ากับเป็นการเตือนไปยังบรรดา “อนุบาล” ทางการดูดซึ่งกำลังปล่อยแสงกันอยู่
1 นักการเมืองไม่ต้องกังวล
ขณะเดียวกัน 1 ก็บอกด้วยว่า พรรคทหารต่างหากที่ต้องกังวล เพราะในที่สุดท่ามกลางการดูดอย่างบ้าคลั่ง
“ขอให้ระวัง นักการเมืองสีเทาๆ”
ได้ยินอย่างนี้ไม่เพียงแต่ภายใน คสช.เท่านั้นที่ต้องสะดุ้งจนเรือนไหว หากแม้กระทั่งเป้าหมายที่จะต้องถูกดูดก็ต้องเหลียวซ้ายเหลียวขวา
คำว่า “สีเทาๆ” เขาหมายถึงใคร
ไม่ว่าจะเป็นที่ชลบุรี ไม่ว่าจะเป็นที่สุโขทัย ไม่ว่าจะเป็นที่ฉะเชิงเทรา ไม่ว่าจะเป็นที่นครราชสีมาและไม่ว่าจะเป็นที่สระบุรี
ล้วนตกอยู่ในสภาวะ “วัวสันหลังหวะ”
คําเตือนจาก “โคตรดูด” เป็นสัจจะอย่างยิ่ง นั่นก็คือ ภายในกระบวนการดูดดำเนินไป 2 ช่องทางเหมือนกับระบบบัญชี
นั่นก็คือ มิได้มีแต่ “รายรับ”
ตรงกันข้าม สิ่งที่จะตามมาภายในการดูดอันเข้มข้นนั้นที่จะมีมากอย่างมหาศาล นั่นก็คือ “รายจ่าย” ที่มิอาจปฏิเสธได้
เรื่องอย่างนี้ใครจะรู้ดีไปกว่า “โคตรดูด”
