พลันที่โฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ออกมาแถลงว่านายกรัฐมนตรีไม่มีกำหนดการที่จะไปเป็นประธานเปิดด่านที่สระแก้ว
เงื่อนงำอันเกี่ยวกับ”สระแก้ว”ก็กระจ่าง
กระจ่างด้วยเหตุผลที่ว่า สมเด็จฮุนเซน นายกรัฐมนตรีกัมพูชาติดภารกิจ
เมื่อนายกรัฐมนตรีกัมพูชาติดภารกิจนายกรัฐมนตรีไทยก็ไม่สามารถไปในวันที่ 18 พฤษภาคม ได้เช่นเดียวกัน
คำถามก็คือ นายกรัฐมนตรีไทยมีกำหนดที่จะไปเป็นประธาน ในพิธีเปิดด่านถาวรที่คลองหาดหรือไม่ ตอบได้เลยว่า มี
นั่นก็เห็นได้จากการประชุมเตรียมการของจังหวัด นั่นก็เห็นได้จากการปรับพื้นที่เพื่อต้อนรับของเทศบาลคลองหาด
กรณี”สระแก้ว”จึงมิใช่เรื่อง”โคมลอย”
ถามว่าแล้วที่กลายเป็นประเด็น กลายเป็นเรื่องอึกทึก ครึกโครมขึ้นมาเกิดขึ้นได้อย่างไร
เกิดขึ้นจาก”ภายใน”ของรัฐบาล
เมื่อมีคนของ “รองนายกรัฐมนตรี”ท่านหนึ่งนำเอากรณีของนายกรัฐมนตรีไปโยงเข้ากับ นายเสนาะ เทียนทอง
เพราะ นายเสนาะ เทียนทอง เป็นผู้ใหญ่ของ”สระแก้ว”
เพราะ นายเสนาะ เทียนทอง เคยมีบทบาทในการปั้นนายกรัฐมนตรีมาแล้วหลายคน
ไม่ว่า พล.อ.ชาติชาย ชุณหวัณ ไม่ว่า นายบรรหาร ศิลปอาชา ไม่ว่า พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ ล้วนผ่าน นายเสนาะ เทียนทอง ยกมือมาแล้วทั้งสิ้น
คนของ “รองนายกรัฐมนตรี”ท่านนั้นจึงมั่นใจว่า การไปเยือน สระแก้วของนายกรัฐมนตรีจะได้รับการชูมือจาก นายเสนาะ เทียนทอง
พร้อมกับประชาชนกว่า 50,000 คน
กรณีของ”สระแก้ว”จึงเท่ากับเป็นเงาสะท้อนจากกรณีของสนามช้าง อารีนา “บุรีรัมย์”
จาก นายเนวิน ชิดชอบ มายัง นายเสนาะ เทียนทอง
แม้ในที่สุดจะอ้างเอากรณีของนายกรัฐมนตรีกัมพูชามาเป็น
เหตุผลในการไม่เดินทางไปของนายกรัฐมนตรีไทย แต่ในนั้นก็มีร่องรอยจากกรณีของบุรีรัมย์เจือระคนอยู่อย่างเด่นชัด
ยังผวาจากมนต์แห่ง”บุรีรัมย์”ไม่จางคลาย
