จากกรณี สมาคมศิษย์เก่าคณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล (มม.) ร่วมกับบริษัท มาสเตอร์พีซ ออร์แกไนเซอร์ จำกัด ออกมาแถลงข่าวแฉไฮโซสังคมชั้นสูงระดับ ม.ล.และมีชื่ออักษรย่อ อ. โกงเงินคอนเสิร์ตการกุศล 48 ปี คณะทันตแพทยศาสตร์ มม. “สร้างรอยยิ้มเพื่อผู้ยากไร้และด้อยโอกาส” ประมาณ 2.5-2.8 ล้านบาทเข้ากระเป๋าตัวเอง โดยมีการจัดงานแถลงข่าวความคืบหน้าไปแล้วนั้น (อ่านข่าว หลักฐานแน่น! เผยชื่อ “หญิง” พร้อมสลิปโอนเงิน-คลิปเสียง “ม.ล.” เชิดเงินคอนเสิร์ตการกุศล มหิดลพ้อ ไม่คิดว่าคนดีจะทำอย่างนี้!!)
ภายในงานแถลงข่าว นายประดิษฐ์ สมดังเจตน์ กรรมการผู้จัดการ บริษัท มาสเตอร์พีซฯ ออแกไนซ์ชื่อดังคู่พิพาทกับม.ล.หญิง ได้เปิดคลิปเสียงบันทึกการสนทนาทางโทรศัพท์ ก่อนการแถลงข่าวครั้งที่แล้วประมาณ 3 สัปดาห์ ซึ่งยังไม่เคยเปิดเผยที่ใดมาก่อนเป็นหลักฐานให้กับผู้สื่อข่าวว่า เรื่องดังกล่าวไม่ได้เป็นความเข้าใจผิดระหว่างทั้ง 2 ฝ่ายแต่อย่างใด จำนวน 4 คลิป ซึ่งทางมติชนออนไลน์ ได้ถอดเทปบันทึกการสนทนาครั้งนี้ให้ฟังแบบคำต่อคำ
คลิปเสียงที่ 1
ม.ล.หญิง – เรื่องใบอนุโมทนาบัตรใช่ไหม แต่ก่อนหน่องบอกเขาจะออกให้ เขายืนยัน ถ้าเขาไม่ออกให้ก็เอาส่วนนี้ไป หลังจากที่เขาหักค่ามัดจำพารากอน มัดจำ 40,000 ไปแล้ว ค่าตั๋วใบละ 2000 ไปแล้ว
นายประดิษฐ์ – พี่หญิงครับ ขอเคลียร์ทีละประเด็นนะครับ ถ้างานนี้ผมไม่ไปเอาใบอนุโมทนาบัตรผมก็จะไม่รู้เรื่องเลยว่ามีการตั้งงบเอาไว้ แล้วเขาก็บอกว่าให้ใบอนุโมทนาไม่ได้เพราะมีการตั้งงบเอาไว้ 3 ล้านกว่าบาท คุณจะเอาทั้งเงินทั้งกล่องได้อย่างไร ประโยคนี้เลยทำให้ผม เอ่อ ต้องขึ้นมาถามความจริงว่าความจริงคืออะไร ถ้าพี่หญิงรู้ตั้งแต่แรกว่ามีการตั้งงบไว้ พี่หญิงบอกผมตอนไหนก็ได้ว่ามีเงินตั้งอยู่
ม.ล.หญิง – เอ่อ… ก็ตอนแรกคือด้วยความจริงใจก็คือไม่คิดว่าเช็ง (นายประดิษฐ์) จะช่วยทำและบริจาค
นายประดิษฐ์ – ผม ด้วยความจริงใจอย่างนั้นจริงๆ ผมตั้งใจว่าผมก็อยากจะช่วยจริงๆ 6 แสนกว่าบาทผมก็ตั้งใจจะบริจาค
คลิปเสียงที่ 2
นายประดิษฐ์ – ถ้าพี่เอาเงินให้พี่แป๊ะได้ล้านกว่าบาท ทำไมพี่ไม่บอกผมว่าพี่มีเงินไปจ่ายเงินค่าแสงเสียง นู่นนี่ล้านกว่าบาท ในขณะที่ผมถามพี่ สรุปสุดท้ายวันที่ประชุม ที่ผมอารมณ์เสียต่อว่ามหาวิทยาลัยต่อหน้าเลยว่า ทำไมแค่เงิน 2-3 หมื่นไม่จ่าย ทำไมจะให้ผมจ่ายทั้งหมดเลยหรอ พี่ก็ยังยืนยันกับผมว่า ทางมหาวิทยาลัยไม่ได้ตั้งงบเอาไว้
ม.ล.หญิง – ถ้าเขาไม่จ่ายพี่หญิงจ่ายเอง
นายประดิษฐ์ – ประเด็น คือผมโกรธมหาวิทยาลัยว่ามีค่าใช้จ่ายเพิ่มมาอีก 4 หมื่นบาท ค่ารถ ค่านู่นค่านี่ แล้วผมเดินไปถามว่าก้อนนี้ใครจะจ่าย ผมถามต่อหน้าทั้ง 2 คน พี่ตอบผมว่า มหาวิทยาลัยไม่ได้ตั้งงบเอาไว้
ม.ล.หญิง – ไม่นะ วันประชุม
นายประดิษฐ์ สวนว่า – ไม่ใช่ครับ วันประชุมเสร็จ หลังจากที่สรุปว่าต้องมีวงดุริยางค์ วันนั้นเป็นวันที่ผมเดินออกมากับพี่ หน่อง กับทีมงานผม ผมก็ถามว่าค่าดุริยางค์ใครจะออก ผมออกให้ไม่ไหวแล้วเพราะผมจ่ายค่าโปรดักชั่นอย่างอื่นไปแล้ว แล้วผมก็ถามว่าใครออก ทุกคนก็มองหน้ากันเหรอหราว่าที่จริง ผมเลยถามต่อว่าที่จริงแล้วมหาวิทยาลัยนี้ไม่มีการตั้งงบไว้ทำงานไว้เลยหรอ พี่กับหน่องก็บอกว่าไม่ได้ตั้ง ซึ่งตอนนั้นก็น่าจะรู้แล้วนี่ครับว่ามันตั้งไว้ 3 ล้าน 5
ม.ล.หญิง- ใช่ค่ะ โอเค ณ ตอนนี้ก็คืออย่างที่พี่พูดนั่นหละ
นายประดิษฐ์ – ผมไม่ได้อยากได้เงินพี่ ผมอยากได้ความบริสุทธิ์ ยุติธรรมครับ
เงียบสัก 2 วิ
ม.ล.หญิง- ก็พี่ได้มา 2 ล้าน 4 ตอนนี้ก็ใช้ไปแล้ว
นายประดิษฐ์ – ผมรู้ว่าเงินเหลือเท่าไหร่ แต่ผมไม่รู้ว่าใครเอาไปเท่าไหร่ แต่ผมมาเห็นโควเทชั่น เห็นเดอะสตาร์ ผมก็รู้ทันทีว่าเท่าไหร่ พี่ไม่น่ามาเขียนแบบนี้
ม.ล.หญิง – เอาง่ายๆ พี่ไม่ได้เป็นคนเขียนแล้วกัน ไม่รู้
นายประดิษฐ์ – อ้าว แต่คนเขาโอนไปในบัญชีพี่
ม.ล.หญิง – พี่ไม่ได้ยุ่ง
(นายประดิษฐ์ แทรกขึ้นในห้องแถลงข่าวว่า เห็นไหมครับ เงินโอนเข้าบัญชี)
นายประดิษฐ์ – จะบอกไม่รู้ได้อย่างไร จะไม่รู้ได้อย่างไรว่ามีที่มาที่ไปอย่างไร ครบไม่ครบ ค่านักดนตรี ค่าซ้อม จริงๆผมไปดูการซ้อม มันไม่ได้ซ้อม 5 คิวนี่พี่
ม.ล.หญิง – เงียบ เดี๋ยวพี่ไป..เอาอย่างนี้
นายประดิษฐ์ – พี่ไปเคลียร์ ไปคิดก่อนจะยังไง
ม.ล.หญิง- พี่ไม่คิดอะ ไม่อยากจะไปหาอะไรที่เขาเขียน
นายประดิษฐ์ – พี่กับพี่แป๊ะเป็นทีมเดียวกันนะครับ
ม.ล.หญิง – โอ้ย ตาย เวรกรรม เอา เดี๋ยวพี่จะไปบอกทางมหิดลแล้วกัน ว่าเช็งไม่รู้เรื่องอะไรด้วย แล้วให้เซ็นต์ค่าใช้จ่ายแล้วกัน
นายประดิษฐ์ – ผมบอกกับพี่แล้วว่าเรื่องเงินไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับผม ผมบอกพี่ว่าเงิน กล่องก็มีมากพอแล้ว ไม่ได้ทำเอาเงินเอากล่อง แต่สิ่งที่เกิดขึ้นดิสเครดิตผมมาก
ม.ล.หญิง – เดี๋ยวพี่จะแก้ให้แล้วกัน
คลิปเสียงที่ 3
นายประดิษฐ์ – ผมไม่ได้อะไรนะพี่ คือผมแค่ต้องการเคลียร์ตัวเอง 1 และ 2 ต้องการความถูกต้อง ถ้าไปอยู่กระบวนการอะไรไม่ถูกต้อง ผมไม่ยอม พี่ก็เห็นผมทำงานมาตั้งนานแล้วพี่ก็เห็นผม
ม.ล.หญิง – เช็งๆ มันไม่มีทางเลย
นายประดิษฐ์ – ไม่มีทาง ผมจะแจกแจงให้พี่ไหมล่ะ ว่าค่าอะไรเป็นค่าอะไร
ม.ล.หญิง – เช็ง ๆ พี่ต้องทำอย่างไร ที่จะบอกว่า
นายประดิษฐ์ – พี่ต้องขอโทษครับ
ม.ล.หญิง – อะ พี่ขอโทษนะครับเช็ง ที่พี่ไปชวนเช็งเข้ามายุ่งเกี่ยวแบบนี้ แล้วก็ เอิ่ม ทำไมคนอื่นถึงจะต้องปฏิเสธทั้งๆที่เป็นคนต้นคิดพี่ไม่เข้าใจ มาบอกพี่ว่าต้องนี่ต้องนั่น เรื่องตัวเลข
นายประดิษฐ์ – ผมจะทำในสิ่งที่ถูกต้อง ผมยืนยัน อะไรไม่ถูกต้อง ผมจะทำในสิ่งที่ต้องควรจะทำ พี่ไม่น่ามาหลอกใช้น้องแบบนี้เลย
ม.ล.หญิง – เช็ง อะ โอเคค่ะ พี่ขอโทษ จะให้ทำอะไรยังไง ให้คิดเป็นค่าใช้จ่ายมา ก็จะแจ้งเขาไปด้วย ว่าให้จ่าย ไม่ คงไม่ต้องแจ้งเพราะเขาบอกว่าจะจ่ายเช็ง
นายประดิษฐ์ – พี่โทรหายัง
ม.ล.หญิง – ยังไม่ได้โทร
นายประดิษฐ์ – ก็บอกไปแล้ว ในที่ประชุมขณะที่พี่แป๊ะอยู่ มาจับมือ ว่าโอเคการขอโทษก็โอเค แต่สิ่งที่ผมบอกคือว่าสิ่งที่ควรทำคือ เงินมันเหลือตั้งเยอะ พี่ควรจะจ่ายกลับคืนไปทางมหาวิทยาลัยเขาบ้าง
คลิปเสียงที่ 4
นายประดิษฐ์ – ผมเจ็บใจนิดนึงมาถึงวันนี้ ไม่หรอก คือความเสียใจ วงดนตรีทางเอ็กแซ็กท์เขาพูดกับผมมาตลอดว่า จะใช้เครื่องดนตรีแค่ 5 ชิ้นหรอ งานคอนเสิร์ตใหญ่ขนาดนี้ ไม่เอาเครื่องสายเหรอ จะได้ดูสวยงาม ฟังเพลงเพราะมากขึ้น แต่สิ่งที่พี่บอกกับผมคือไม่มีการตั้งบัดเจ็ดสำหรับวงดนตรี อะไรสักอย่าง ผมเลยตัดสินใจว่าไม่เอาก็ได้ เอาแค่ 5 ชิ้นก็ได้ มีค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ก็เท่านั้นไม่เพิ่มให้แล้วนะพี่ พี่ก็รู้อยู่แล้วว่ามีเงินตั้ง 3 ล้าน 5 แล้วที่พี่เขียนมาให้ค่านักดนตรีก็ 2 แสน 5 แล้ว นักดนตรี 5 คนเป็นไปไม่ได้ ผมใช้นักดนตรีทุกวัน เพลงก็มีอยู่แล้ว คิดทำไมค่าทำเพลง
ม.ล.หญิง – อื้มมม (เงียบ)
นายประดิษฐ์ – พี่ไม่สามารถอธิบายคำตอบกับผมได้เลย
ม.ล.หญิง – เอ่อ
นายประดิษฐ์ – ผมก็ขอส่งเรื่องของผมกับทางมหาวิทยาลัยก่อนนะครับ แล้วบอกต่อว่าจะอะไรยังไงต่อ ผมยืนข้างความถูกต้อง ไม่อยากให้เกิดอะไรต่อในอนาคต
ม.ล.หญิง – จะทำอะไรพี่เนี่ย (มีการขึ้นน้ำเสียง)
นายประดิษฐ์ – ไม่ทำอะไรร้ายแรงหรอก
ม.ล.หญิง – ทำ (อึกอัก) พี่จะพูดไปก็ ในเมื่อเขาปฏิเสธ 3 แสน ครั้งนี้เขาก็คงปฏิเสธอีก
นายประดิษฐ์ – ปฏิเสธ 3 แสนคืออะไร
ม.ล.หญิง – หน่องไง
นายประดิษฐ์ – เขาก็บอกว่าไม่เคยคุยกับพี่หญิง ไม่คุย ไม่รู้เรื่อง
ม.ล.หญิง – ไม่คุยอะไร เขาเป็นคนโควท (เขียนใบรายการค่าใช้จ่าย) ทั้งหมด ไม่เป็นไร
นายประดิษฐ์ – เอางี้ไหม ผมจะแคปหน้าจอให้พี่หญิงอ่าน ว่าเขาคุยอะไรกับผม เขาบอกว่าทุกอย่างที่เขาทำ เพราะทำตามคำสั่งพี่หญิงคนเดียว เขาบอกว่าไม่ให้ผมคุยกับพี่หญิงเรื่องค่าใช้จ่าย
ม.ล.หญิง- โอ้ย
นายประดิษฐ์ – ไปคุยกับเขาเองดีกว่าไหม
ม.ล.หญิง – ไม่คุย เพราะไม่ได้คุยกับเขามานานเป็นเดือนแล้ว
นายประดิษฐ์ – เป็นผมนะพี่ ถ้ามีใครมากล่าวหาว่าผมทำไม่ดี ผมสู้สุดใจเลยนะพี่
ม.ล.หญิง – เดี๋ยวพี่จะโทรไปหาเขา พี่ไม่ใช่หน่อง
นายประดิษฐ์ – ถ้ามีใครมากล่าวหาว่าเราทำผิดนี้ ผมจะสู้ ปกป้องศักดิ์ศรีของผม
