| ผู้เขียน | ศรีสกุล ลีลาพีระพันธ์ |
|---|
สกีรีสอร์ต “มาซิกรยอง” ที่เทือกเขาแทฮวา ของเกาหลีเหนือ เป็นอีกหนึ่งสิ่งปลูกสร้าง ที่เกิดขึ้นจากไอเดียของท่านผู้นำเกาหลีเหนือ “คิม จอง อึน” หลังจากที่เมืองพยองซัง ของเกาหลีใต้ ได้รับเลือกให้เป็นเจ้าภาพจัดมหกรรมกีฬาโอลิมปิกฤดูหนาว 2018
เป็นการทุ่มทุนสร้างที่ดูจะขัดแย้งกับข้อมูลที่ชาวโลกได้รับรู้เกี่ยวกับความยากจนและความอดอยากของผู้คนในเกาหลีเหนือ
สกีรีสอร์ตมาซิกรยอง เป็นสกีรีสอร์ตเพียงแห่งเดียวที่มีของเกาหลีเหนือ หากนั่งรถมาจากกรุงเปียงยาง เมืองหลวงของเกาหลีเหนือ จะใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมง
เมื่อเข้าไปภายในรีสอร์ต ก็จะได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น แตกต่างจากบรรยากาศภายนอกที่แห้งแล้งสุดๆ
ภายในรีสอร์ตมีการแตกแต่งอย่างหรูหรา ทั้งเคาน์เตอร์ต้อนรับที่เป็นแผงไม้ และรูปปั้นของบรรดานักกีฬาฤดูหนาวทั้งหลาย ส่วนที่ด้านนอก ก็มีแผ่นจารึกหินขนาดใหญ่ พร้อมข้อความสรรเสริญ “ด้วยการทำงานของ คิม จอง อึน ผู้นำอันเป็นที่รัก ที่ทุ่มเทให้กับการทำงานอันหนักหน่วง และหัวใจ และจิตวิญญาณ ทำให้พวกเราได้มีความสุขที่สุดและเป็นคนที่มีอารยะสูงสุด”
และแน่นอนว่า ภายในรีสอร์ต เต็มไปด้วยรูปของท่านคิม รวมไปถึงภาพขณะที่คิม จอง อึน กำลังนั่งกระเช้า ซึ่งหนึ่งในไกด์ของรีสอร์ตบอกว่า คิม จอง อึน เดินทางมาตรวจตราการก่อสร้างรีสอร์ตแห่งนี้ไม่ต่ำกว่า 144 ครั้ง
หากถามว่า จุดเด่นของสกีรีสอร์ตมาซิกรยองคืออะไร
คำตอบของชาวต่างชาติที่เคยไปมาแล้วก็คือ “ความเป็นส่วนตัว” สุดๆ!!
ทางลาดเนินสกีที่ยาว 700 เมตร หากแต่ดูเหมือนไร้ผู้คนมาเล่นสกี นานๆที จะมีมาสักคน
แพทริก ฮัลท์เบอร์ก ชาวสวีเดน เป็นผู้ที่เคยได้เล่นสกีที่รีสอร์ตแห่งนี้เพียงลำพังคนเดียว บอกเลยว่า มันเป็นประสบการณ์ที่ดีเลิศ และหวังว่าจะได้ไปเล่นอีกสักครั้ง
ขณะที่นักท่องเที่ยวอีกคนบอกว่า ได้เข้าไปเล่นสกีที่รีสอร์ตแห่งนี้ นอกจากได้เล่นแบบสบายๆ ไม่ต้องเบียดเสียดกับใครแล้ว ยังได้รับการดูแลต้อนรับประหนึ่งชนชั้นสูงเลยทีเดียว
สำหรับค่าเข้าไปใช้บริการของชาวต่างชาติ จะอยู่ที่ประมาณ 100 ดอลลาร์สหรัฐ หรือราว 3,500 บาท ส่วนชาวเกาหลีเหนือ จะอยู่ที่ประมาณ 30 ดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งเป็นจำนวนเงินที่พอๆกับเงินเดือนของชาวเกาหลีเหนือธรรมดาๆคนหนึ่งทีเดียว
แม้ใครจะว่า สกีรีสอร์ตแห่งนี้ดูเงียบเหงา ไม่ค่อยมีคนมาเล่น แต่ผู้บริหารของรีสอร์ตบอกว่า แต่ละปี มีผู้เข้ามาใช้บริการมากถึง 70,000 คน
และยืนยันด้วยว่า มี “กำไร” แต่เรื่องเงินไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวล หากมันจะสามารถยกระดับความเป็นอยู่ของประชาชนชาวเกาหลีเหนือได้
