| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
เมื่อบทสรุปจาก พล.ท.อภิรัชต์ คงสมพงษ์ แม่ทัพภาคที่ 1 ได้รับการขานรับมากยิ่งกว่าบทสรุปในเชิง “กลยุทธ์” จาก พล.ต.ท.ศานิตย์ มหถาวร ผู้บัญชาการตำรวจนครบาล
เสียงที่ดังหน้าโรงละครแห่งชาติเมื่อคืนวันที่ 15 พฤษภาคม จึงเป็น “ระเบิด”
ท่าทีของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา กับท่าทีของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จึงดำเนินไปอย่างค่อนข้างเป็นเอกภาพ
การลงพื้นที่ของกองพิสูจน์หลักฐานกลาง (สพฐ.) ยิ่งมีความแจ่มชัด
แจ่มชัดว่าแนวโน้มคือระเบิดอย่างชนิดที่เรียกว่า “ไปป์บอมบ์” และวัตถุพยานสำคัญอย่างยิ่งยวดก็คือ น่าจะมีองค์ประกอบของ “ไอซีไทม์เมอร์”
นั่นก็คือ เป็นระเบิดที่มีการกำหนด “เวลา”
หากเส้นทางแห่ง “วัตถุพยาน” ล้วนแวดล้อมอยู่กับ “ไอซีไทม์เมอร์” ก็ยิ่งจะเพิ่มความละเอียดอ่อนเป็นอย่างสูงให้กับ “ระเบิด”
ชี้ชัดว่าเป็นระเบิด “การเมือง”
เส้นทางของพนักงานสอบสวนโยงความสัมพันธ์ระหว่างระเบิดเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม ประสานเข้ากับระเบิดเมื่อ
วันที่ 5 เมษายน
1 จากปมแห่ง “ไอซีไทม์เมอร์”
ขณะเดียวกัน 1 ซึ่งสำคัญอย่างยิ่งยวดก็คือ เป็นระเบิดที่มิได้หมายปองเอาชีวิต
ผู้ได้รับผลสะเทือนจึงเสมอเป็นเพียงบาดเจ็บ
และบาดเจ็บมิได้ร้ายแรง
เป้าหมายจึงเพื่อก่อกวน สร้างสถานการณ์ เป้าหมายจึงเพื่อดิสเครดิต ต่อมาตรการรักษาความปลอดภัยของรัฐบาล
ไม่เพียงแต่ “ตำรวจ” หากยังมุ่งไปยัง “ทหาร”
อย่าได้แปลกใจหากสัมผัสได้ว่า พล.ท.อภิรัชต์ คงสมพงษ์ มีความไวต่อสถานการณ์อย่างเป็นพิเศษเมื่อเปรียบเทียบกับ พล.ต.ท.ศานิตย์ มหถาวร
นี่คือ ภาวะ “ตื่นตัว” จาก “ทหาร”
ไม่ว่าจะมองจากระเบิดเมื่อวันที่ 5 เมษายน ไม่ว่าจะมองจากระเบิดเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม เทศะและกาละล้วนสัมพันธ์กับการเมือง
วันที่ 5 เมษายน ใกล้กับวันที่ 6 เมษายน
วันที่ 6 เมษายน อันรับรู้กันโดยทั่วไปว่าเป็นวันประกาศและบังคับใช้ “รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560” อย่างอึกทึก ครึกโครม
เสียงระเบิดจึงเท่ากับเป็น “การต้อนรับ”
ขณะเดียวกัน วันที่ 15 พฤษภาคม อาจใกล้กับวันเปิดเทอมทางการศึกษา แต่อีกความเป็นจริงหนึ่งก็คือ ใกล้กับวาระครบรอบ 3 ปีของรัฐประหาร
เป็น 3 ปีแห่งการดำรงอยู่ของ
“คสช.”
ยิ่งกว่านั้น บริเวณถนนราชดำเนินกลาง หน้ากองสลากกินแบ่งรัฐบาลเก่า บริเวณหน้าโรงละครแห่งชาติติดกับท้องสนามหลวง
ล้วนเป็น “เทศะ” อันทรงความหมายทาง “การเมือง”
ไม่ว่าระเบิดเมื่อวันที่ 5 เมษายน หน้ากองสลากกินแบ่งฯเก่า ถนนราชดำเนินกลาง
ไม่ว่าระเบิดเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม หน้าโรงละครแห่งชาติ ติดกับสนามหลวง
ล้วนเป็นระเบิด “การเมือง” เป็นสัญญาณทาง “การเมือง”
ภาวะตื่นตัวอันมาจาก พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา และ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จึงเท่ากับชี้ทิศทาง
เป็นทิศทางการดำรงอยู่ของ คสช.ผ่านกระบวนการรัฐประหารนับแต่วันที่
22 พฤษภาคม 2557 มายังวันที่ 22 พฤษภาคม 2560
เป็นทิศทางเนื่องในวาระ 3 ปี
จึงต้องจับตาการเหยียบบาทก้าวไปสู่ปีที่ 4 ของ “รัฐประหาร”
