รีล มาดริด สร้างประวัติศาสตร์เป็น ทีมแรก ที่ป้องกันแชมป์ แชมเปี้ยนส์ลีก ได้สำเร็จ ก้าวขึ้นเป็นทีมที่ดีที่สุดในโลกแบบไม่มีข้อกังขาอะไรอีกต่อไป
นัดชิงที่รีลถล่ม ยูเวนตุส 4-1 ก็เป็นเกมแห่งความทรงจำ ถ้านับเฉพาะ 30 นาทีแรก นี่คือรอบชิงที่ดีที่สุดของยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีก มันตื่นเต้น เร้าใจ ยอดเยี่ยมถึงขนาดที่การต่อบอลขึ้นเกมแต่ละชุด สามารถไปจบที่ก้นตาข่ายคู่ต่อสู้ได้ทุกครั้ง เมื่อดูจากคุณภาพที่เห็น
30 นาทีแรก คือช่วงที่ทุกอย่างเปิดกว้าง ทุกอย่างเป็นไปได้ ยูเว่เองเป็นฝ่ายเปิดเกมกดดันรีลมากกว่าด้วยซ้ำ ไม่มีแววเลยว่าจะจบแบบแพ้อนาถไปได้ยังไง
สภาพของยูเวนตุสก็เหมือนภาพรวมของเกม จากครึ่งแรกที่เป็นนัดชิงที่ดีที่สุด ครึ่งหลังกลายเป็น หนังคนละเรื่อง ตกวูบมาเป็น 45 นาทีที่แย่ที่สุดอย่างไม่น่าเชื่อ
ใครจะไปเชื่อว่าทีม โคตรเหนียว เขี้ยวลากระดับ ยูเว่ จะเป็นทีม แข็งนอก อ่อนใน โดนกดดันหนักๆ ไม่กี่ชุด เสีย 2 ประตูใน 3 นาที จากนั้นก็ เหวอ เสียสมาธิ สติแตก หลุดจากเกมแบบแพ้แล้วแพ้เลย
ผมคิดว่ายูเวนตุส เร่งมากไปในครึ่งแรก ครึ่งหลังก็เลยผ่อนลงมา แต่การเจอกับเครื่องจักรอย่างรีล มาดริด มันผ่อนไม่ได้
พอคลายปุ๊บก็โดนปั๊บ และตามมาเป็นชุด
บอลคู่นี้พอบดกันนานๆ ก็รู้ว่ารีล ทรงพลังกว่าเยอะ สดกว่า สม่ำเสมอกว่า
ราชันชุดขาว ไม่ได้มีแค่ โรนัลโด้, โด้อาจจะเป็นพระเอกที่ปิดจ๊อบอย่างเฉียบขาด แต่ตัวขับเคลื่อนเกมที่แท้จริง กลับเป็นกลุ่มเพื่อนพระเอก ลูก้า โมดริช, อิสโก้ รวมทั้ง คาเซมิโร่ ซะมากกว่า
กุนซือ ซีเนอดีน ซีดาน ก็สมควรได้เครดิตมากกว่านี้
ซีดานวางตัวนิ่งๆ ไม่ให้เป็นจุดเด่น แต่ถ้าไม่มีเขา รีล มาดริด ไม่มีทาง เล่นเป็นทีม และ ดีทั้งทีม ขนาดนี้ การจัดตัว, วางหมาก เนียนแบบไม่มีจุดไหนให้ติได้เลย
รีลคือทีมที่ดีที่สุดในโลก โรนัลโด้คือนักเตะหมายเลขหนึ่ง ซีดานก็ต้องเป็นกุนซือเบอร์หนึ่งด้วย!
