นับแต่มีการเปิดเวที”ประชาพิจารณ์”เรื่องร่างพรบ.”บัตรทอง”เป็นต้นมา “ปฏิกิริยา”ก็ปรากฏอย่างต่อเนื่อง
เริ่มจากเวที “ภาคใต้” ที่สงขลา
ตามมาด้วยจากเวที “ภาคเหนือ”ที่เชียงใหม่ “ภาคอีสาน”ที่ขอนแก่น และปิดท้ายที่ “กทม.”
มีเสียงจาก “ทำเนียบรัฐบาล” ดังขึ้น
ทำนองว่า 1 เกิดจากกลุ่มทางการเมือง 1 เพราะว่ามีการบิด เบือนในเรื่องข้อมูลอันเกี่ยวกับร่างพรบ.
เหมือนกับ “ประชาชน” ตกเป็น “เหยื่อ”
พลันที่ตัวแทนแต่ละกลุ่มปรากฏตัว สายตาที่ทอดมองก็เกิด ความประหลาดใจ
ประหลาดใจว่าเป็นไปได้อย่างไร
คนอย่าง น.ส.สารี อ๋องสมหวัง เป็นเหยื่อได้อย่างไร คนอย่าง นาย นิมิตร์ เทียนอุดม เป็นเหยื่อได้อย่างไร
คนอย่าง น.ส.บุญยืน ศิริธรรม เป็นเหยื่อได้อย่างไร
นายนิมิตร์ เทียนอุดม ผู้อำนวยการมูลนิธิเข้าถึงเอดส์ เคยเป็นกรรมการหลักประกันสุขภาพแห่งชาติมาแล้ว
น.ส.บุญยืน ศิริธรรม เคยเป็น ส.ว.จากการเลือกตั้ง
น.ส.สารี อ๋องสมหวัง เลขาธิการมูลนิธิเพื่อผู้บริโภค ก็เป็นกรรมการหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ ทำงานด้าน”ผู้บริโภค”มาอย่างยาวนาน
คนเหล่านี้เติบโตมาพร้อมกับโครงการ 30 บาท รักษาทุกโรค
ไม่ว่าจะเรียกในตอนต้นว่า “30 บาท รักษาทุกโรค” ไม่ว่าจะพัฒนามาเป็น “บัตรทอง”ก็ตาม
พวกเขาคือแก่นแกนแห่ง”ประชาคมสาธารณสุข”
ความหวั่นไหวอันมาจาก “ทำเนียบรัฐบาล”อาจเป็นเพราะเห็นปฏิกิริยาจากภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
อาจคิดว่าเป็น “เสื้อแดง”
เพราะภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ คือฐานเสียงของพรรคเพื่อไทย แต่ลืมคิดว่าปฏิกิริยาจาก”ภาคใต้”เป็นอย่างไร
พลันที่มาประสบเข้ากับ”ปฏิกิริยา”ในพื้นที่ของกรุงเทพมหานครยิ่งตกตะลึง
นี่คือพลังของ”ภาคประชาชน”ที่เป็นจริง
