| ผู้เขียน | สุจิตต์ วงษ์เทศ |
|---|
ยุคสามก๊กในจีน ราว พ.ศ. 700 ช่วงเวลานั้นมีคนพูดตระกูลภาษาไต-ไท อยู่ในจีนภาคใต้ แถบมณฑลกวางสี-กวางตุ้ง
[ช่วงเวลาสามก๊กนี้บอกอย่างหยาบๆ กว้างๆ ตัวเลขกลมๆ ผมจำจากวงสนทนาในร้านเหล้านานหลายปีมากแล้วเรื่องเจ๊กๆ จีนๆ โดยไม่ได้ค้นคว้าหาจากตำราอะไรทั้งนั้น]
คนไต-ไทพวกนี้มีส่วนสร้างสรรค์วัฒนธรรมสำริด (ซึ่งมีอยู่ก่อนนานแล้ว) เช่น กลองทอง ฆ้องบั้ง มโหระทึก ฯลฯ ส่งแพร่กระจายทั่วภูมิภาคอุษาคเนย์ ตั้งแต่ลุ่มน้ำโขงถึงลุ่มน้ำเจ้าพระยา และกลุ่มเกาะทะเลสมุทรทั้งหลาย
ผู้รู้สามก๊กเคยบอกนานหลายปีแล้ว ว่าซุนกวนยกไพร่พลตั้งหลักทางจีนภาคใต้ รวบรวมผู้คนในวัฒนธรรมสำริดเป็นกำลังสำคัญ จะมีพวกพูดไต-ไทอยู่กับก๊กซุนกวนบ้างหรือไม่? ผมจนปัญญาจะรู้ และไม่ได้ถามผู้รู้
เมืองอู่ทอง ร่วมยุคสามก๊ก
ในไทยช่วงเวลาเดียวกับยุคสามก๊ก (ในจีน) มีแล้วเมืองอู่ทอง (อ. อู่ทอง จ. สุพรรณบุรี) สร้างคูน้ำคันดินเป็นชุมชนเมืองใหญ่ และมีแหล่งหล่อสำริดเป็นเครื่องมือเครื่องใช้อยู่บ้านดอนตาเพชร (อ. พนมทวน จ. กาญจนบุรี)
ติดต่อแลกเปลี่ยนสิ่งของกับจีนภาคใต้ (โดยกลุ่มชวา-มลายู) มาก่อนนานมาก พบหลักฐานทั่วประเทศ อย่างน้อยตั้งแต่ราว พ.ศ. 1 (มากกว่า 2,500 ปีมาแล้ว)
คนในเมืองอู่ทองนับถือศาสนาผี มีผู้หญิงเป็นใหญ่ในพิธีกรรม ยังไม่ติดต่ออินเดีย จึงไม่มีศาสนาพุทธ, พราหมณ์
ประวัติศาสตร์โบราณคดีและมานุษยวิทยาในไทยไม่ให้ความสำคัญหลักฐานด้านจีน เพราะมุ่งศึกษาอินเดียเป็นสรณะ จึงไม่มีคำถามถึงผลกระทบของยุคสามก๊กที่มีต่อคนและสังคมในกลุ่มภาษาและวัฒนธรรมไต-ไท (ซึ่งต่อไปข้างหน้าจะมีคนพวกหนึ่งเรียกตัวเองว่า ไทย)
สามก๊กกับดนตรีไทย
ครูดนตรีไทยจำนวนมากถูกครอบงำให้เข้าใจคลาดเคลื่อนหลายเรื่อง แต่มี 2 เรื่องเกี่ยวข้องสามก๊ก
1. เบ้งเฮ็ก เชื่อว่าเป็นคนไทย ได้รบกับขงเบ้ง
แต่หลักฐานจำนวนมากล้วนยืนยันตรงกันว่าเบ้งเฮ็กไม่ไทย แต่เป็นกลุ่มชาติพันธุ์พื้นเมืองในยูนนาน
2. ขงเบ้ง (เป็นฮั่น) สร้างกลองมโหระทึก ทำอุบายตีดังๆ จนชนะเบ้งเฮ็ก
แต่หลักฐานจำนวนมากระบุตรงกัน ว่ากลองมโหระทึกเป็นวัฒนธรรมสำริดของคนพื้นเมืองทางกวางสี-ยูนนาน ซึ่งไม่ใช่พวกฮั่น เพราะฮั่นดูถูกคนพื้นเมืองพวกนี้ว่าเหี้ย หรือป่าเถื่อน
