ข้อสรุปจาก 1 คสช. 1 รัฐบาล ที่ว่ากรณี”ราคายางพารา”เป็นประเด็นว่ามี “การเมือง”อยู่เบื้องหลัง
มากด้วย “ความอ่อนไหว”
ความอ่อนไหวไม่เพียงอยู่ที่ว่า เป็นบทสรุปของ 1 คสช. 1 รัฐบาล หรือว่า 1 เป็นบทสรุปจากที่ประชุมร่วม “สภาไตรภาคียางครั้งที่ 28” เท่านั้น
หากอยู่ที่ว่า “น้ำหนัก” แห่งการเคลื่อนไหวแสดงความไม่พอใจในเรื่อง “ราคายางพารา”มาจากไหน
เด่นชัดว่า ไม่ได้มาจากภาคเหนือ ไม่ได้มาจากภาคอีสาน
ตรงกันข้าม เป็นการเคลื่อนไหวจากภาคใต้ จากสงขลา นครศรีธรรมราช เรื่อยมาจนถึงประจวบคีรีขันธ์
ยิ่งพิจารณายิ่งประณีต ยิ่งอ่อนไหว
เป็นไปไม่ได้ที่การเคลื่อนไหวของเกษตรกรชาวสวนยางจะมาจากด้านของกปปส. หรือ นายสุเทพ เทือกสุบรรณ
เพราะ”อนุสาสน์” อันเด่นชัด “ประกาศ”ออกมาแล้ว
ว่าไม่เพียงต้องการให้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นนายก รัฐมนตรี ณ วันนี้ หากยังต้องการให้เป็นต่อไปอีก 4-5 ปีภายหลังการเลือกตั้ง
นี่จึงเป็น “รัฐบาลของเรา”
แล้วเป็นไปได้หรือไม่ว่า “พรรคประชาธิปัตย์” จะยืนเป็นเงาทะมื่นอยู่ข้างหลัง
เป็นไปได้ “ริบหรี่” เป็นอย่างยิ่ง
คำว่า “การเมือง”ในที่นี้จึงไม่น่าจะมาจากกปปส. ไม่น่าจะมาจากพรรคประชาธิปัตย์
หากเป็นการเมืองของ”ชาวสวนยาง” กับ “รัฐบาล”
คล้ายกับเมื่อเป็นเรื่องของ”ยางพารา” ฝ่ายที่กุม “ข้อมูล” คือฝ่ายของรัฐบาล โดยกระทรวงเกษตรและสหกรณ์
ผ่านมายัง “การยางแห่งประเทศไทย” หรือ “กยท.”
แต่พลันที่มีการอ้างถึงการประชุม”สภาไตรภาคียางพารา”ระหว่าง อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทยเพียงไม่กี่นาทีก็มีเสียงโต้แย้ง
ยืนยัน “รายละเอียด”ของบรรยากาศและบทสรุปภายในที่ประชุมจากเกษตรกร”ชาวสวนยาง”
“ข้อมูล” นี้แหละคือ “ความอ่อนไหว”อย่างยิ่ง
