เมื่อวันที่ 21 ก.ค. เฟซบุ๊ค กลุ่มการศึกษาเพื่อความเป็นไท เผยแพร่ข้อความจากเฟซบุ๊คเลขาธิการกลุ่ม ระบุว่า ภายหลังจากที่กลุ่มออกแถลงการณ์วิพากษ์วิจารณ์กรณีพล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี แสดงความเป็นห่วงนักเรียน-นักศึกษา ที่ใช้มือถือถ่ายรูปบันทึกเสียงแทนจดบันทึก กระทรวงศึกษาธิการจึงมีมาตรการให้เข้มงวดการใช้โทรศัพท์มือถือของนักเรียนยิ่งขึ้น
ต่อมานักเรียนคนดังกล่าวเปิดเผยว่ามีทหารเดินทางมาพบที่โรงเรียนในช่วงเช้า และข่มขู่ถึงกรณีการวิพากษ์วิจารณ์ดังกล่าว
ข้อความระบุว่า
“จากโพสของเลขาธิการกลุ่ม กรณีที่โดนทหารบุกมาหาถึงโรงเรียน
ทางเพจได้ขอนำมาเผยแพร่ โดยมีการจัดรูปแบบใหม่เพื่อให้สะดวกในการอ่านมากขึ้น”
“ขอบคุณที่ความเป็นห่วงและกำลังใจทั้งหน้าไมค์และหลังไมค์นะครับ
ก่อนอื่นผมขอพูดถึงเหตุการณ์และความรู้สึก ณ ขณะนั้นก่อน วันนั้นเป็นวันพุธ ผมมาถึงโรงเรียนประมาณ 6.45 เข้าโรงเรียน มาถึงประมาณ น่าจะเกือบห้องน้ำชายตึก1 ผมรู้สึกว่า มีคนตามมาสองคน แต่ตอนนั้นคิดในแง่ดีคือ อาจจะเป็นนักเรียนมาเข้าห้องน้ำเฉยๆมั้ง ผมก็ไม่ได้คิดอะไรแล้วก็เดินไปตรงโรงอาหาร จากนั้นก็วางกระเป๋าบนโต๊ะไม้ริมสุด แล้วก็เดินไปซื้ออาหารเช้า จากนั้นผมก็กลับมาที่โต๊ะตามปกติ ก็มีเหมือนผู้ปกครองปกติมานั่งที่โต๊ะผม ผมก็แบบเกรงใจผู้ปกครองอะเนอะหยิบกระเป๋ากำลังจะย้ายโต๊ะ แต่ผู้ปกครองคนนั้นก็พูดขึ้นมาว่า
ผู้ปกครองท่านนั้น : เดี๋ยวน้อง จะไปไหน!
ผม : อยากให้ผู้ปกครองนั่งสบายๆครับ เดี่ยวผมไปกินข้าวที่อื่นได้
ผู้ปกครองท่านนั้น : น้องใช่เลขาธิการกลุ่มการศึกษาเพื่อนความเป็นไทหรือเปล่า?
ผมตอนนั้นก็ตอบไปตามปกติ
จากนั้นเขาก็ชวนนั่งกินข้าวด้วย จากเขาก็แสดงบัตรเจ้าหน้าที่ทหารให้ผมดู แล้วให้ผมเงียบๆเอาไว้ ตอนนั้นผมรู้สึกตกใจมากเพราะไม่คิดว่าจะมีทหารมาหาถึงโรงเรียน จากนั้นเขาก็ถามต่อว่า
จนท.ทหาร(ขอเปลี่ยนสรรพนามเนื่องจากมีการแสดงบัตรเจ้าหน้าที่) : แถลงการณ์ฉบับล่าสุดเนี่ยใครเป็นคนเขียน
ผม : ผมเขียนเองครับ จากนั้นเขาก็ เริ่มจะข่มขู่ว่า
จนท.ทหาร : น้องรู้ไหม ถ้าจะเขียนด่านายพี่อย่างนี้ แล้วเขาก็หยิบ โทรศัพท์ขึ้นมาเปิดรปูให้ ดู ในรูปเป็น รูปทหารคนหนึ่งที่มีตัวอักษรแทรกในภาพว่า “กูจะจับให้หมดไอ้พวกด่าท่านประยุทธ์ ด่าคสช. กูเป็น ทหาร พวกขี้ข้าแบบมึง เจอกูได้ทุกเวลาถ้ามึงแน่จริง”
ตอนนั้นผมก็ยังรู้สึกแบบว่า งงๆว่าเปิดให้ดูทำไม แล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่า
จนท.ทหาร : ถ้าน้องยังไม่หยุดวิจารณ์นายพี่ พี่จะส่งชื่อน้องให้โดนอะไรพี่ก็ไม่รู้นะ
ตอนนั้นผมรู้สึกไม่สบายใจและก็สงสัยว่า นี้เราหวังดีอยากที่จะเปลี่ยนแปลงระบบการศึกษา ให้มันดีขึ้น ถึงได้มาเป็นเลขาธิการกลุ่มการศึกษาเพื่อความเป็นไท แล้วนี้คือสิ่งที่ต้องเจอหรอ? นี้คือสิ่งที่คนที่ทำด้วยความหวังดีต้องเจอหรือ? จากนั้นเขาลาแล้วก็เดินจากไปปล่อยให้ผมกินอาหารเช้าด้วยความไม่สบายใจต่อไป”
