โลกออนไลน์แห่แชร์ กระทู้เว็บไซต์พันทิพชื่อกระทู้ มิตรภาพบนโลกออนไลน์ของผมกับสาวญี่ปุ่น เรื่องราวชวนจิ้นของหนุ่มออฟฟิศจบใหม่ชาวไทยกับสาวญี่ปุ่นวัย 20 ที่พบกันผ่านแอพพลิเคชั่นฝึกภาษาที่พัฒนาความสัมพันธ์จนหนุ่มไทยเกิดความประทับใจ เรื่องราวที่ชาวเน็ตอ่านแล้วก็ฟินกันไปตามๆกัน
โดยเนื้อหากระทู้ของเจ้าของกระทู้ไอดี สมาชิกหมายเลข 4030176 ระบุว่า
ผมชื่อหมู เป็นคนชอบเขียน ชอบคุยเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
ผมมักจะเล่นแอพฝึกภาษาเป็นประจำ ก็ได้คุยกับต่างชาติมากมาย
ทั้งตะวันตกและเอเชีย ส่วนมากจะเป็นคนจีนกับคนญี่ปุ่น
เธอก็เป็นหนึ่งในหลายๆ คน ที่เล่นแอพฝึกภาษาเหมือนกัน
เรื่องมันเริ่มต้นตั้งแต่เดือนมิถุนายนที่ผ่านมา
เธอชื่อโทโมมิ (Tomomi) ผมรู้จักเธอเพราะเห็นเธอลงรูปว่าอยู่กรุงเทพ เลยทักแชทไปหาเธอ
ก็คุยไปคุยมา สรุปว่าเธอมาเที่ยวกรุงเทพหลายวันแล้ว พรุ่งนี้กลับ (กำ555) เราเศร้าเลย คิดว่าจะได้เจอกัน ชวนไปเที่ยวกัน
เราสนิทกันไวเพราะว่าชอบตัว Usamaru เหมือนกัน ผมชอบมาก มันน่ารัก บางมุมก็น่าสงสารดี ชอบส่งสติ๊กเกอร์กระต่าย Usamaru หากันรัวๆ
แอพที่คุยกันมีปัญหาในการส่งรูป เราเลยย้ายไปคุยต่อในไลน์ เราก็คุยกันเรื่องสัพเพเหระ เรื่องอาหารไทย เรื่องทริปของเธอ บลาๆๆ
เธอทำงานพิเศษเป็นพนักงานร้านอาหารหลังจากเรียนเสร็จ รูปที่เธอวาดคือป้ายต้อนรับแขกที่เข้ามาทานอาหาร น่ารักเหมือนเด็กดีนะ 555
เธอนักศึกษามหาวิทยาลัยอายุ 20 แต่ผมชอบเรียกเธอว่า kid บ่อยๆ เพราะเธอเหมือนเด็กมัธยมมากกว่า (ผมชอบเรียกเธอว่า JK girl(สาวมัธยม) ไม่ก็ tomokid ) เหมือนจะเคยถามส่วนสูง เธอบอกว่าเธอสูง 154cm มั้งถ้าจำไม่ผิด
เรามักจะคุยเรื่องชีวิตประจำวันซะเป็นส่วนใหญ่ ข้าวปลาอาหาร สภาพอากาศ ชีวิตประจำวัน สารพัดอย่าง
แน่นอนว่าผมง่อยภาษาญี่ปุ่นมากๆ แล้วเธอก็ไม่รู้เรื่องภาษาไทยเลย เราเลยคุยกันโดยใช้ภาษาอังกฤษ จะมีภาษาญี่ปุ่นปนๆมาบ้างนิดหน่อย
อันนี้ตอนคุยกันตลกมาก 5555
คุยกันมาได้เดือนกว่าๆ คือเธอน่ารักมากกกกยังกะเด็กน้อยจริงๆ อยู่มาวันนึงเธอทักมาขอที่อยู่ผม ก็ตกใจผสมงง ห๊ะ?
เธอบอกว่าเธอจะส่งของบางอย่างไปให้ เราก็ตกใจ แบบงง ทำตัวไม่ถูก ทำไมอยู่ๆจะส่งของมาให้ ก็ให้ที่อยู่ เธอก็บอกว่าจะส่งไปนะ
แล้วจากนั้นเราก็คุยอย่างอื่นต่อเหมือนปกติ
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ เราก็สนิทกันมากขึ้น คุยหยอกล้อกันสนุกสนาน เธอบ้าแอป SNOWมาก ชอบส่งวิดีโอมาบ่อยๆ
ผมเป็นผู้ชาย ไปลองเล่นแล้วมันก็ไม่เข้า มันแต่งหน้าซะเหมือนสาวเลย ก็เลยไม่ได้ส่งกลับไป 555
แน่นอนว่าคุยกับเธอ เธอพูดภาษาอังกฤษผสมญี่ปุ่น ทำให้ผมพอจำบางคำได้บ้าง บางคำเธอก็สอนด้วยว่ามันอ่านว่าอะไร เขียนยังไง
ผมไม่รู้ว่าพัสดุจะมาถึงตอนไหน แล้วอยู่ๆวันนี้ก็มาถึง ที่ทำงานเรียกผมให้ไปรับพัสดุ คนในออฟฟิศก็ถามว่าใครส่งมาให้น่ะ จากญี่ปุ่นเชียว ไกลมากเลยนะ
มีแฟนต่างชาติเหรอน้อง (เขินเลย555)
แกะพัสดุอย่างทนุถนอมมาก ขอเวลาเจ้านาย10นาทีขอเปิดกล่อง เท่านั้นแหละ……ร้องไห้ที่โต๊ะทำงานเลย…
อยู่ๆตัวผมก็สั่น ไม่มีแรง สะอื้นไม่หยุดเลย ตั้งตัวไม่ถูก ในชีวิตไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน ไม่รู้เรียกว่าดีใจมั้ย
มากกว่าคำว่าอยากขอบคุณ รู้สึกปลื้มปิติมากๆ
กว่าจะเปิดแต่ละขั้นตอน น่าจะกินเวลาเกือบๆ5นาที คือไม่อยากให้เวลานี้ผ่านไปเลย บอกไม่ถูก
ไม่คิดว่าในชีวิตจะมีคนทำแบบนี้ให้ แล้วนี่เราไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน เรารู้จักกันแค่แชทไลน์เท่านั้นเอง (เธอมีทวิตกับไอจี แต่ผมเข้าไม่บ่อย)
ถึงเวลาเปิดกล่อง ของข้างในนั่นก็คือ……….น่ารักมากอ่ะ มีขนมเยอะแยะเลย มีของเกี่ยวกับ Usamaru เยอะมากๆ ด้วย
ผมชอบ Usamaru มากครับ แต่ตอนนี้รู้สึกชอบเธอขึ้นมาหน่อยๆ เช่นกัน
สุดท้ายนี้เธอเขียนจดหมายมาหาผมด้วยครับ (ทั้งๆที่คุยไลน์กันทุกวัน)
คือ ผมชอบมากอ่ะ ได้ใจไปเต็มๆ เลย มันคลาสสิค มันโรแมนติกมากๆ ไม่รู้จะบรรยายอย่างไรดี ผมเลยมาแบ่งปันประสบการณ์ครับ
(วรรคสุดท้าย ใครช่วยแปลเป็นภาษาไทยหน่อยครับ ผมอ่านภาษาญี่ปุ่นไม่เป็น จริงๆก็ทั้งกล่องนี่แหละที่เป็นภาษาญี่ปุ่นอ่านไม่เป็นหมดเลย)
สุดท้ายนี่เรื่องก็ดำเนินมาถึงปัจจุบัน
เราไม่เคยแม้แต่จะเจอกันต่อหน้า อย่างมากคือ Line Video Call แล้วคุยภาษาอังกฤษด้วยกัน ภาษาญี่ปุ่นงูๆปลาๆ อีกนิดหน่อย
เธอเป็นคนขยันมาก เลิกเรียนเสร็จไปทำงานร้านอาหาร เลิกงานเที่ยงคืน ตี1 แล้วตื่น8-9โมงเช้าไปเรียนหนังสือ เป็นแบบนี้เกือบทุกวัน
อนาคตเธออยากเป็นคุณครู ทำงานที่ต่างประเทศ ผมก็คุยเป็นเพื่อน ให้กำลังใจเธอมาตลอด
เร็วๆ นี้เธอถามผมว่า วันหยุดฤดูหนาวปลายปีเธอสามารถไปเซี่ยงไฮ้ได้ เธอชวนผมไปด้วยกัน คำนวนเงินค่าตั๋วเครื่องบินกับโรงแรมไปๆมาๆ
ด้วยรายได้ของคนพึ่งจบใหม่ บวกกับรายจ่ายที่ต้องดูแลตัวเองทั้งหมด(ผมใช้ชีวิตอยู่คนเดียวครับ) ผมไม่สามารถตอบรับคำขอเธอได้
จากนั้นเราก็ไม่ได้คุยเรื่องนี้กันอีก กลายเป็นคุยเรื่องสัพเพเหระไปแทน แล้วผมก็ขอบคุณเธอยกใหญ่เลย
เธอบอกว่าเห็นผมมีความสุข เธอก็มีความสุขเช่นกัน เธอดีใจที่ผมดีใจกับของที่เธอส่งมา
ขอบคุณในมิตรภาพที่เธอมอบให้ผมก่อนอย่างดีเลยล่ะ ผมค่อนข้างมั่นใจว่าคนญี่ปุ่นหาคนที่นิสัยแบบนี้ได้ไม่ง่ายเลย ยิ่งกับคนต่างชาติอย่างผมอีก
ผมโชคดีจริงๆที่ได้รู้จักกับเธอ โชคดีที่เธอถ่ายรูป4แยกอโศก แล้วก็ชอบUSAMARU เหมือนกัน เลยได้มีโอกาสไปทักเธอ แล้วคุยกันจนถึงทุกวันนี้
ผมมีแผนที่จะเก็บเงินซื้อตั๋วเครื่องบิน บินหลายๆต่อไปญี่ปุ่นแบบถูกๆนะ(เซฟไว้ใช้ค่าเดินทาง ค่ากินค่าเที่ยว)
เธอบอกว่าถ้าผมมาหาเธอที่ญี่ปุ่น เธอจะช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายอีกแรงหนึ่ง (ก็ขอบคุณแต่ผมเป็นผู้ชาย ผมต้องเก็บเงินเอง จากนี้ไปต้องขยันทำงานให้มากๆแล้วล่ะ บริษัทผมมีโอทีให้ครับ แล้วคนในแผนกน้อย เอางานของพี่ๆคนอื่นในแผนกมาทำตอนโอทีก็ได้เบี้ยเลี้ยงเพิ่มครับ)
สุดท้ายนี้อนาคตจะเป็นอย่างไร ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ
ทั้งนี้มีผู้เข้ามาคอมเมนท์และช่วยเปลจดหมายที่เป็นภาษาญี่ปุ่นของสาวญี่ปุ่นเอาไว้ด้วย
