หากอ่าน “7 มาตรการ” อันสั่งการจาก “ปลัดกระทรวงมหาดไทย” ไปยังผู้ว่าราชการจังหวัด นายอำเภอ กำนันผู้ใหญ่บ้าน และผู้บริหารอปท.
ก่อนถึง “25 สิงหาคม”
ก็อาจจะคิดว่า สถานการณ์ “เข้ม” ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดน ภาคใต้ อาจขยายมาอยู่ในขอบเขตทั่วประเทศแล้ว
เพียงเพราะจะ”สกัด” มิให้”มวลชน” ขยับ
ขยับจากพื้นที่บางส่วนในภาคกลาง ภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มายังบริเวณหน้าศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง
จำเป็นต้อง”เข้ม”ถึง”ระนาบ”นี้เชียวหรือ
หากสรุปตามสำนวนของ นายสมศักดิ์ ปริศนานันทกุล แห่งพรรคชาติไทยพัฒนา
ก็ต้องว่า
“ควรเลิกคิดเองเออเองเสียที การไม่ไว้วางใจประชาชน การมองประชาชนเป็นฝ่ายตรงข้ามควรยุติลงไปได้แล้ว”
ไม่ว่าจะเป็นการขยับของ “กกล.รส.”
ไม่ว่าจะเป็นการสั่งการผ่านไปยัง ผู้ว่าราชการจังหวัด นายอำเภอ กำนันผู้ใหญ่บ้าน พร้อมกับ “7 มาตรการ”
คือ รูปธรรมแห่งความไม่ไว้วางใจประชาชน
ยิ่งกว่านั้น ยังเป็น “รูปธรรม” อันสะท้อนให้เห็นความกลัวอย่างเต็มพิกัด
1 กลัวการแสดงออกของ “ประชาชน”
ที่สำคัญยิ่งกว่านั้น 1 กลัว “กำลังใจ” ที่ประชาชนจะมอบให้กับ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร
ไม่ว่าการโหมประโคมในเรื่องค่าหัว 1,500 บาท ไม่ว่าการโหมประโคมในเรื่องการหลอกลวงประชาชนโดยอปท.
ไม่ว่าการพยายาม”ปิดปาก” นักการเมืองบางคน
ไม่ว่าการอ้างแม้กระทั่งพรบ.จราจรทางบก และการก่อปัญหาจราจร ไม่ว่าการส่งทหารเข้าไปประกบ”ชาวนา”
ทั้งหมดนี้สะท้อน “เป้าหมาย”เดียวเท่านั้น คือลดปริมาณของ”มวลชน”ในวันที่ 25 สิงหาคมให้จงได้
แม้จะยกกรณีศึกษาจาก”3 จังหวัด”มาก็ตาม
