มีโอกาสกลับไปเยือนเชียงใหม่อีกครั้ง หลังห่างเหินมาหลายปี จากเมื่อก่อนไปปีละหลายครั้ง เพราะเกิดความชอบส่วนตัวว่าการขับรถไปเชียงใหม่ “สนุก” ยิ่งมีโอกาสขับขึ้นเขาขึ้นดอย วกวนเวียนไปตามเหลี่ยมไหล่เขา แทบจะเป็นปฏิบัติสมาธิให้ใจว่าง หรือที่เรียกว่า “ชาร์จแบต” แม้จะเหนื่อยล้าอยู่บ้าง แต่ใจเกิดความรู้สึกผ่อนคลาย
อาจจะเป็นเพราะอายุเยอะขึ้น หรือไม่ก็เพื่อนที่จะเดินทางไปด้วยกันแบบนี้ไม่ค่อยจะมีแล้วในช่วงหลังๆ ทำให้เรื่องที่ชอบกลายเป็นเรื่องที่ไม่ได้ทำ
ช่วงหลังคิดถึงเชียงใหม่ เป็นต้องคิดถึงเครื่องบินมากกว่า ยิ่งในยุคที่ค่าเครื่องบินถูกกว่าค่าน้ำมันรถหลายเท่า การตัดสินใจ “บินดีกว่า” จึงเกิดก่อนที่ความทรงจำเรื่องขับรถเที่ยวจะฟื้นฟูขึ้นมา
และจะว่าไป ในวัยที่ธุระมีเยอะ เดินทางด้วยเครื่องกลายเป็นคำตอบที่ลงตัวกว่า ตื่นเร็วหน่อยมาขึ้นเครื่องเที่ยวเช้าให้ทัน ซึ่งมีมากมายหลายสายการบิน ใช้เวลาชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงเชียงใหม่ แต่สายๆ เวลาหลังจากนั้นจัดการกับธุระได้เลย
เครื่องลงรับสัมภาระเรียบร้อย นักเดินทางส่วนใหญ่หาร้าน “อาหารเช้า” ก่อน อาจจะเป็นเพราะบริการของธุรกิจการบินราคาประหยัด ไม่มีอาหารเสิร์ฟฟรี ถ้าจะกินบนเครื่องต้องจ่ายต่างหาก ซึ่งส่วนใหญ่ไม่สั่ง
“ร้านอาหารเช้า” ไม่ไกลจากสนามบินจึงกลายเป็น “จุดรวมพลของคนที่เพิ่งลงจากเครื่อง”
และอาจจะเป็นเพราะทริปนี้มีเจ้าถิ่นมารอรับตั้งแต่ออกจากสนามบิน และเมื่อคนในทริปหลายคนเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ของบ้านเมือง ร้านอาหารเช้าที่เป็นเป้าหมาย จึงต้อง “ขึ้นชื่อเป็นพิเศษ” สักหน่อย
“จิง จู ไฉ่” ที่ขึ้นป้าย “โจ๊ก เกาเหลาเลือดหมู” ดูจะเป็นจุดพบกันโดยไม่ได้นัดหมายหลังลงจากเครื่อง
เกาเหลาเลือดหมู-โจ๊กเครื่องในหมู-ข้าวขาหมู-โจ๊กปลา-ข้าวต้มปลา-ปลาลวก-กระเพาะปลา-ข้าวต้มหมู-ข้าวต้มทรงเครื่อง-กวยจั๊บน้ำใส
มีให้เลือกเพียบ
สำหรับข้าพเจ้านั้นแน่นอน “ต้มเลือดหมู” คือการตัดสินใจครั้งแรกและครั้งสุดท้ายอยู่แล้ว เพราะเป็นอาหารที่เข้ากันได้ดีกับความอยากในช่วงเช้าๆ
“จิง จู ไฉ่” คือผักที่นิยมใส่ต้มเลือดหมูในภาคเหนือ เหมือนตำลึงในภาคกลาง
เป็นผักที่ขึ้นชื่อลือชาในความเป็นสมุนไพรรักษาหลายโรค ช่วงหลังขยายความนิยมไปทั่วประเทศ ที่กรุงเทพมหาครมีหลายร้านที่ใช้ “จิง จู ไฉ่” ไม่ใช้ใบตำลึง
แน่นอน ลองว่าเป็นร้านที่เจ้าถิ่นพามา และคนนิยมชมชอบกันขนาดนั้น ย่อมรับประกันว่าไม่ผิดหวัง
น้ำซุปกลมกล่อม เครื่องในไม่มีกลิ่นคาว แถมเลือดเป็นเลือด ไม่แข็งเพราะเติมแป้งเกินพอดี ก้มหน้าก้มตาซดน้ำร้อนๆ ในกลิ่นของ “จิง จู ไฉ่” เป็นความสุขที่ไม่ต้องเรียกหาสิ่งอื่น
ถ้าใครเลยไปเชียงราย และนิยมชมชอบกินเลือดหมูแถว “หอนาฬิกา” จะคิดถึงร้านกาแฟโบราณ สไตล์คันทรี
“จิง จู ไฉ่” ที่เชียงใหม่สไตล์นั้นเลย
เลือดหมูร้อนๆ ตบท้ายด้วยกาแฟดำเข้มๆ
สวรรค์รำไร วิไลโอบไหล่ ไปเลย
