‘สถาปนิกเพื่อสังคม’ ห่วงวัดไทยติดหล่มอภินิหาร ทำคนงมงาย ชี้สิ้นหวังทางการศึกษา

ก็คงถูกสะท้อนออกมาเหมือนปรากฎการณ์ทุกอย่างในประเทศที่รักของเรา
ที่ถูกการตลาด การมอมเมา ครอบงำ ยึดครองวิจารณญานได้หมด
จนสามารถ ชี้นำ สร้างความเชื่อให้คนงมงายไร้เหตุผล แบบเบ็ดเสร็จ

ทั้งการเมือง การปกครอง การดำเนินชีวิต การบริโภค
และก็มาถึง ศาสนา ในที่สุด

ในประเทศใดก็ตามที่ผู้คน ไม่มีความแข็งแรงทางความคิด ในการต่อต้านการมอมเมา มากพอ
ก็คงจะประสบปัญหาเช่นนี้ เหมือนๆกันทุกประเทศ ไม่ว่าจะเจริญทางวัตถุเพียงใด

ระดับการศึกษาที่สูง แบบกลวงๆ
ไร้มาตรฐาน อย่างที่เราเห็นกัน
ก็เลย ไม่ได้เป็นตัวชี้วัด
การเป็นคนมี สติ มีปัญญา มีความคิด
อย่างแท้จริง ได้เลย

สำหรับคนที่ เป็นผู้ที่เข้าใจ แก่นของพุทธศาสนา
และเคารพเฉพาะ คำสอนของพระพุทธเจ้า อย่างแท้จริง

ก็อาจแทบจะเลิกเข้าวัด ที่กลายพันธุ์ จนเละเทะแบบนี้ ไปเลย
เพราะไม่ยินดี จะเห็นความไร้ปัญญา ไร้แก่นสาร ของวัดนั้นๆ

เพราะแค่ ใครก็ตาม ได้มีการนำหลักศาสนามาใช้ในชีวิตประจำวันได้
อย่างเรียบง่าย บนทางสายกลาง และเป็นธรรมชาติ
” เขาก็จะได้มีชีวิตที่เป็นสุข สงบได้ด้วยตนเอง ดีอยู่แล้ว “

เมื่อประสบปัญหา ก็แค่รวบรวมสติ แล้วค่อยๆพิจารณา
แก้ปัญหานั้นๆ ไปเป็นขั้นเป็นตอน ก็ประสบความสำเร็จด้วยตนเอง ได้เสมอ

ขณะที่คนงมงาย ไร้ปัญญา ก็จะเอาแต่ มุ่งระดม ถมทำบุญ
ตระเวณกราบไหว้พระ ไหว้รูปปั้นเทพ สัตว์ในตำนาน สารพัด
เก้าวัด ร้อยวัด ตระเวณแก้กรรม แก้ชง แก้ไปเรื่อย ทั่วสารทิศ
” แก้มันทุกอย่าง ยกเว้น แก้ไขตนเอง พิจารณาตนเอง “

ซึ่ง ก็กลายเป็นว่า ยังเวียนวนอยู่กับกิจกรรม ที่ไม่ใช่การทำบุญจริง
แต่ เป็นแค่ การบ้าบุญ ติดบุญ หลงบุญ จนอาจก่อปัญหาด้านอื่น ตามมา

แล้วก็เลย ต้องยิ่งตระเวนถมทำบุญ หวังแก้ปัญหาแบบนี้ ที่เกิดขึ้นใหม่

วนเวียนกับความงมงายไปอีกเรื่อยๆ ไม่รู้จบ

เมื่อเป็นเช่นนี้ คนที่มีสติ มีปัญญา มีความเข้าใจ
มีการปฎิบัติตนบนทางสายกลาง พอดีพองาม ตามหลักศาสนา
ก็เลยกลายเป็นชนกลุ่มน้อย

ที่การดำเนินชีวิตเรียบง่าย ไม่ลุ่มหลงของเขา กลายเป็นดูเหมือนว่า
แตกต่างจากผู้คนทั่วไป
ที่ยังหลงอยู่ท่ามกลางความเชื่อ และความงมงาย ที่เค้าทำกัน

โดยที่ จะพูดอะไรมาก ก็ไม่ได้
เพราะ อาจจะไปกระทบกระเทือนจิตใจ คนหลงบุญ บ้าบุญ
และ กระทบความเชื่อส่วนตัว
ที่มักตามมาด้วยคำว่า ที่ทำอยู่(อย่างไร้สตินั้น) ก็ไม่เห็นจะเดือดร้อนใครๆ

ก็เลย ทำได้แค่ ส่งเสียงเตือน กระตุ้นความคิดเป็นบางครั้ง ได้เท่านั้น”