กรณีร่างพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการตรวจเงินแผ่นดินที่มีความขัดแย้งระหว่างสนช.กับกรธ.
เสมอเป็นเพียง “สินค้า” ตัวอย่าง
เป็นตัวอย่างนำไปสู่การจัดตั้ง”คณะกรรมาธิการร่วม”อันจะทำให้เกิดการ”ยื้อ”เวลาออกไป
ที่เห็นยังมิใช่ “ของจริง”
ของจริงจะเป็นไปอย่างที่ นายวัลลภ ตังคณานุรักษ์ ออกมาชี้ให้เห็น นั่นก็คือ ร่างพ.ร.บ.ประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการเลือกตั้งส.ส.
ซึ่งมิได้จำกัดเพียง”คณะกรรมาธิการร่วม”หากแต่ไปไกลถึงขั้นส่งเรื่องให้”ศาลรัฐธรรมนูญ”ตีความ
ยาวไปเลย ยาวไปเลย
คล้อยหลัง “คำชี้แนะ” จาก นายวัลลภ ตังคณานุรักษ์ ปรากฏ ก็มีเสียง “ขานรับ” จาก “พี่ใหญ่”แห่งบูรพาพยัคฆ์
ชี้ให้เห็น “เงื่อนไข” จาก”ปฏิญญา ทำเนียบรัฐบาล”
เป็นความจริงที่มีการระบุลงไปว่า เดือนพฤศจิกายน 2561 จะมีการเลือกตั้ง
หาก “ไม่มีอุปสรรค”
“หากมีอุปสรรคอะไรเกิดขึ้นก็ต้องยืดไปตามห้วงเวลา แต่รัฐบาลไม่ได้เป็นคนทำให้ยืดออกไป”
สิ่งที่เรียกว่า “อุปสรรค” จึงสามารถ “เกิดขึ้น”ได้
โดยพื้นฐาน อุปสรรค 1 มาจากความเห็นต่างระหว่างสนช.กับกรธ. ดังในกรณีพรบ.ประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการตรวจเงินแผ่นดิน
อุปสรรค 1 มาจากคำวินิจฉัยของ”ศาลรัฐธรรมนูญ”
มิได้เป็นเรื่องของ”คสช.” มิได้เป็นเรื่องของ “รัฐบาล”
พลันที่ร่างพ.ร.บ.ประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการเลือกตั้งส.ส.ก็ต้องจับตาบทบาท
1 สนช. และ 1 กรธ.
เพราะจะต้องมีคนออกมาแสดงบทบาทอันนำไปสู่การจุดประกายขึ้นอย่างแน่นอน หากต้องการจะยืดและขยายเวลา
ขยายเวลาจากเดือนพฤศจิกายน 2561 ไปยังเดือนกุมภาพันธ์ 2562
