ขณะที่ในที่ประชุมใหญ่พรรคคอมมิวนิสต์จีน ณ กรุงปักกิ่ง คำที่ได้ รับการเน้นย้ำ ครั้งแล้วครั้งเล่า
คือ สังคมนิยมที่มี “เอกลักษณ์จีน”
รายการ “วิทยุ/ทีวี”ในประเทศไทย ทุกวันศุกร์
ก็กระหึ่มด้วย “วลี”
“ทุกคนต้องเรี่ยนรู้พื้นฐานระบอบประชาธิปไตยที่ถูกต้องไม่ใช่แบบเดิมๆที่ผ่านมา เราต้องเป็นประชาธิปไตยที่คงเอกลักษณ์ของความเป็นไทย”
บทบาทและความหมายอย่างรวบรัดก็คือ ประชาธิปไตยที่มี “เอกลักษณ์ไทย”นั่นเอง
ชัดเจน แจ่มแจ้งใน”ทิศทาง”
ระยะเวลา 3 ปีเศษภายหลังรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 จึงเท่ากับเป็นเวลาแห่งการวางรากฐาน
เห็นได้จาก “รัฐธรรมนูญ”
ไม่ว่าจะเป็นรัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราว พ.ศ.2557 ไม่ว่าจะเป็นรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560 ที่เพิ่งประกาศและบังคับใช้นับแต่วันที่ 6 เมษายน เป็นต้นมา
นี่คือ ประชาธิปไตยที่มี”เอกลักษณ์ไทย”
ยิ่งหากมองไปยัง”คณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ”อันมีพื้นฐานมาจาก “รัฐธรรมนูญ” ยิ่งแจ่มชัด
“ทุกพรรคช่วยกันวางกรอบตามที่คสช.ได้วางไว้แล้ว”
โดยพื้นฐานก็คือ เป็นยุทธศาสตร์ชาติที่ทุกรัฐบาล ทุกพรรคการเมืองจะต้องดำเนินการอย่างน้อยภายในกรอบ 20 ปี
นี่คือ ประชาธิปไตยที่มี”เอกลักษณ์ไทย”
พิมพ์เขี่ยวตามแนวทางสังคมนิยมที่มี”เอกลักษณ์จีน”มีพรรคคอม มิวนิสต์จีนเป็นเครื่องมืออย่างสำคัญ
แล้วประชาธิปไตยที่มี”เอกลักษณ์ไทย”มีอะไร
แม้ในขณะนี้จะยังมองไม่เห็นได้ผ่าน”พรรคการเมือง”แต่หากเริ่มต้นตามความเป็นจริงก็จะสามารถค้นหา”สัจจะ”จาก”ความเป็นจริง”ได้
นั่นก็คือ ความเป็นจริงจากรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 นั่นก็คือ ความเป็นจริงภายใต้”ระบอบคสช.”
ก็จะประจักษ์ในประชาธิปไตยที่มี”เอกลักษณ์ไทย”ได้เด่นชัด
