| ที่มา | อาทิตย์สุขสรรค์ มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | นสพ.ไชยยันต์ เกษรดอกบัว [email protected] |
| เผยแพร่ |
วันที่ 23 ตุลาคม เป็นวันแรกของทริปดูนกจริงๆ เพราะเพื่อนกลุ่มใหญ่เดินทางมาถึง เมืองดาบาว ตั้งแต่เมื่อคืน นัดแนะกับไกด์ท้องถิ่นชื่อ ซาร์โด้ ว่าเช้ามืดวันนี้จะเดินทางไปศูนย์ฟื้นฟูนกอินทรีของ มูลนิธินกอินทรีฟิลิปปินส์ ซึ่งนอกจากจะเป็นหน่วยงานฟื้นฟูนกนักล่าในกรงแล้ว สภาพพื้นที่เชิงเขาที่เคยเป็นป่าดิบชื้น เป็นแหล่งดูนกชายป่าชั้นดีแห่งหนึ่งทีเดียว
ดูนกนั้นตื่นเช้า เข้านอนมืด ลางทีทานอาหารค่ำแล้วยังต้องออกมาเดินส่องหานกกลางคืนอีก เรียกว่าจัดเต็ม ยิ่งมาดูนกต่างบ้านต่างเมืองเช่นนี้ มีโอกาสไม่มากนัก ย่อมต้องทุ่มเทเป็นพิเศษ
วันแรกของทริป นัดกันว่า ล้อหมุนตี 4! เดินทางอีก 1 ชั่วโมง เพื่อจะส่องหา นกเค้า เฉพาะถิ่นหายากชนิดหนึ่ง ชื่อ Giant Scops Owl หรือ นกฮูกใหญ่ เมื่อได้เห็นในกรงเลี้ยงภายในศูนย์ก็ใหญ่จริงๆ ใหญ่กว่านกเค้าหน้าผากขาวของบ้านเราที่รูปลักษณ์คล้ายๆ กัน ปรากฏว่าฟ้าสางเร็วมาก เมื่อไปถึงจุดที่จะเปิดเสียงเรียกนกเค้า ให้ตอบสนอง จะได้ส่องหาตัวง่ายขึ้น กลับไม่มีวี่แววเสียงนกฮูกเลย มีแต่เสียงไก่ขันร้องรับกันหลายตัว ให้นึกขำในใจว่าสภาพแบบนี้จะได้เห็นนกหายากถิ่นเดียวตัวนี้หรือ ก็ไม่ได้เห็นเป็นอันแห้วตั้งแต่หัววัน!
เมื่อเดินตามทางเข้าไปที่ศูนย์ มีลำธารน้ำไหลเอื่อยลงมาจากภูเขา ไกด์ก็บอกว่าจุดนี้ มักจะพบ นกกระเต็นลายไข่มุก หรือ Silvery Kingfisher นกหายากถิ่นเดียวอีกตัวนะ เจ้ากระเต็นตัวสีน้ำเงินเข้มแต้มด้วยจุดสีขาวแกมฟ้าแวววาวคล้ายไข่มุกตัวนี้ ตัวใหญ่พอๆ กับนกกระเต็นน้อยหลังดำและหลังแดง ในบ้านเราที่มีขาสีแดงสด ตัดกับขนสีเข้มเหลือบวาว นกจะเกาะก้อนหิน หรือกิ่งไม้ริมน้ำ มองหากุ้ง ปลา และแมลงใต้น้ำตัวเล็กๆ แล้วจะพุ่งตัวลงน้ำ ไปจับด้วยจะงอยปากที่ขอบคมกริบดั่งมีดโกน ช่วยให้คาบเหยื่อปลาไว้ ไม่ลื่นหลุดแม้ว่าปลาจะมีเมือกคลุมเกล็ด และดิ้นกระแด่วๆ ขณะยังไม่ตายอยู่ก็ตาม
ต่างคนต่างส่องหาเจ้าลายไข่มุก 6 คน สายตา 6 คู่ มีหรือจะหลุดรอดสายตาเหยี่ยวของนักดูนกมาประสบการณ์ที่ตะลอนดูนกทั่วโลกมากันแล้วทั้งนั้น กระเต็นน้อยตัวนึงเกาะนิ่งอยู่บนกิ่งไม้ริมน้ำจริงๆ เป็นอันเช็กได้ว่าเป็นนกใหม่ lifer ของทุกๆ คน เบาใจไปว่าวันแรกของทริป หาได้แห้วไปตลอดไม่ พอใจชื้นแถมเจ้าลายไข่มุกยังเป็นนกที่ทุกคนอยากเห็นกันมาก เพราะน่ารัก เวลาบินก็ฟิ้วบินเร็วอย่างกับลูกกระสุน แทบมองตาไม่ทัน แต่จะส่งเสียงร้องแหลมเล็กเสมอ ช่วยให้หาตัวได้ไม่ยาก นับว่า Birding by ear สำคัญก็ตรงนี้แหละ
การดูนกไม่ใช่ใช้แต่สายตา หรือ Birding by eye เท่านั้น ถ้ารู้จักเสียงของนก ยิ่งรู้จักทำเลถิ่นอาศัย หรือฮวงจุ้ยของนกแล้วยิ่งรับประกันว่าโอกาส ”แห้ว” จะลดน้อยถอยลงไปอีกเยอะเลย (ฮา)
