ที่มา | หน้าประชาชื่น มติชนรายวัน |
---|---|
ผู้เขียน | สุจิตต์ วงษ์เทศ |
เผยแพร่ |
ข้าราชการไทยยอมรับไม่ได้ต่อความเสมอหน้าของคนในสังคมตามกติกาประชาธิปไตยสากล ที่ประชาชนพลเมืองมีสิทธิเข้าถึงข้อมูลข่าวสารความรู้ต่างๆ อย่างสั่งสม ไม่สั่งสอน
ต้นเหตุที่รับไม่ได้ เพราะระบบราชการไทยสืบมรดกเจ้าขุนมูลนายจากราชการในรัฐโบราณดึกดำบรรพ์หลายพันปีมาแล้ว เช่น รัฐทวารวดีศรีอยุธยา, รัฐทวารวดีศรีวิชัย ฯลฯ
คนชั้นนำไทยไม่คุ้นเคยและไม่เลื่อมใสการศึกษา สั่งสม แบบนอกระบบและตามอัธยาศัย โดยสร้างสภาพแวดล้อมและกิจกรรมแบ่งปันข้อมูลความรู้อย่างรื่นรมย์
แต่คนชั้นนำไทยศรัทธาการศึกษา สั่งสอน แบบท่องจำคำบาลีในห้องเรียนอย่างมีระเบียบวินัยเคร่งครัดของครูกับศิษย์, ผู้ใหญ่กับผู้น้อย, นายกับบ่าว ฯลฯ
อาจารย์บางพวกทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (ที่รับเงินค่าจ้างเป็นรายเดือนจากภาษีอากรราษฎร) หวงวิชาความรู้เหมือนหมอผียุคก่อนประวัติศาสตร์ โดยคิดว่าที่ตนรู้นั้นเป็นสิ่งวิเศษศักดิ์สิทธิ์เหนือคนอื่น แล้วมีมูลค่ามหาศาลเพื่อซื้อขาย ไม่ได้มีไว้แบ่งปันคนอื่นเพื่อสร้างสรรค์สังคม
ห้องสมุด และ มิวเซียม
ห้องสมุด กับ มิวเซียม ในโลกนี้มีไว้แบ่งปันข้อมูลความรู้ข่าวสารด้วยวิธีหลากหลายแก่สาธารณชน ให้รู้เท่าทันโลกและชีวิต
การแบ่งปันทำได้หลายแนว ตั้งแต่แนวลึกจนถึงแนวกว้างอย่างง่ายๆ ให้เข้าถึงชาวบ้านมากที่สุด เพื่อลดรายจ่ายทางสังคม ซึ่งมีผู้สรุปดังนี้
1. ลดค่าดูแลรักษาสุขภาพของพลเมือง เมื่อเข้าถึงข้อมูลข่าวสารความรู้ดูแลตนเองได้
2. ลดค่าดูแลรักษาสาธารณสมบัติ เช่น โบราณศิลปวัตถุสถาน ฯลฯ ราชการไม่ต้องมาตีโพยตีพายกล่าวโทษประชาชนพลเมืองอย่างทุกวันนี้