ทุกครั้งที่วงการมวยสากลสมัครเล่นของไทยทำผลงานได้ย่ำแย่ จะมีชื่อของ “ฮวน ฟอนตาเนียล” เข้ามาเป็นเหมือนความหวังอยู่เสมอ
คิดว่าแฟนหมัดมวยบ้านเราจำชื่อของเขาได้เป็นอย่างดี โค้ชชาวคิวบาที่พานักชกไทยคว้าเหรียญทอง โอลิมปิกเกมส์ เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ และเป็นเหรียญทองโอลิมปิก 3 สมัยติดต่อกัน
หลังจบศึกโอลิมปิกเกมส์ 2012 ที่กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ในครั้งนั้น ทีมเสื้อกล้ามไทยพลาดเหรียญทองกีฬาแห่งมวลมนุษยชาติ เป็นครั้งแรกในรอบ 24 ปี แก้ว พงษ์ประยูร ทำได้ดีที่สุดด้วยการหยิบเหรียญเงิน ทำให้ชื่อของฟอนตาเนียลโผล่มาสู่ความคิดของคีย์แมนมวยไทยอีกครั้ง
อย่างไรก็ตามจนแล้วจนรอด ยอดโค้ชชาวคิวบาก็ยังไม่ยอมกลับมาทำงานให้สมาคมกีฬามวยสากลแห่งประเทศไทยเสียที จนตอนนี้ จูเลียน ริคาร์โด กอนซาเลส เซเดโย่ โค้ชจากคิวบาอีกคน มารับหน้าเฮดโค้ชของทีมชาติไทยไปแล้วเกือบ 1 ปี เพราะนักชกไทยไร้เหรียญในโอลิมปิกเกมส์ 2016 ที่บราซิล
ไม่กี่วันที่ผ่านมา มีข่าวดีอีกครั้ง เมื่อฮวน ฟอนตาเนียล ยอมรับข้อเสนอของสมาคมกีฬามวยสากลฯ ในการกลับมาทำงานที่ไทยอีกครั้ง แต่งานในครั้งนี้เปลี่ยนไปเล็กน้อย นั่นคือการเข้ามาสร้างความแข็งแกร่งให้นักชกหญิง เพื่อก้าวไปสู่การคว้าเหรียญในโอลิมปิกเกมส์ 2020 ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
จากการที่สมาคมกีฬามวยสากลฯมองว่า นักชกหญิงไทยมีจำนวนน้อยเกินไป และที่มีอยู่ก็รับใช้ชาติมานานแล้ว จึงมีการจัดการแข่งขันมวยสากลหญิง “จีพีพี แชมเปี้ยนชิพ” ชิงเงินรางวัล 2 ล้านบาท ที่ยิมเนเซียมสนามธูปะเตมีย์ ระหว่างวันที่ 18-25 มกราคม 2561 เพื่อเป็นการสร้างฐานนักมวยให้กับฟอนตาเนียลหยิบมาเจียระไนกันอีกครั้ง
สำหรับรายการนี้เป็นศึกมวยหญิงที่มีเงินรางวัลสูงที่สุดในประวัติศาสตร์ที่ไทยเคยจัดมา และฟอนตาเนียลจะมาดูการชกในช่วงนั้น พร้อมกับการเจรจาสัญญาต่างๆ ก่อนมาทำงานอย่างเต็มรูปแบบในเดือนกุมภาพันธ์ 2561
ฟอนตาเนียลเป็นส่วนสำคัญในการพา สมรักษ์ คำสิงห์ คว้าเหรียญทองประวัติศาสตร์ เหรียญทองแดงจาก วิชัย ราชานนท์ ในแอตแลนต้าเกมส์ 1998 ต่อด้วยเหรียญทองของ วิจารณ์ พลฤทธิ์ และเหรียญทองแดงของ พรชัย ทองบุราณ ในซิดนีย์เกมส์ ปี 2000 อีกเหรียญทองของ มนัส บุญจำนงค์, เหรียญเงินของ วรพจน์ เพชรขุ้ม และเหรียญทองแดงของ สุริยา ปราสาทหินพิมาย ในเอเธนส์เกมส์ ปี 2004 รวมทั้ง 5 เหรียญทอง 3 เหรียญทองแดง จากการแข่งขันกีฬาเอเชี่ยนเกมส์ ครั้งที่ 13 ที่กรุงเทพมหานคร ปี 2541
ครั้งนี้ถือเป็นการร่วมงานกันอีกครั้งของสมาคมกีฬามวยสากลฯของไทยกับโค้ชฟอนตาเนียลในรอบ 14 ปี หลังจากเจ้าตัวอำลาทีมไปเมื่อปี 2547 แบบที่หลายคนคิดว่าเขาคงไม่อยากกลับมาอีก
ที่ผ่านมา ไทยพยายามติดต่อฟอนตาเนียลไปหลายครั้ง ถึงแม้ว่าเจ้าตัวจะคงคิดถึงเมืองไทย แต่ด้วยความที่ต้องการรักษาสัญญาที่ได้ทำไว้กับประเทศในแถบอเมริกา ทำให้ยังไม่ได้กลับมาทำงานในไทยเสียที
ความสำเร็จของนักชกไทยในตอนนี้ถือว่าฝากไว้ในมือของโค้ชชาวคิวบาไว้ทั้งหมด ไม่ว่ากับเซเดโย่หรือฟอนตาเนียล เพราะทุกคนรู้ดีว่าประเทศนี้สินค้าส่งออก คือ โค้ชมวยสากล หรือถ้ามองกันอีกด้าน คนเหล่านี้เหมือนเป็นช่างเจียระไนเพชร ที่ต้องหยิบก้อนหินมาทำให้มีค่าให้ได้
เมื่อช่างเจียระไนพร้อมแล้ว เหลือแค่ว่าเหมืองแร่อย่าง “จีพีพี แชมเปี้ยนชิพ” จะมีวัตถุดิบให้ฟอนตาเนียลนำไปเพิ่มคุณค่าได้ขนาดไหน
ความสำเร็จกว่าจะได้มามันแสนจะเหนื่อย แต่ในวันที่มันมาถึงตัวแล้ว ช่างหอมหวาน ให้กำลังใจกันต่อไปขอรับ
