ไม่ว่ากรณี นายทักษิณ ชินวัตร ไม่ว่ากรณี น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร กำลังให้ “บทเรียน” อย่างลึกซึ้งยิ่ง
เมื่อนึกเปรียบเทียบกับสถานการณ์ใน”อดีต”
ไม่ว่าอดีตก่อนรัฐประหารเดือนกันยายน 2549 ไม่ว่าอดีตก่อนรัฐประหารเดือนพฤษภาคม 2557
ทุกอย่างล้วนเป็นเรื่อง “การเมือง”
เป้าหมายเพียงเพื่อให้ นายทักษิณ ชินวัตร หรือ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร พ้นจากตำแหน่ง เป้าหมายเพียงเพื่อให้ นายทักษิณ ชินวัตร ไม่อยู่ในแวดวงการเมือง
ที่หยิบยกประเด็น”กฎหมาย” หรือแม้กระทั่งใช้วิธียึดอำนาจโดย”รัฐประหาร”ก็เสมอเป็นเพียง”เครื่องมือ”
เมื่อสำเร็จเสร็จกิจก็ไม่คำนึงถึง”ผล”ที่ตามมา
หากย้อนไปดูอารมณ์และความร้อนแรงในห้วงที่มีการสาดทั้งน้ำร้อน น้ำเย็นเข้าใส่
ไม่ว่า นายทักษิณ ชินวัตร ไม่ว่า น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร
ดุเดือด รุนแรง ถึงขั้นที่ว่า ผีไม่ยอมเผา เงาไม่ยอมเหยียบ ถอดยศได้ก็จะถอด ยึดทรัพย์ได้ก็จะยึด ประหารได้ก็จะประหาร
แต่แล้วที่เห็นและเป็นอยู่ทุกวันนี้เป็นอย่างไร
นายทักษิณ ชินวัตร ออกจากประเทศไปเป็นเวลากว่า 10 ปีแล้ว สามารถเอาตัวมาลงโทษได้ตามกฎหมาย ตามคำพิพากษา หรือตามที่กล่าวโทษทางสาธารณะได้หรือไม่
กรณี นายทักษิณ ชินวัตร ยังไม่มีบทสรุป ก็มีกรณี น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ตามมา
โดยที่ไม่มีใครสามารถจัดการได้เพราะที่อื่นเขาไม่เอาด้วย
ผลดีอาจทำให้สามารถกำจัด นายทักษิณ ชินวัตร และ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ออกไปได้
แต่เมื่อผ่านไปนานวันสถานการณ์จะแปรเปลี่ยน
ยิ่งแปรเปลี่ยนยิ่งทำให้เห็นโฉมหน้าและรายละเอียดของการให้ร้ายโจมตีในประเด็นทางการเมืองมากและลึกซึ้งกว้างขวางยิ่งขึ้นเป็นลำดับ
กลายเป็นว่านานาอารยประเทศเขามิได้มองและประเมินว่าเป็นอาชญากรรม หรืออาชญากร เหมือนที่ในสังคมไทยมองและประเมิน
ตรงนี้ต่างหากที่อาจกลายเป็นเรื่องละเอียดอ่อนขึ้นมา
