สถานีอวกาศเทียนกง-1 (จาก China Manned Space Agency)
กรณีที่ สถานีเทียนกง-1 ซึ่งเป็นสถานีอวกาศแห่งแรกของจีน เดิมมีกำหนดจะสิ้นสุดภารกิจในปี 2556 แต่องค์การอวกาศแห่งชาติจีน (ซีเอ็นเอสเอ) ได้ยืดภารกิจออกมาอีกจนถึงปี 2559 ซึ่ง การที่ดาวเทียมหรือสถานีอวกาศจะตกสู่โลกไม่ใช่เรื่องแปลก และจะไม่ใช่เรื่องอันตรายหากเป็นการตกอย่างมีการควบคุมให้ลงในบริเวณที่ไม่เป็นอันตรายและสร้างความเสียหายกับใคร โดยที่ผ่านมานั้น รัฐบาลจีน ได้ออกมายืนยันว่า สามารถควบคุมเทียนกง-1 ได้อยู่นั้น
ล่าสุด จู คงเผิง วิศวกรระดับสูงจากไชนาแอโรสเปซไซนซ์แอนด์เทคโนโลยีคอร์ปอเรชัน แถลงข่าวว่า จีนยังควบคุมเทียนกงได้อยู่ ข่าวที่มีการนำเสนอก่อนหน้านี้ว่าเทียนกง-1 จะตกลงสู่โลกแบบไร้การควบคุมนั้นกล่าวเกินจริง ยืนยันว่า การตกของเทียนกง-1 จะไม่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมและชุมชนอย่างแน่นอน ซึ่งปกติ ในการควบคุมดาวเทียมหมดอายุให้ตกลงสู่โลกอย่างปลอดภัย ศูนย์ควบคุมจะสั่งให้ดาวเทียมตกลงในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้ ซึ่งในทางการบินอวกาศถือว่าเป็น “สุสานดาวเทียม” สถานีอวกาศมีร์ ยานโปรเกรสของรัสเซีย และหอสังเกตการณ์รังสีแกมมาคอมป์ตัน ก็มีจุดจบแบบเดียวกัน
พื้นที่สีเขียว (ละติจูด +42 ถึง -42 องศา) คือบริเวณที่เทียนกง-1 มีโอกาสตกใส่
จากรายงานการติดตามตำแหน่งของเทียนกงล่าสุด ซึ่งสำรวจในช่วงวันที่ 17-24 ธันวาคม 2560 เทียนกง-1 อยู่สูงจากพื้นโลกเฉลี่ย 286.5 กิโลเมตร ระดับวงโคจรกำลังลดลงเรื่อย ๆ และคาดว่าจะตกลงสู่โลกในเดือนมีนาคมนี้
อย่างไรก็ตาม คำกล่าวของจูยังเป็นที่คลางแคลงใจของนักวิทยาศาสตร์หลายคน เนื่องจากรายงานก่อนหน้านี้โดยเฉพาะในช่วงแรกที่ปิดภารกิจ ไม่มีการกล่าวถึงการควบคุมเทียนกง-1 เลย โดยเทียนกง-1 มีระนาบวงโคจรเอียง 42 องศากับเส้นศูนย์สูตร ดังนั้น พื้นที่ระหว่างละติจูด +42 องศาถึง -42 องศา มีโอกาสที่เทียนกง-1 จะตกใส่ทั้งสิ้น
แม้จะยังไม่มั่นใจนักว่าจีนจะควบคุมการตกของเทียนกง-1 ได้จริงหรือไม่ แต่โอกาสที่การตกจะเป็นอันตรายต่อชีวิตมนุษย์ก็น้อยมาก นับจากยุคอวกาศเริ่มต้นเป็นต้นมา มีมนุษย์เพียงคนเดียวเท่านั้นที่ถูกชิ้นส่วนดาวเทียมตกใส่ แต่ก็ไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใดเนื่องจากชิ้นส่วนนั้นเบามาก
