ในที่สุด ความไม่พร้อมที่จะ “เลือกตั้ง” ก็อยู่ที่ “คสช.” อยู่ที่”รัฐบาล”อย่างเป็นด้านหลัก
ไม่ใช่ “กกต.” ไม่ใช่ “นักการเมือง”
เพราะการแสดงออกของ “กมธ.”พิจารณาร่างพรป.ว่าด้วยการเลือกตั้ง ส.ส.
เท่ากับเป็น “การสารภาพ”
สารภาพว่า “คสช.”และ”รัฐบาล”ยังไม่พร้อม ยังไม่สุกงอมที่จะจัดให้มี “การเลือกตั้ง”ภายในอย่างช้าเดือนพฤศจิกายน 2561
จำเป็นต้องเลื่อนออกไปอย่างเร็วก็เดือนกุมภาพันธ์ 2562
การออกมายืนยันของกรรมาธิการ การออกมาเปิดไฟเขียวโดย “มือกฎหมาย”แห่งคสช.
เท่ากับ “ยอมรับ” เท่ากับ “ยอมจำนน”
ความจริง ประชาชนพอจะมองเห็น “เค้าลาง” แห่งความไม่พร้อม ความไม่สุกงอมต่อการเข้าสู่โหมด”เลือกตั้ง”ได้หลายกรณี
เพียงแต่ยังไม่แน่ใจ
เห็นได้จาก 1 การพยายามโหมประโคมในเรื่องการตรวจจับอาวุธสงครามกลางทุ่งนาที่ฉะเชิงเทรา
แต่ก็กลายเป็น”ระเบิดด้าน”
เห็นได้จาก 1 การไม่ยกเลิกคำสั่งหัวหน้าคสช.ฉบับที่ 57/2557 เพื่อปลดล็อกพรรคการเมืองแม้จะประกาศและบังคับ ใช้พรป.ว่าด้วยพรรคการเมือง
ทั้งยังออกคำสั่งหัวหน้าคสช.ฉบับที่ 53/2560 เพื่อแก้ไขพรป.ว่าด้วยพรรคการเมืองโดยไม่ผ่านรัฐสภา
ในที่สุดก็เป็น”คำสารภาพ”ผ่านพรป.ว่าด้วยการเลือกตั้งส.ส.
ที่ว่าการใช้”เหลี่ยมคู”ในการแก้ไขร่างพรป.ว่าด้วยการเลือกตั้งส.ส.ในชั้นกรรมาธิการ คือ การสารภาพ
เพราะนี่คือ “อภินิหาร”ในทาง “กฎหมาย”
เท่ากับบรรดา”แม่น้ำ 5 สาย”ที่รองรับการล่องไปของ”เรือแป๊ะ” เริ่มหมดมุก
จึงดำเนินการโดยไม่สอบถาม “กกต.”
จึงดำเนินการโดยไม่สอบถาม “พรรคการเมือง” และ”นักการ เมือง” เป็นการคิดเอง เออเอง และ”มโน”ไปเองว่าหนทางนี้จะเป็นผลดีกับคสช.และกับรัฐบาล
ทั้งๆที่เท่ากับ”ทุ่มก้อนหิน”ใส่”ตีน”ตัวเองแท้-แท้
