| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
เหมือนกับว่ากรณี “คลิปเสียง” จากบีบีซีไทย ที่กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ของ “หมอธี” จะจบลงอย่างราบรื่นและเรียบร้อย
เมื่อมีเสียง “ขอโทษ” จาก “หมอธี”
เป็นอันว่า นพ.ธีระเกียรติ เจริญเศรษฐศิลป์ ก็ยังอยู่ในตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการต่อไป
ไม่มีใคร “ลาออก”
เมื่อ “หมอธี” ยอมรับในการเสียมารยาท และ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ พยักหน้ายอมรับกับคำว่า “ขอโทษ”
ก็ไม่มีใคร “เสียหาย”
เป้าหมายในการยุติแนวโน้มและความเป็นไปได้ที่จะต้องปรับ ครม.จาก “ประยุทธ์ 5” ไปเป็น “ประยุทธ์ 6” ก็ไม่มีความจำเป็น
WIN WIN กันทุกๆ ฝ่าย
จริงละหรือที่ไม่มีใคร “เสียหาย” จริงละหรือที่ไม่มีใคร “ด่างพร้อย” เป็นรอยมลทิน ไม่ว่าจะเป็น นพ.ธีระเกียรติ เจริญเศรษฐศิลป์ ไม่ว่าจะเป็น พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
ทำไมจึงมี “คำถาม” อย่างชนิดถามตรงถึง “หมอธี”
ทำไมโฆษกกระทรวงกลาโหม พล.ท.คงชีพ ตันตระวาณิชย์ จึงต้องออกมาแถลงยืนยัน พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จะไม่ลาออกจากตำแหน่ง
ประเด็นอยู่ที่ว่า คำพูด “หมอธี” ดำเนินไปอย่างไร
มีความเด่นชัดว่า นพ.ธีระเกียรติ เจริญเศรษฐศิลป์ นำเอาประเด็นอันอ่อนไหวยิ่งในเชิง “จริยธรรม” ของนักการเมืองเข้ามาสรุป
โดยยกกรณี “นาฬิกา” หรู มาเป็น “ตัวอย่าง”
ไม่ว่าจะมีการลาออกโดย พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไม่ว่าจะมีการลาออกโดย นพ.ธีระเกียรติ เจริญเศรษฐศิลป์ หรือไม่
แต่ “คำพูด” นั้นมีลักษณะ “เบ็ดเสร็จ” อยู่แล้ว
เมื่อทบทวนรายละเอียดของเรื่องราว “คลิปเสียง” ที่เผยแพร่โดยบีบีซีไทย จากกรุงลอนดอน จึงเด่นชัดเป็นอย่างยิ่งว่า ทุกปฏิบัติการล้วนเป็นการ “ประจาน”
1 คำพูดในคลิปประจาน “นาฬิกา” หรู
ขณะเดียวกัน 1 เมื่อผลจากคำพูดไม่สะท้อนไปสู่การปฏิบัติในทางเป็นจริง เป้าหมายที่พูดถึงก็เสีย เจ้าของคำพูดก็เสีย
เข้าลักษณะ “ดีแต่พูด” ไม่มีการลงมือ “ทำ”
ความพยายามในการเป็น “คนกลาง” ในการประสานและทำความเข้าใจระหว่างคู่กรณีทั้ง 2 ฝ่าย เหมือนกับจะเป็นผลงานและความสำเร็จ
ถามว่าเป็นความสำเร็จของอะไร
ความสำเร็จในการกลบปิดปัญหาอันสะท้อนความเห็นต่างและความขัดแย้งในทางความคิดเพียงเพราะเหตุผลที่ว่าเสียมารยาทอย่างนั้นหรือ
ทั้งหมดนี้ คือ การแก้ปัญหาโดยสร้างปัญหามากกว่า
ท่าทีอันมาจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไม่ว่าจะเป็นอาการพยักหน้าโดยไม่พูด ไม่ว่าจะเป็นการออกตัวว่าเจ็บคอเพราะไม่ต้องการพูด
ตรงนี้ต่างหากที่แหลมคม
ไม่ว่าจะมองผ่านบทบาทของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไม่ว่าจะมองผ่านบทบาทของ นพ.ธีระเกียรติ เจริญเศรษฐศิลป์ เหมือนกับเป็นเงาสะท้อนในยุทธจักร
ชายชาตรี ยืดได้ หดได้
แต่คำถามที่ตามมาก็คือ เป็นการยืดได้ หดได้ เพื่ออะไรในทางการเมือง
