วันนี้ (25 ก.พ.) นายสมบัติ บุญงามอนงค์ นักกิจกรรมและนักเคลื่อนไหวทางการเมือง ดพสต์ข้อความทางเฟสบุ๊ก แสดงความเห็นกรณี พล.ต.อ.สล้าง บุนนาค อดีตรองอธิบดีกรมตำรวจและสมาชิกวุฒิสภา ที่ตัดสินใจปลิดชีพตัวเอง โดยโดดจากชั้น 7 ของห้างดังย่านปากเกร็ด พร้อมทิ้งจดหมายลาตาย เกี่ยวกับการเรียกร้องด้านการคมนาคม โดยนายสมบัติระบุว่า
หลายปีก่อน มิตรสหายท่านหนึ่งเคยขอให้ผมไปพบพล.ต.อ.สล้าง บุนนาค แน่นอนว่าในหัวผมมี 2 เรื่องที่จดจำได้เกี่ยวกับนายตำรวจผู้นี้ คือ เรื่อง อ.ป๋วยในเหตุการณ์ที่สนามบินดอนเมืองช่วง 6 ตค และเรื่องที่แกอาสาจะบุกทำเนียบโดยใช้กองกำลังไปจัดการกับ พธม. ที่ยึดไว้
ผมไปพบแกที่บ้าน ซึ่งปรับพื้นที่เป็นที่ทำงานเกี่ยวกับโครงการรถไฟความเร็วสูง ผมได้พบกับอดีตอัยการคนหนึ่ง อดีต อ.มหิดล อีกท่านหนึ่ง ทั้งสองเป็นคนที่ผมเคยรู้จักส่วนตัว ซึ่งมีหน้าที่ศึกษาทั้งด้านข้อกฏหมายและรวบรวมข้อมูลทางเทคนิคเพื่ออธิบายว่าทำไมประเทศไทยควรเปลี่ยนระบบรางรถไฟจากขนาด 1 เมตรมาเป็นขนาด 1.435 เมตร ผมเห็นความดื่มด่ำในเรื่องนี้ของแกชนิดที่ทำให้ผมงงว่านี่แกไปรับงานผลักดันโปรเจคนี้มาจากใคร หรือเป็นความคลั่งไคล้ส่วนตัวที่แกมีต่อประเด็นนี้ ไม่นานจากนั้นผมมีโอกาสกินกาแฟพูดคุยกับ อ.พันศักดิ์ วิญญรัตน์ คนที่เป็นคีย์แมนสำคัญในเรื่องรถไฟความเร็วสูงของรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ทั้งสองมีความคลั่งใคล้ในเรื่องรถไฟความเร็วสูงในระดับที่เหมือนกัน
จดหมายลาตายของ พล.ต.อ.สล้าง บุนนาค ที่ระบุเกี่ยวกับการยกเลิกระบบราง 1 เมตรนั้น ทำให้ผมต้องเขียนเล่าเรื่องนี้
แน่นอนว่าการที่ผมพบแกครั้งนั้น(เพียงครั้งเดียว) ผมได้มีโอกาสพูดคุยเรื่องทางการเมืองอยู่บ้าง นั้นคือเหตุการณ์ที่สนามบินดอนเมือง ที่แกไปตบหน้า อ.ป๋วย แกอธิบายว่าแกทำไปเพื่อช่วย อ.ป๋วย เพราะขณะนั้นหากแกไม่ทำเช่นนั้น พวกกระทิงแดงคงไม่ยอมปล่อยตัว อ.ป๋วยไป คือแกพูดในลักษณะการเล่นละครตบตากระทิงแดง ซึ่งยากที่ลูกศิษย์อ.ป๋วยท่านใดจะยอมเชื่อเหตุผลนี้
ก่อนกลับแกบอกผมว่า สายตาคุณเหมือนคนที่มีอุดมการณ์คนหนึ่งที่ผมรู้จักตอนที่เขาเป็นนักข่าวตอนหนุ่มๆ สนธิ ลิ้มทองกุล แล้วแกก็เตือนผมที่นั่งไขว้ห้างกระดิกเท้า ผมอธิบายว่ายุงมันเยอะและขออภัย
