เมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม ที่อนุสรณ์สถานจิตร ภูมิศักดิ์ บ้านหนองกุง อำเภอวาริชภูมิ จังหวัดสกลนคร มีการจัดงานรำลึกจิตร ภูมิศักดิ์ นักคิด นักเขียน และนักปฏิวัติ ซึ่งจัดขึ้นเป็นประจำทุกปีเพื่อรำลึกถึงวีรกรรมในวันครบรอบวันเสียชีวิตคือ วันที่ 5 พฤษภาคม 2509 โดยถูกยิงที่ชายป่าในบริเวณใกล้กับที่ตั้งอนุสาวรีย์จิตร ภูมิศักดิ์ในปัจจุบัน
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า บรรยากาศในงานคึกคักอย่างมาก มีชาวบ้านในพื้นที่ทยอยเข้าร่วมตลอดทั้งวัน ในช่วงเช้าเป็นพิธีรำลึกและมอบทุนการศึกษาให้แก่เยาวชนค่ายจิตร ภูมิศักดิ์ ซึ่งเป็นเด็กนักเรียนในท้องถิ่น โดยมีการตั้งแถว 2 แถวหน้าอนุสาวรีย์ จากนั้นมีการร้องเพลงแสงดาวแห่งศรัทธา ชาวบ้านและผู้ร่วมงานทยอยนำดอกดาวเรืองวางหน้าอนุสาวรีย์ นอกจากนี้ยังมีการร่วมยืนสงบนิ่งเป็นเวลา 1 นาที เพื่อรำลึกคุณงามความดีของจิตร ภูมิศักดิ์ รวมถึง นางจินตนา เนียมประดิษฐ์ เพื่อนผู้พิมพ์เผยแพร่ผลงานของจิตร จนทำให้ต้องถูกจำคุก
ผู้สื่อข่าวรายงานด้วยว่า ในงานดังกล่าวยังมีการร้องและบรรเลงเพลง “จิตรเดียวกัน” ซึ่งแต่งขึ้นใหม่เพื่อใช้ในงานรำลึกจิตร ภูมิศักดิ์ โดยนายวิชาญ ฤทธิธรรม อาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฏ(มรภ.)สกลนคร กล่าวว่า ตนเป็นผู้แต่งเพลงดังกล่าวด้วยตนเอง โดยใช้เวลาเพียง 15 นาที เนื่องจากมีความสนใจและคุ้นเคยกับข้อมูลและเรื่องราวของจิตรอยู่แล้ว จึงสามารถแต่งเพลงดังกล่าวได้อย่างรวดเร็ว สำหรับแรงบันดาลใจในการแต่งเพลงสืบเนื่องมาจากมีการพูดคุยกันในกลุ่มคนท้องถิ่นว่าอยากให้มีเพลงเกี่ยวกับจิตรที่เป็นของท้องถิ่นอย่างแท้จริง ตนจึงตัดสินใจแต่งขึ้นโดยให้วง “จำปาขาว” เป็นเจ้าของเพลง และใช้ในการบรรเลงและขับร้องในงานรำลึกจิตร ภูมิศักดิ์มาแล้วราว 2-3 ปี โดยใช้เป็นเพลงหลักร่วมกับเพลงของจิตร ภูมิศักดิ์เอง เช่น แสงดาวแห่งศรัทธา
นายวิชาญ กล่าวอีกว่าสำหรับพิธีการในงานรำลึกจิตร ภูมิศักดิ์ที่จัดขึ้นทุกปี มีแนวคิดเสมือนว่าจิตรยังมีตัวตน มีเลือดเนื้อ และเป็นปัญญาชน ไม่ใช่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ จึงเน้นความเรียบง่าย นอกจากนี้สิ่งสำคัญคือ จะต้องอยู่กับเด็กๆในพื้นที่ ไม่ทอดทิ้งเยาวชน
เนื้อเพลงส่วนหนึ่ง ดังนี้ “จิตรเดียวกัน คนสามัญแห่งยุคสมัย จิตรนี้คือใคร จิตรนี้คือใคร เขาคือขวัญใจของสามัญชน เขาคือปัญญาชนที่ดั้นด้นมาถึงภูพาน เขาคือปราชญ์บัณฑิตเขียนชีวิตท้าทายเผด็จการ…”
