ผู้เขียน | สัญญา รัตนสร้อย |
---|
เวลาที่เกิดเหตุในทางร้าย ทำนองคราว”ซวย”
ยกตัวอย่างเบาะๆ เหยียบเปลือกกล้วย เสียหลักล้มก้นจ้ำเบ้า ฟกซ้ำดำเขียวทายาเดี๋ยวก็ทุเลา
ระดับกลาง เหยียบเปลือกกล้วยหกล้ม หัวไปกระแทกของแข็ง บาดเจ็บเย็บกี่เข็มก็ว่ากันไป
อาการหนัก เหยียบเปลือกกล้วยถลำไปบนถนน โดนสิบล้อเข้ามาบวก…
บ่อยครั้งคราวเคราะห์แบบนี้ ถูกเหมาเป็น”อุบัติเหตุ” เกิดความคาดหมาย ชะตากำหนด สุดวิสัยควบคุม
และหลายครั้งเมื่อสืบสาวกันลงไป กลายเป็นเรื่องที่ว่าด้วยความประมาท ละเลย ขาดความรอบคอบ ไร้ความรับผิดชอบ
ทั้่งที่สามารถป้องกัน จำกัดความเสียหายได้
ไม่ใช่เหตุเกินคาดหมายแต่ประการใด
เช่นเดียวกับเรือนักท่องเที่ยวล่มกลางทะเลจังหวัดภูเก็ต ลูกทัวร์ส่วนใหญ่เป็นชาวจีน(ลูกค้าอันดับ 1 ของการท่องเที่ยวไทย)เสียชีวิตร่วมครึ่งร้อย
ติดตามข่าวมีคำอธิบายรวบยอดจากเจ้าของพื้นที่ “สรายุทธ มัลลัม” ประธานสภาอุตสาหกรรมท่องเที่ยวจ.ภูเก็ต กับความเห็นตรงไปตรงมาว่า เมื่อรวบรวมข้อมูลของฝ่ายต่างๆ พบข้อเท็จจริงคือ มีปัญหาเจ้าหน้าที่หน่วยงานของรัฐ ได้ตรวจเรือโดยสารท่องเที่ยวที่ได้มาตรฐานมากน้อยเพียงใด
สิ่งที่ระบุได้ชัดเจนก็คือ ไม่มีบุคคลใดตรวจเรือตามขั้นตอนปกติของระเบียบกฎหมาย แค่เพียงนำเล่มหรือเอกสารไปตรวจ เมื่อภาคธุรกิจจ่ายเงิน?
การตรวจก็ผ่านเรียบร้อย
กล่าวโดยสรุป การตรวจเรือโดยสารท่องเที่ยวแต่ละลำไม่มีมาตรฐาน แค่ตรวจเอกสาร สภาพเรือพร้อมอย่างไร สภาพดินฟ้าอากาศเอื้อกับการออกเรือไม่ ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
“ประมาท” ทั้งที่กรมอุตุฯเตือนแล้วทะเลจะมีพายุแรงคลื่นยกตัวสูง ยังออกเรือ
“ละเลย-ไร้ความรับผิดชอบ” ทั้งจากบริษัทนำเที่ยว เจ้าของเรือ เจ้าหน้าที่รัฐในการกำกับดูแล ตรวจสอบการออกเรือตามกฎระเบียบวางไว้ มองข้ามอันตรายที่อาจเกิดขึ้น
ยังไม่ต้องพูดถึง “ถุงขนม” บังตาให้มองไม่เห็นความเสี่ยง
ต้องขีดเส้นใต้ด้วยว่า เหตุเกิดในทะเลครั้งนี้ ไม่ใช่ครั้งแรก และไม่ใช่นานๆครั้ง แต่เกิดขึ้นบ่อยด้วยซ้ำ ต่างกันที่ความเสียหายจะมากหรือน้อย
ทางการจีนกำลังตั้งคำถามมาตรการความปลอดภัยบ้านเรา เพียงพอต่อการดูแลคนของเขาหรือไม่
และมีความสุ่มเสี่ยงสูง ส่งผลต่อตลาดทัวร์จีนเที่ยวไทยในอนาคต
ไหนๆปักธงปฏิรูปกันแล้ว ตั้งหลักมาตรฐานความปลอดภัยอย่างมืออาชีพเสียที แทนที่เอะอะก็โยนเป็น “อุบัติเหตุ” ไปทุกเรื่อง
และไม่ใช่พอคลื่นลมสงบ ทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิม