สถานีนี่นี้…ปัจจุบัน สถานีหน้านั้น…มรณะ

สถานีนี่นี้…ปัจจุบัน สถานีหน้านั้น…มรณะ

สัปดาห์แรกของปี พ.ศ.2565 ผ่านไปด้วยความตาย

ธรรมดาของความเป็นคน การจากกันของคนที่ไม่ควรจาก เป็นความโศกเศร้าอย่างหนึ่ง

อาลัยอาวรณ์ในขณะที่ฉุกคิด

Advertisement

คิดถึงความผูกพันที่เป็นมา ความรักใคร่ใหลหลงที่เป็นไป เป็นความทรงจำที่น่าเสียดาย แทบจะไม่มีอะไรมาทดแทนได้

เพราะความตายกระชากไปขยี้จนหมดสิ้นแล้ว

ความตายที่ยังไม่ถึงที่ตาย ทารุณร้ายกาจอย่างนี้นี่เอง

ระอุทุกข์ทรวงโทรมนัสสาได้สาสม

แทรกคิดถึงสถานการณ์ที่ยังไม่ตาย

เบื้องแรก รัฐที่ปกครองคนด้วยกันด้วยความสุขุมรอบคอบ จึงคิดปกป้องรักษาคนหมู่ใหญ่ให้มีชีวิตจนถึงที่สุด

เริ่มแต่เยาว์วัย ก็อยู่ในอ้อมกอดบิดา มารดา

ให้การศึกษาเล่าเรียนที่เป็นผู้เป็นคน

ประกอบอาชีพเลี้ยงดูคนและครอบครัวได้ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เกื้อกูลเพื่อนร่วมโลกโดยมิขาดตกบกพร่อง

บทเพลงโลกทั้งผอง พี่น้องกัน บรรเลงอยู่ชั่วชีวิต

ถึงเวลาค่อยดับขันธ์ไปตามกาล

ชีวิตที่เป็นชีวิต น่าสำแดง เกิดตั้งอยู่ตายดับ เช่นนี้ ถ้าแผ่นดินอันกว้างใหญ่แต่ละผืน เอื้อเฟื้อเกื้อกูลเอาใจใส่กันด้วยความมั่นคงและเป็นปกติ

ไม่ใช่อยู่ร่วมกันด้วยความผิดปกติ

โรคภัยไข้เจ็บยังสาหัสสากรรจ์ไม่พอเชิญเอ็งล่อเหล้าให้เฉิ่มฉ่ำตามเทศกาลด้วย

อดอยากปากแห้ง แล้งน้ำ ดำดินเพียงใดอย่าไปกลัว

ยังกู้มาสู้ได้

ความผิดปกติทำได้ทุกเรื่อง

แม้กระทั่งความตายที่ยังไม่สมควรตาย

และจะดีขึ้นอีกอักโข

ที่ตัวอย่างความตายรายต่อไป

คือความผิดปกติ?

ขรัวตาขำ

QR Code
เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่
Line Image