วันนี้ (21 ก.ย.) นายประสิทธิชัย หนูนวล นักเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อม ผู้ประสานงานเครือข่ายปกป้องอันดามันจากถ่านหิน โพสต์ข้อความเฟสบุ๊กแสดงความเห็นถึงเบื้องหลังการรัฐประหาร ที่ผ่านมาในประวัติศาสตร์การเมืองไทย โดยระบุว่า
เบื้องหลังรัฐประหารตั้งแต่ ๒๔๗๕ เป็นต้นมาคืออะไร
ลองกลับไปดูประวัติศาสตร์ตั้งแต่ ๒๔๗๕ เป็นต้นมา เรามีทหารปกครองประเทศมากกว่ารัฐบาลเลือกตั้ง และลองมองย้อนไปดูในรัฐบาลทหารแต่ละครั้งนั้นเข้ามาเพื่อเป้าหมายเดียวกันคือการเปลี่ยนระบบโครงสร้างและกฎหมายทางเศรษฐกิจ ทรัพยากรเพื่อเอื้อกลุ่มทุนทั้งนั้น
ประชาชนเป็นเพียงเหยื่อเพื่อสูบประโยชน์ทางเศรษฐกิจ เอาทรัพยากรสาธารณะมาเป็นของกลุ่มทุน
เมื่อทำการเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้าง กฎหมาย นโยบายโดยรัฐบาลทหารจนพอใจแล้ว จึงปล่อยให้มีการเลือกตั้ง เพราะกลุ่มทุนสามารถทำงานได้สบายภายใต้รัฐบาลนักการเมืองเพราะโครงสร้างและกฎหมายได้รับการเปลี่ยนมาแล้วจากปืนของทหาร การบริหารด้วยนักการเมืองเพียงแค่หยิบยื่นประโยชน์ให้เท่านั้นเป็นพอ
การเปลี่ยนเชิงโครงสร้างทำไม่ได้ในรัฐบาลนักการเมืองเพราะประชาชนตรวจสอบได้ นักการเมืองจึงเปลี่ยนอะไรเชิงโครงสร้างและกฎหมายสำเร็จยาก เหตุนี้ในประเทศไทยจึงมีรัฐประหารบ่อยครั้ง เพราะเมื่อระยะเวลาผ่านไปแล้ว ต้องมีการแก้กฎหมาย เขียนกฎหมายใหม่เพื่อยึดกุม ควบคุมต่อ จึงใช้บริการทหารเพราะอำนาจปืนบังคับให้กฎหมายเปลี่ยนได้ เมื่อเปลี่ยนเสร็จก็ปล่อยให้มีการเลือกตั้งต่อ
เงื่อนไขการเลือกตั้งใหม่คราวนี้ไม่ได้อยู่ที่ความสงบอะไรหรอก มันอยู่ที่ว่ากลุ่มทุนพอใจยังกับการวางรากฐานการยึดกุมประเทศนี้ ถ้าพอใจแล้วจึงจะปล่อยมือให้นักการเมืองเข้ามาใหม่
การรัฐประหารแต่ละครั้งต้องสร้างละครขึ้นมาฉากหนึ่งที่แลกด้วยเลือดและชีวิตของประชาชน เพื่อความชอบธรรมให้ทหารเข้ามาเพื่อรักษาความสงบ
ครั้งนี้ก็เช่นกัน…และเป็นครั้งที่มีการเปลี่ยนกฎหมายครั้งสำคัญเพื่อเอื้อกลุ่มทุน กฎหมายผ่าน สนช.ไปหลายร้อยฉบับ โดยที่ประชาชนไม่รู้เลย มีแผนยุทธศาสตร์ชาติ ๒๐ ปีที่จะควบคุมประเทศนี้โดยทุน ประชารัฐ ออกมาตรา ๔๔ เอื้อทุนอย่างมโหฬาร ยังไม่นับกฎหมายลูกอีกสารพัด … คงเห็นประชาชนในประเทศนี้เป็นเพียงเหยื่อ
ไม่แปลกที่กฎหมายควบคุมพันธุ์พืชจะออกมาคุมเกษตรกร ไม่แปลกที่บรรษัทยักษ์ใหญ่จะยึดที่ดินเอาไว้ภายใต้กฎหมายที่เอื้อโดยทหาร มันมีเรื่องที่มากกว่านี้อีกเยอะ
ทหารจึงไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าผู้รับใช้ ถ้าใครเถียงไปศึกษาประวัติศาสตร์ก่อน ว่ารัฐประหารแต่ละครั้งแก้กฎหมาย ให้สัมปทาน ออกนโยบาย เอื้อกลุ่มทุนกันขนาดไหน
ละครฉากนี้โหดร้ายมาก
มีแต่การตื่นลุกขึ้นมากำหนดอนาคตตัวเองของประชาชนเท่านั้นจึงจะเปลี่ยนแปลงสภาพประเทศนี้ได้
