เมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ที่หน้าหอประชุมใหญ่ ใกล้สระพระพิรุณ ประตูพหลโยธิน มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นักเรียน นิสิต นักศึกษาและประชาชนเดินทางมาร่วมงาน “คืนสู่เหย้าไม่เอาไอโอ(ชา)” เพื่อซ้อมการชุมนุมใหญ่อย่างคับคั่ง
โดยเวลา 19.10 น. ตัวแทนนักศึกษาหญิง-ชาย จากมหาวิทยาลัยศิลปากร ขึ้นกล่าวบนเวที ดังนี้
“คุณเหนื่อยไหม โกรธไหม กลัวไหม พวกคุณไม่กลัว แต่มีบางส่วนไม่ได้อยู่ที่นี่กำลังหวาดกลัวอยู่ไกลแสนไกล ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมกัน ความกล้าของคุณทำให้นักเรียน นิสิต นักศึกษา เคลื่อนต่อไปได้เพราะเสียงของทุกคนมีความหมาย แม้อีกส่วนไม่ได้มาร่วมเพราะกลัวต่ออำนาจ กลัวติดคุก กลัวต่อการพูดความจริง แต่เราอยากถามคนที่กลัวว่า พวกเราที่มาที่นี่มีบ้านให้ต้องกลับ มีคนที่รักรอเราอยู่ ในขณะที่เรากล้า ทำไมคุณถึงกลัวที่จะมาเรียกร้องสิทธิ ประชาธิปไตย ที่เป็นของเรา
เราอยากเป็นกระบอกเสียงให้นิสิต นักศึกษา ว่าการชุมนุมไม่เท่ากับความรุนแรง นี่คือสิ่งที่ผู้ปกครองกลัว กลัวว่าจะมีมือที่สาม กลัวว่าจะมีการนองเลือด เรารู้ว่าพวกเขารอเรากลับไปกินข้าว พวกเราก็กลัว แต่กล้าพอที่จะปกป้องสิทธิของตัวเอง ฉะนั้นแล้ว อย่ากลัว อยากให้ทุกคนช่วยกันขับเคลื่อนไปด้วยกัน เป็นหูเป็นตา เรามาขอพื้นที่เพื่อให้สื่อเห็นว่าเรากำลังเคลื่อนไหวเพื่ออนาคตของเรา ไม่ใช่เพื่อปกป้องคนใดคนหนึ่ง ไม่ใช่พรรค ไม่ใช่เผด็จการ แต่คือเพื่อประชาธิปไตย
เราอยากให้ทุกคนขับเคลื่อนไปด้วยกัน เพราะเราคืออนาคตของชาติ เป็นฟันเฟือง เหตุที่เรากลัวเพราะรัฐบาลที่ก่ออาชญากรรมระดับโลก แต่เรามาเพราะการตัดสินที่ไม่เป็นธรรม และการอภิปรายไม่ไว้วางใจ อย่าให้ความกลัวครอบงำ อยากให้คุณยืนหยัดกับเรา และเราจะยืนหยัดข้างคุณ ถ้าเรายังมืดบอด ยังนิ่งเฉย ประเทศไทยจะเดินหน้าได้หรือไม่
ผมไม่ยอมรับความรุนแรง ผมไม่ยอมรับอำนาจที่ไม่ยุติธรรม เสียงของเราคือเสียงบริสุทธิ์ หนึ่งเสียงเท่าเทียมกัน เริ่มประจักษ์ขึ้นทุกที รัฐสภาไม่เป็นที่ไว้วางใจของพี่่น้องประชาชนอีกต่อไป เรายังทนได้อีกหรือกับความอยุติธรรม กับเสียง สิทธิ เสรีภาพที่ถูกปิดกั้น เรายอมได้หรือไม่ที่ประชาธิปไตยกำลังจะเบ่งบาน แต่ถูกปิดปาก เรายอมหรือ ให้มีการคอร์รัปชั่นจนตั้งพิพิธภัณฑ์ได้
นักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปากรทุกวิทยาเขต เราขอประกาศจุดยืนว่า เราไม่อยากให้การชุมนุมหมายถึงความรุนแรง นักศึกษาเรามีแต่ปากกา หนังสือ ดินสอ มีแต่ความรู้ที่จะสู้กับอำนาจอยุติธรรม เสียงของพวกเราคือเสียงบริสุทธิ์และมีความหมาย เราจะสู้ไปด้วยกัน เราเห็นแล้วว่าทุกคนพร้อมที่จะสู้กับความอยุติธรรม เราไม่ยอมให้ใครมากดขี่ข่มเหงเสียงของประชาชนอีกแล้ว เราจะไม่ยอมให้เขาดูถูกว่าเราถูกจูงจมูก ถูกจ้าง เหมือนที่เขาจ้างมา
ชาติจะเป็นชาติไม่ได้เลยหากขาดประชาชน เราจะนำพาประเทศไปสู่ประชาธิปไตย เรากำลังสร้างและเขียนประวัติศาสตร์หน้าใหม่ จะไม่มีการเหยียบย่ำศพนักศึกษาเหมือนที่ผ่านมา เราจะไม่ยอมให้อาชญากรรมโดยรัฐเกิดขึ้นอีกแล้ว เราหวังว่าคนที่มองเราอยู่ แม้จะมีความเห็นต่างทางการเมือง ก็หวังว่าวันนึงคุณจะกล้าพอที่จะออกมาสู้กับพวกเราทุกคน เราอยากเห็นทุกคนไม่ใช้เฮตสปีช เพราะความเห็นต่างสวยงาม เราอยากให้ใช้ปัญญาขับเคลื่อนไปสู่ความศิวิไลซ์ เราไม่อยากปลุกปั่น เพราะศัตรูของเราไม่ใช่ผู้คน แต่คือระบอบเผด็จการ
เราจะเป็นกระบอกเสียงให้พี่น้องทุกคนที่อยู่ห่างออกไป แม้เราเป็นนักเรียน นิสิต นักศึกษา แต่เสียงเรามีค่า มีความหมาย อยากให้ตระหนัก ไม่ใช่เรากำลังปกป้องสิทธิของตัวเอง แต่เรากำลังปกป้องสิทธิของคนทั้งประเทศ เราออกมาด้วยใจ ไม่มีใครชี้นำหรือบังคับ ออกมาด้วยจิตวิญญาณประชาชนที่บริสุทธิ์
ฝากไว้ว่า หัวใจของประชาธิปไตย คืออำนาจอธิปไตยสูงสุดเป็นของปวงชนทุกคน ขอให้ร่วมสู้ไปกับเรา สร้างประวัติศาสตร์อีกครั้งเพื่อประชาธิปไตยที่เป็นของเราจริงๆ”
