เฟซบุ๊ก สมบัติ บุญงามอนงค์ ได้โพสต์ข้อความ เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน เกี่ยวกับเรื่องศิลปินเพื่อชีวิตเอาไว้ ระบุว่า
“ศิลปะเพื่อชีวิต(ศิลปิน)
วันก่อนเขียนเรื่องอาเล็ก ศิลปินเสื้อแดงเพื่อประชาธิปไตย วันนี้เจอคลิปเพลงตอผุดของอีกวงหนึ่ง ( https://bit.ly/35RImHM ) พบว่าน้ำเสียงและแนวดนตรีของคนทำเพลงต้านเผด็จการเหล่านี้ มีสไตล์แบบเพลงเพื่อชีวิตที่เราฟังกันมา 40 ปี แบบที่ผสมผสานระหว่าง หงา คาราวาน , แอ๊ด คาราบาว , พงษ์สิทธิ คัมภีร์
ศิลปินเพลงวงเล็กๆที่หากินตามผับ ร้านเหล้า ในยุคที่เพลงเพื่อชีวิตรุ่งเรือง พวกเขาอาศัยเพลงของวงเพื่อชีวิตรุ่นใหญ่ขับร้องและหากิน จนวันหนึ่งสภาพการณ์ทางสังคมกลับมาสู่วิกฤติการณ์ทางการเมืองอีกครั้ง บทเพลงเพื่อชีวิตที่ถือเป็นแนวรบทางวัฒนธรรมของฝ่ายประชาชนกลับถูกผลิตออกจากนักดนตรีไร้ชื่อเสียงที่เคยอาศัยเพลงเพื่อชีวิตของรุ่นใหญ่ตามร้านเหล้า แต่ไร้เงาของศิลปินเพื่อชีวิที่เป็นต้นแบบ ที่กล่าวเช่นนี้มิได้คาดหวังว่าคนอย่างเหงาหรือแอ๊ดจะออกมายืนเคียงข้างประชาชนในตอนนี้ เพียงแต่นึกถึงสิ่งที่ทีปกร (จิตร ภูมิศักดิ์) เคยเขียนไว้ในหนังสือ ศิลปะเพื่อชีวิต ศิลปะเพื่อประชาชน ว่า ไม่มีศิลปะบริสุทธิ์ Pure Art เพราะศิลปะถูกสะท้อนผ่านมนุษย์ผู้เป็นศิลปินซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากสภาพแวดล้อมทั้งปวง ดังนั้นศิลปะจึงต้องรับใช้อะไรบางอย่าง สรุปคือ ศิลปะต้องรับใช้สังคม ศิลปะเพื่อชีวิต หรือไม่ก็รับใช้ชีวิตของศิลปิน คือ เขียนงานเพื่อปากท้อง
ชีวิตนี้ผมได้เดินทางมาเห็นศิลปินเพื่อชีวิตที่เป็นต้นแบบที่หากินกับศิลปะ และเห็นศิลปินที่เคยถูกตราหน้าว่าเป็นพวก Copy ขึ้นมาทำหน้าที่สร้างงานศิลปะเพื่อชีวิตขึ้นมาจริงๆ ถือว่าคุ้มจริงๆ ที่ได้เห็นสิ่งนี้
