‘โตโต้’ รายงานตัวคดีคาร์ม็อบ – รุดส่งอาหาร 22 ผู้ต้องหาม็อบดินแดงโวย ‘ข้าวตำรวจบูด’ กินไม่ได้
เมื่อเวลา 13.27 น. วันที่ 13 กันยายน นายปิยรัฐ จงเทพ หัวหน้าการ์ดอาสา We Volunteer ได้โพสต์ข้อความผ่านทางแฟนเพจ “โตโต้ ปิยรัฐ – Piyarat Chongthep” ระบุว่า
ขณะที่ผมกำลังรับทราบข้อกล่าวหาคดีคาร์ม็อบอยู่ สน.แห่งหนึ่ง ได้ทราบความจากทนายของศูนย์ทนายสิทธิฯ ว่า น้องเยาวรุ่นทะลุแก๊สที่โดนจับไปเมื่อวันที่ 11 กันยายน 2564 ตอนนี้ทำเรื่องอยู่ สน.บางเขน 22 คน ยังไม่ได้ทานข้าวเลย เพราะข้าวที่ตำรวจเอาให้กินเป็นข้าวบูด ทานไม่ได้ ไอ้เราก็มีสถานะผู้ต้องหาเหมือนกันอยู่ก็เข้าใจกัน เลยรีบออกจาก สน.หนึ่ง ไปอีก สน.หนึ่ง ไม่ไกลกันมากนักเพื่อไปส่งข้าวก่อน ส่งเสร็จก็จะกลับไป เป็นผู้ต้องหาเหมือนเดิม
ปล.แก้ไขเพิ่มเติม ผู้ต้องหาส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าแม่ขายที่อยู่ในพื้นที่ดินแดง แต่ถูกจับมารวมด้วย
ผู้สื่อข่าวรายงานเพิ่มเติมว่า นายปิยรัฐ ยังได้โพสต์ภาพ พร้อมข้อความขณะเดินทางมารายงานตัวตามหมายเรียกคดีคาร์ม็อบด้วยว่า
#สวัสดีประชาชน คิดถึงกันอยู่ละสิ
ผมก็คิดถึงทุกคน คิดถึงพื้นที่แวดล้อมที่พวกเราเคยเดิน เคยฝ่าฟันมาด้วยกันเมื่อไม่นานมานี้ ยิ่งลองย้อนคิดถึงสภาพ ที่มีเสียงเพลงเสียงดนตรีขับกล่อมขั้นช่วงกับการไฮด์ปาร์ค ใครใคร่ฟังก็ฟัง ใครใคร่กิน กิน ใครใคร่เต้น เต้น หรือใครต้องการค้าขายก็ขายดิบขายดีเป็นเทน้ำเทท่า
ผมยังจำได้ว่าเมื่อม็อบแรกเริ่มคนเนืองแน่นกันซื้อหม่าล่าที่อยู่บนรถตุ๊กตุ๊กที่แปลงสภาพเป็นรถขายของ จนคิวยาวเหยียด แต่ก็รอเพราะเข้าใจกัน
ผมจำได้ว่าผมเห็น ครอบครัวๆ หนึ่งพาลูกเล็กๆ และภรรยามาปิกนิคด้วยรถหรูที่มีอุปกรณ์สนามพร้อมค้างแรม
ผมเห็นลุงป้าน้าอาจากต่างจังหวัดไกลๆ ขนกระปุกปลาร้า น้ำปู น้ำปลา เครื่องปรุงรสมาเพื่อทำอาหารกันสดๆใต้ร่มไม้ก่อนถึงเวลาฟังปราศรัย
บรรยากาศเหล่านี้คงรอการกลับมาอย่างยิ่งใหญ่อีกครั้งในเร็ววัน รอวันที่ทุกอย่างพร้อม ทั้งลมฝน และโรคภัยต่างๆ ได้เบาบางลงไป
ในขณะเดียวกัน แกนนำหรือ ผู้อาจหาญก้าวนำไปข้างหน้ามวลชนก็ต้องเผชิญเหตุติดคุกติดตะราง ไม่ได้รับการประกันตัว ส่วนคนที่เหลือรอดอยู่ข้างนอก ก็คงมีชะตาไม่ต่างกันมากนัก เพราะแม้ตัวจะอยู่ข้างนอกแต่กิจวัตรประจำวันก็ต้องหอบสังขารไปขึ้นโรงขึ้นศาลอยู่เป็นอย่างต่อเนื่อง
สำหรับคนอื่นผมไม่ทราบความรู้สึกนึกคิดของเขาได้ แต่สำหรับผม ใจมันยังสู้อยู่ไม่ได้ถอยหรือห่างไปไหน เพียงแต่บางครั้งเราต้องดูจังหวะ และสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมที่สุดในการกำหนดเส้นทางเดินอย่างระมัดระวัง เราต้องประเมินว่าทุกการตัดสินใจนั้นๆ ต้องแลกมากับอะไรบ้าง และนั่นมันจะส่งผลต่อขบวนทั้งขบวนมากน้อยอย่างไรบ้าง อันนี้เป็นปัจจัยสำคัญให้ต้องคิดก่อนที่จะตัดสินใจอย่างใดอย่างหนึ่ง
ผมตั้งตารอวันที่เราจะพบกันในเร็ววันนี้ และคิดว่าสัญญาณที่ผมได้รับมา เราจะได้ฉลองชัยชนะขั้นต้นในเร็ววันนี้ อย่างน้อยที่สุดก็ ข้อ 1 ผมมั่นใจ
โตโต้ ปิยรัฐ จงเทพ
13/กย/64
