วันนี้ (30 เมษายน) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นาย วัฒนา เมืองสุข แกนนำพรรคเพื่อไทย และอดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ โพสต์ข้อความทางเฟสบุ๊ก กรณีความพยายามในการผลักดันกฎหมายคุมสื่อ โดยระบุว่า “คุ้มครองหรือควบคุม” ความว่า
ร่างพระราชบัญญัติคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ ส่งเสริมจริยธรรม และมาตรฐานวิชาชีพสื่อมวลชน โดยมีสภาวิชาชีพสื่อมวลชนแห่งชาติที่มีปลัดกระทรวง 4 คน นั่งเป็นกรรมการถาวรโดยตำแหน่ง มีอำนาจขึ้นทะเบียน ออกและเพิกถอนใบอนุญาตผู้ประกอบวิชาชีพสื่อมวลชน คือความพยายามของเผด็จการที่จะเข้าไปแทรกแซงและควบคุมการทำงานของสื่อเพื่อจำกัดการรับรู้ของประชาชน บุคคลย่อมมีเสรีภาพในการประกอบอาชีพ การจำกัดเสรีภาพจะกระทำไม่ได้ ยกเว้นเป็นวิชาชีพที่ต้องการความรู้ ความสามารถ และทักษะอย่างสูง ซึ่งการประกอบวิชาชีพอาจส่งผลกระทบต่อชีวิต ร่างกาย และทรัพย์สินของประชาชน เช่น แพทย์ ทันตแพทย์ เภสัชกร พยาบาล วิศวกร สถาปนิก นักบัญชี หรือทนายความ เป็นต้น กฎหมายจึงกำหนดให้ผู้ประกอบวิชาชีพต้องจบการศึกษาตรงกับสาขาอาชีพนั้นจึงจะมีสิทธิได้รับใบอนุญาต ส่วนบางอาชีพ เช่น นักบิน ผู้ขับขี่ยานพาหนะ หรือหมอนวด ไม่มีข้อจำกัดว่าจะต้องจบการศึกษาด้านใด แต่โดยลักษณะของงานมีผลต่อชีวิต ร่างกาย และทรัพย์สินของประชาชน กฎหมายจึงกำหนดให้ต้องมีใบอนุญาต
ส่วนการสื่อสารเป็นวิถีตามธรรมชาติของมนุษย์ สื่อคือช่องทางในการนำสารจากผู้ส่งถึงผู้รับ การประกอบวิชาชีพสื่อจึงไม่มีข้อจำกัดว่าจะต้องจบจากสาขาใด เพราะไม่ใช่วิชาชีพที่อาจส่งผลกระทบทันทีทันใดต่อชีวิต ร่างกาย และทรัพย์สินของประชาชน นอกจากนี้ประชาชนยังสามารถตรวจสอบความน่าเชื่อถือและมีกฎหมายคุ้มครองผู้ที่ได้รับความเสียหายจากการทำงานของสื่อ จึงไม่มีเหตุผลและความจำเป็นที่ผู้ประกอบวิชาชีพสื่อจะต้องมีใบอนุญาต ที่ผ่านมารัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งก็ไม่เคยมีปัญหาที่ต้องไปควบคุมการทำงานของสื่อ ดังนั้น วัตถุประสงค์ที่แท้จริงของการออกกฎหมายคือเผด็จการต้องการควบคุมสื่อเพื่อจำกัดการรับรู้ของประชาชน ทั้งที่หน้าที่ของรัฐคือการอำนวยความสะดวกและคุ้มครองสิทธิในการแสดงความคิดเห็น ไม่ใช่สร้างเครื่องมือปิดกั้นในฐานะผู้ออกกฎหมายที่ขาดความชอบธรรมในการเข้าสู่อำนาจแต่จะไปออกกฎหมายกำกับจริยธรรมของผู้อื่น คำถามคือใครกันแน่ที่ควรถูกควบคุมจริยธรรม
