ผู้เขียน | สถานีคิดเลขที่ 12 |
---|
เทศกาลสงกรานต์ คือปีใหม่ไทย คือวาระเริ่มต้นใหม่ของทุกๆ ภาคส่วนในสังคม
ถ้าถามว่าหลังการเริ่มต้นใหม่ครั้งนี้ คนไทยหวังจะเห็นอะไรมากที่สุด?
คำตอบหนึ่งที่หลายคนคงพูดออกมาเหมือนๆ กัน คือ “ความชัดเจนของผลการเลือกตั้ง”
การเลือกตั้งทั่วไป เมื่อวันที่ 24 มีนาคม 2562 กลายเป็นเรื่องแปลกประหลาดทั้งในระดับประเทศและนานาชาติ
เพราะจนเวลาผ่านไปเกือบจะครบหนึ่งเดือนแล้ว ผู้ลงคะแนนเสียงและพรรคการเมืองที่ลงแข่งขันต่างก็ยังไม่ได้รับทราบผลการเลือกตั้งที่ “ชัดเจน”
เท่ากับว่าแนวโน้มการจัดตั้งรัฐบาลชุดใหม่ยังเต็มไปด้วยความคลุมเครือ มีการปล่อยข่าวลือและการแก้ข่าวลือกันให้วุ่นแม้แต่ในช่วงวันหยุดสงกรานต์
คนไทยยังมองไม่ออกว่าทิศทางการเมืองในอนาคตข้างหน้าจะเป็นเช่นไร หรือพูดอีกอย่างหนึ่งได้ว่า แทบทุกคนมองเห็นแต่ “สภาวะไร้เสถียรภาพ” ที่กำลังก่อตัวขึ้นอย่างอลวน ณ ปัจจุบัน
แม้คณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) ยังมีเวลาสะสางงานเหลืออยู่จนถึงช่วงต้นเดือนพฤษภาคม
ทว่านั่นเป็นช่องว่างที่เปิดโอกาสให้ กกต. ได้จัดการปัญหาทุจริตการเลือกตั้ง หรือปัญหาการร้องเรียนอื่นๆ ให้เสร็จสิ้นเรียบร้อย
แต่ในส่วนของ “ภาพรวม” อันหมายถึงผลการเลือกตั้งที่ชัดเจน ตลอดจนวิธีการคำนวณจำนวน ส.ส.บัญชีรายชื่อ ที่ชัดเจนนั้น เป็นเรื่องที่สมควรสื่อสารให้สาธารณชนได้รับทราบโดยรวดเร็ว
ขณะเดียวกัน “ความชัดเจน” ดังกล่าว ยังต้องไม่ขัดแย้งกับเจตนารมณ์ของผู้ลงคะแนนเสียงส่วนใหญ่ กระทั่งเกิดอารมณ์คลางแคลงใจต่อความบริสุทธิ์ยุติธรรมตามมาในภายหลัง
ภายหลังสงกรานต์ กกต. รวมถึงศาลรัฐธรรมนูญ คงจะต้องเร่งเคลียร์ภารกิจสำคัญเหล่านี้ให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
คำถามน่าสนใจถัดมา คือ เจ้าหน้าที่รัฐฝ่ายอื่นๆ ควรแสดงบทบาททางการเมืองอย่างไรหลังเทศกาลปีใหม่ไทย?
เพิ่งได้ชมคลิปวิดีโอที่ทีมข่าวมติชนทีวีไปสัมภาษณ์ ศ.ดร.ชัยวัฒน์ สถาอานันท์ แห่งคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
อาจารย์ชัยวัฒน์ตีความคล้ายคลึงกับใครหลายคนว่าสงกรานต์หมายถึง “การเริ่มต้นครั้งใหม่” ซึ่งสอนให้เรารู้ว่าการแก้ไขปัญหา “ความร้อน” นั้นต้องใช้หรือพึ่งพา “ความชุ่มเย็น”
ในบริบททางการเมืองอันกว้างขวางกว่านั้น อาจารย์ชัยวัฒน์เสนอว่าถ้าปัญหาต่างๆ ที่กำลังรุมเร้าประเทศอยู่ถือเป็น “ความร้อน” เราทุกคนก็ต้องการ “น้ำเย็น” มาช่วยดับร้อน
“เราไม่ได้ต้องการความร้อนเพิ่ม เราไม่ได้ต้องการการรังแกเพิ่ม เราไม่ได้ต้องการการควบคุมเพิ่ม เราต้องการน้ำเย็น ที่จะทำให้ความร้อนเหล่านั้นมันลดลง”
นี่คือสารที่ศาสตราจารย์ด้านรัฐศาสตร์พยายามสื่อไปถึงผู้มี/ใช้อำนาจหลายๆ ฝ่ายในสังคมไทย