ถามว่าเหตุใดจึงเกิดปรากฏการณ์ตีปลาหน้าไซเตือน นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ อย่าพาคนลงบนท้องถนน หลังข่าวยุบพรรคอนาคตใหม่ปรากฏขึ้น
1 คาดหมายตามประสบการณ์เดิม
เพราะเคยเห็นการชุมนุมของ นปช. อันเป็นพันธมิตรที่แนบแน่นกับพรรคไทยรักไทย พรรคพลังประชาชน และพรรคเพื่อไทย
ไม่ว่าในเดือนเมษายน 2552 ไม่ว่าในเดือนเมษายน พฤษภาคม 2553
1 เพราะเห็นการเคลื่อนไหวอย่างเอาการเอางานของพรรคอนาคตใหม่ภายหลังจาก นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ถูกศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยให้พ้นสภาพ ส.ส.
และภายหลัง นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ลาออกจากกรรมาธิการวิสามัญงบประมาณ
ไม่ว่าการเคลื่อนไหวรณรงค์ในเรื่อง “ท.ทหาร ทันสมัย” ไม่ว่าการเคลื่อนไหวรณรงค์ในเรื่อง “วิ่ง-ไล่-ลุง” ล้วนถูกหมายรวมในเรื่องการนำคนลงบนท้องถนน
แล้วการเคลื่อนไหวบนท้องถนนจะเกิดขึ้นหรือไม่
แม้ว่าการเคลื่อนไหวอย่างที่เห็นกันในเดือนตุลาคม 2516 และอย่างที่เห็นกันในเดือนพฤษภาคม 2535 จะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง
กลายเป็น “ปฏิมา” กลายเป็น “แบบอย่าง”
แต่หากดูจากการเคลื่อนไหวเมื่อเดือนเมษายน 2552 จากการเคลื่อนไหวเมื่อเดือนเมษายน พฤษภาคม 2553
ผลก็มิได้เป็นอย่างเมื่อปี 2516 หรือ 2535 แต่อย่างใด
ขณะเดียวกัน มีการเคลื่อนไหวในปี 2548 ต่อเนื่องถึงปี 2549 และมีการเคลื่อนไหวในปี 2556 ต่อเนื่องถึงปี 2557
แต่ผลกลับกลายเป็น “รัฐประหาร”
เท่ากับการเคลื่อนไหวของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยนำไปสู่รัฐประหารเดือนกันยายน 2549
เท่ากับการเคลื่อนไหวของ กปปส.นำไปสู่รัฐประหารเดือนพฤษภาคม 2557
เท่ากับเป็นการปูทางสร้างเงื่อนไขให้กับ “รัฐประหาร”
จากผลอันเนื่องแต่การเคลื่อนไหวก่อนรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549 กับ การเคลื่อนไหวก่อนรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 นั้นเอง
ก่อให้เกิดความคลางแคลงต่อการลงบนท้องถนน
ขณะเดียวกัน การรัฐประหารจากเดือนกันยายน 2549 ต่อเนื่องมายังรัฐประหารเดือนพฤษภาคม 2557 ได้ก่อให้เกิดการสรุปบทเรียนจากฝ่ายกุมอำนาจ
ป้องปราม สกัดขัดขวาง การเคลื่อนไหวมวลชน
ไม่ว่าจะโดยผลพวงแห่งคำสั่งตามมาตรา 44 ไม่ว่าจะโดยผลพวงแห่งรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560 ทำให้เกิดความหวาดระแวงต่อการต่อสู้บนท้องถนน
หวาดระแวงและเกิดความพรั่นพรึง
หวาดระแวงและสรุปว่าน่าจะยึดกุมการต่อสู้ตามระบบ ตามกฎกติกาอย่างที่พรรคอนาคตใหม่เสนอตัวเข้ามาในสนามเลือกตั้ง
แต่แล้วเส้นทางสายนี้ก็อาจลงเอยด้วยการยุบพรรค ตัดสิทธิทางการเมือง
การที่ประชาชนจะออกมาจากบ้าน การที่คนหนุ่มคนสาวจะออกมาจากสถานการศึกษา ไปสู่ท้องถนนและต่อสู้กับรัฐบาลที่กุมกลไกอำนาจรัฐ
มิได้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นง่ายๆ
ต้องมีปัญหาอันรุมเร้าในทางเศรษฐกิจ ในทางการเมือง และในทางวัฒนธรรม อย่างรุนแรงและสร้างความอึดอัดจนมิอาจหาหนทางอื่นได้
คำถามอยู่ที่ว่าภาวะอึดอัดเช่นนั้นเกิดขึ้นแล้วหรือยัง
