เสียงโทรศัพท์สอบถามกันไม่ขาดสาย หลัง “พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา” แถลงผ่านโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจเมื่อค่ำวันที่ 17 มิถุนายน 2563 ที่ผ่านมา
“เกิดอะไรขึ้น นายกฯออกมาพูดแบบนั้นทำไม” เป็นคำถามจากหลายคน และ “ที่นายกฯพูดน่าจะเป็นแนวโน้มที่ดีนะ ย้ำเรื่องการรับฟังประชาชน การให้ประชาชนมีส่วนร่วม” เป็นข้อสรุปจากหลายสายด้วยน้ำเสียงปลาบปลื้ม มีความหวัง
ไม่ว่าใครก็ตามที่รับรู้ถึงความตื่นเต้นของเพื่อนพ้องน้องพี่จากเรื่องนี้ ย่อมอดไม่ได้ที่จะหาทางไปย้อนฟังว่าคำแถลงอย่างเป็นทางการผ่านสถานีโทรทัศน์ทุกช่องและวิทยุทุกสถานีนั้นต้องการสื่ออะไร
เบื้องหลังเสียงของนายกรัฐมนตรีดังกล่าว คนที่มีประสบการณ์ด้านสื่อสักหน่อยย่อมมองออกว่า เป็นการอ่านจากสคริปต์ที่มีคนเขียนให้ ไม่ได้พูดเองสดๆ เหมือนที่ต้องการให้คนดูเข้าใจ
แต่นั่นก็ว่าไป
สิ่งที่น่าสนใจคือ สาระของเรื่องที่ผ่านเสียง พล.อ.ประยุทธ์ออกมาแล้วถูกตีความทำนองว่าเกิดการ “เห็นหัวประชาชน” ขึ้นมาแล้ว
“วิกฤตโควิดในครั้งนี้ทำให้ตระหนักถึงความพิเศษของความเป็นไทย 2 เรื่องคือ หนึ่ง การพร้อมใจช่วยเหลือกันและกันของคนไทย และสอง ประเทศไทยมีคนเก่งมากมายในทุกระดับของสังคมที่ต้องการจะช่วยเหลือประเทศ” พล.อ.ประยุทธ์เกริ่น และประกาศว่า “นี่เป็นที่มาของความคิดที่จะปรับปรุงการทำงานของรัฐบาลเป็นแบบวิถีใหม่ หรือ New Normal”
ที่มีการหยิบยกขึ้นมาบอกเล่ากันเหมือนกับเป็นสิ่งที่วิเศษสุดที่ พล.อ. ประยุทธ์จะทำให้เกิดขึ้นคือข้อความที่ว่า
“เปิดโอกาสให้ประชาชนซึ่งเป็นผู้ที่จะได้รับผลจากนโยบายต่างๆ เหล่านั้น ได้มีส่วนร่วมมากขึ้น ไม่ใช่แค่รับรู้นโยบายต่างๆ จากการอ่านข่าวทางหนังสือพิมพ์หรือสื่อออนไลน์เหมือนที่ผ่านๆ มา ต่อไปนี้ประชาชนต้องมีโอกาสมีส่วนร่วม รัฐบาลต้องได้ยินเสียงของประชาชน และรับฟังความคิดเห็นของประชาชนให้มากขึ้น”
นายกฯประยุทธ์อ่านให้ฟังว่า “คนไทยทุกคนมีความสามารถและมีบทบาทที่จะช่วยกันนำพาประเทศไทยก้าวไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองได้ ไม่ว่าคุณจะเป็นรัฐมนตรี ข้าราชการ เจ้าของธุรกิจ พนักงานบริษัท คนประกอบอาชีพต่างๆ เกษตรกร ครู หรือตัวแทนจากภาคประชาสังคม ทุกคนมีบทบาทที่จะช่วยประเทศได้”
ไม่ว่าใครก็ตาม หากฟังโดยไม่ได้นึกย้อนอะไร ย่อมเกิดความคิดในทางที่เป็นความหวังว่า “ประชาชนคนไทยได้รับเกียรติอย่างยิ่งจากท่านผู้นำ”
การให้บทบาทกับทุกคนสะท้อนสำนึกแห่งประชาธิปไตยที่ถือว่าประชาชนเป็นเจ้าของประเทศ ทุกคนเป็นเจ้าของอำนาจสูงสุดร่วมกัน
เหมือนกับว่า พล.อ.ประยุทธ์ได้นำเสนอหลักการการอยู่ร่วมกันอย่างวิเศษโดยประกาศให้ประชาชนรับรู้
ทว่าหากย้อนคิดสักนิด
ถ้อยความที่นำเสนอผ่านการอ่านของนายกรัฐมนตรีดังกล่าว หากมองในมุมของประเทศที่ประกาศว่าปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยแล้ว
นั่นเป็นถ้อยความที่แสนธรรมดายิ่ง
มีประเทศประชาธิปไตยที่ไหนที่ไม่รับฟังเสียงประชน ไม่เชื่อมั่นและเปิดโอกาสให้ประชาชนมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการประเทศ
มีแต่ประเทศเผด็จการเท่านั้นที่จะ “ไม่เห็นหัวประชาชน”
ดังนั้น ความน่าประหลาดชนิดต้องทึ่งคือ “พล.อ.ประยุทธ์” เอาความธรรมดาๆ ในเนื้อหาที่ประเทศประชาธิปไตยสมควรต้องมีสำนึกเช่นนั้นอยู่แล้ว มาประกาศให้เกิดความรู้สึกว่าเป็นเรื่อง “แสนวิเศษ” ในความรู้สึกของคนที่ได้ฟังได้อย่างไร
ทำให้คนทั่วไปเกิดความปีติยินดีกับ “อะไรที่ธรรมดาอย่างยิ่ง” เช่นนี้ได้อย่างไร
