ต้องยอมรับว่า ญัตติขอเปิดอภิปรายทั่วไปเพื่อลงมติไม่ไว้วางใจครั้งนี้ พรรคร่วมฝ่ายค้านตระเตรียมมาได้อย่างรัดกุม
ไม่ว่าเมื่อเผชิญกับการตั้งป้อมของพรรคพลังประชารัฐ
ไม่ว่าเมื่อเผชิญกับการสำแดงตัวตนออกมา เริ่มจาก นายวิรัช รัตนเศรษฐ ตามด้วย นายไพบูลย์ นิติตะวัน และแวดล้อมโดย 2 ดาวเด่น
1 น.ส.ปารีณา ไกรคุปต์ 1 นายสิระ เจนจาคะ
ปรากฏว่า การตั้งขบวนรับมือเริ่มจาก นายสมพงษ์ อมรวิวัฒน์ ผู้นำฝ่ายค้าน ตามมาด้วย นายประเสริฐ จันทรรวงทอง ยืนหยัดและยืนยัน
เมื่อเสริมด้วย นายสุทิน คลังแสง นพ.ชลน่าน ศรีแก้ว ก็ “แจ่ม”
ยิ่งได้มวยหลักระดับ นายชวน หลีกภัย ซึ่งจัดเจนกลเกมการเมืองตั้งแต่หลังเลือกตั้งเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2512 ทุกอย่างก็เดินหน้าได้สดสวย
ที่มองข้ามไม่ได้เลยคือ บทบาทนำของ พรรคเพื่อไทย
พรรคเพื่อไทยที่มี นายสมพงษ์ อมรวิวัฒน์ เป็นหัวหน้า และดำรงอยู่ในสถานะแห่ง “ผู้นำฝ่ายค้าน” ผงาดเด่นในจุดอันเป็น “ผู้นำ” อย่างแท้จริง
เมื่อประสบ “ภัย” ก็พร้อมออก “ต้าน”
อย่างที่สัมผัสได้จากท่วงท่าอาการของ นายสมพงษ์ อมรวิวัฒน์ นายประเสริฐ จันทรรวงทอง ผนึกพร้อมกับ นายสุทิน คลังแสง นพ.ชลน่าน ศรีแก้ว
ขณะเดียวกัน เมื่อลงมือสู้ศึกก็ดำเนินไปอย่าง “เปิดกว้าง”
การเปิดรับบทบาทของ พล.ต.อ.เสรีพิศุทธ์ เตมียเวส ในการนำร่องและเจาะทะลวงไปยังปราการของพี่น้อง
“3 ป.” ถือว่าเป็นการวางแผนที่ดี
เพราะล้วนมาจาก “เตรียมทหาร” ด้วยกัน
ย่อมรู้เส้นทางไม่ว่าจะของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่าจะของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไม่ว่าจะของ พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา อย่างทะลุปรุใส
จับขึ้น “เขียง” แล้ว “ชำแหละ” เรียงตัว
พลันที่ นายสุทิน คลังแสง ในฐานะประธานวิปฝ่ายค้านออกมาร่างเรียง “ประเด็น” แต่ละประเด็นของการอภิปรายทั่วไปครั้งนี้
ก็มั่นใจได้เลยใน “วิธีวิทยา” ทางการเมือง
ทุกอย่างดำเนินไปอย่างเป็นระบบ ทุกอย่างดำเนินไปอย่างมีการวางแผน และจัดตัว “บุคคล” เข้าสู่เนื้อหาการอภิปรายที่เหมาะสม
ร้อยแต่ละพวง ผนวกผนึกเข้าด้วยกัน
ที่มีการตีปลาหน้าไซว่าจะต้องมีรัฐมนตรีอย่างน้อย 5 คน ต้องจำนนต่อหลักฐานอันนำมาวางแบ ณ เบื้องหน้า
จึงมิได้เป็นการร้องท้าหน้าค่ายอย่างว่างเปล่า
ไม่ว่าจะเป็นบทบาทของพรรคเพื่อไทย ไม่ว่าจะเป็นบทบาทของพรรคก้าวไกล ไม่ว่าจะเป็นบทบาทของพรรคเสรีรวมไทย ไม่ว่าจะเป็นบทบาทของพรรคประชาชาติ
ล้วนพลาดไม่ได้อย่างเด็ดขาด
มองจากจำนวนของ “มือ” ระหว่างฝ่ายรัฐบาลกับฝ่ายค้าน ฝ่ายของรัฐบาลครองความเหนือกว่าอย่างเด่นชัด แต่กลยุทธ์ครั้งนี้ดำเนินไปอย่างลึกซึ้ง
เป็นการเล่นในทาง “ความคิด” เล่นในทาง “ข้อมูล”
หากพรรคร่วมฝ่ายค้านสามารถร้อยแต่ละข้อมูล เปิดพฤติกรรมอันเลวร้ายออกมาได้อย่างเป็นรูปธรรม มีความเด่นชัด
นั่นย่อมเป็นชัยชนะในทางข้อมูล ในทางความคิด
