ทบทวน ถอดรื้อ
บทเรียน จัดเจน ‘เก่า’
ต่อ การเมืองใหม่
ไม่ว่าการเกิดขึ้นของ “พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย” ไม่ว่าการเกิดขึ้นของมวลมหาประชาชน “กปปส.” ล้วนมีรากฐานทางการเมือง
“ฐาน” นั่นแหละคือที่มาแห่ง “การเคลื่อนไหว”
ไม่ว่าการเกิดขึ้นของ “แนวร่วมประชาชนต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ” ไม่ว่าการเกิดขึ้นของ “คณะราษฎร 2563” ล้วนมีรากฐานทางการเมือง
“ฐาน” นั่นแหละคือที่มาแห่ง “การเคลื่อนไหว”
ความเคยชิน “เก่า” ในทางการเมืองจึงมักจะมองไปยัง “มาสเตอร์มายด์” ประสานเข้ากับลักษณะของ “มวลชน” ที่ออกมา
เป็นความเคยชินที่จะจับโยงไปยัง “ท่อน้ำเลี้ยง”
สัมผัสได้ในจำนวนเงินมหึมา มหาศาล สัมผัสได้ในตัวคนที่เรียกกันว่าทรง “อำนาจ” มี “อิทธิพล” ในการกำหนดและบงการ
จึงคิดว่า หากจัดการ “แกนนำ” ได้ทุกอย่างก็จบ
การเคลื่อนไหวจากเดือนตุลาคม 2516 มายังการเคลื่อนไหวเดือนพฤษภาคม 2535 มายังการเคลื่อนไหวในเดือนพฤษภาคม 2564
มักจะถูกมองผ่าน “ความเคยชิน” พื้นฐาน
มองไปในแต่ละ “ปัจจัย” แยกแยะแต่ละ “องค์ประกอบ” และความเชื่อมโยง สัมพันธ์ทั้งในทางความคิดและผลประโยชน์ทางการเมือง
เห็นแต่ละ “มือ” เห็นแต่ละ “ตีน”
ไม่ได้เป็นเรื่องผิดปกติที่เมื่อประสบเข้ากับการเคลื่อนไหวของ “เยาวชน” นับแต่เดือนมีนาคม 2563 กระทั่งเดือนพฤษภาคม 2564
จึงมองและวิเคราะห์ตามความเคยชินใน “อดีต”
ถามว่าใครเป็น “มาสเตอร์ มายด์” เสาะหาสิ่งที่เรียกว่า “ท่อน้ำเลี้ยง” ที่สร้างความต่อเนื่องให้กับการเคลื่อนไหวเป็นใคร
ทั้งๆ ที่ “ปรากฏการณ์” ครั้งใหม่นี้ ไม่เหมือนเดิม
หากไปถามคนรุ่นเดือนตุลาคม 2516 ไม่ว่าจะเป็น นายเสกสรรค์ ประเสริฐกุล ไม่ว่าจะเป็น นายธีรยุทธ์ บุญมี ก็ต้องยอมรับ
แปลกและแตกต่างออกไป
หากไปถามคนรุ่นเดือนพฤษภาคม 2535 ไม่ว่าจะเป็น นายปริญญา เทวานฤมิตรกุล ไม่ว่าจะเป็น
นายศิโรตม์ คล้ามไพบูลย์ ก็ต้องยอมรับ
แปลกและแตกต่างออกไป
หากไปถามคนรุ่นก่อนรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549 หากไปถามคนรุ่นก่อนรัฐประหาร เมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 ก็ต้องยอมรับ
แปลกและแตกต่างออกไป
ยิ่งหากไปตามแกนนำของ นปช. ไม่ว่าจะเป็น นายณัฐวุฒิ ไสยเกื้อ ไม่ว่าจะเป็น นายจตุพร พรหมพันธุ์ ไม่ว่าจะเป็น นายวีระ มุสิกพงศ์ ก็ต้องยอมรับ
แปลกและแตกต่างออกไป
จากประสบการณ์ในสถานการณ์เดือนตุลาคม 2516 กระทั่ง จากประสบการณ์ในสถานการณ์ก่อนรัฐประหาร 2 ครั้งต่อเนื่องกันในทศวรรษหลัง
หากอาศัยแต่ความเคยชิน ประสบการณ์เก่า
ก็ยากเป็นอย่างยิ่งที่จะทำความเข้าใจการเกิดขึ้นของปรากฏการณ์จากเดือนกรกฎาคม 2563 กระทั่งเดือนพฤษภาคม 2564 ได้
ยอมรับเถิดว่า นี่คือ “มิติ” และแนวโน้ม “ใหม่” ของการเมือง
