09.00 INDEX ภาวะ อัน “ไม่ปกติ” ทางการเมือง สะท้อนผ่าน “ชัชชาติ สิทธิพันธุ์”
การตั้งข้อสงสัยต่อการเคลื่อนไหวของ นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ในทำนองที่ว่าอาจเป็น “โอเวอร์ พีอาร์”กำลังจะกลายเป็นประเด็นร้อนในสังคมการเมืองไทย
เมื่อนำไปเปรียบเทียบกับสภาพการเป็น “ผู้ว่าฯกทม.” ของพล. ต.อ.อัศวิน ขวันเมือง ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา
ยิ่งเมื่อนำไปเปรียบเทียบกับสภาพการเป็น “นายกรัฐมนตรี” ของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่าเมื่อหลังรัฐประหาร ไม่ว่าเมื่อหลังการเลือกตั้งเดือนมีนาคม 2562 ยิ่งเป็น “ปม”
ไม่เพียงเป็นปมว่า การรายงานแทบทุกกระเบียดนิ้วภายใน กระบวนการทำงานของ “โอเวอร์ พีอาร์” หากได้กลายเป็นคำถามระหว่าง “ส่วนตัว” กับตำแหน่ง “ผู้ว่าฯกทม.” อย่างแหลมคม
คำถามเหล่านี้มิได้จำกัดแต่เพียงกับตัวของ นายชัชชาติ สิทธิ พันธุ์ เท่านั้น หากแต่ยังครอบคลุมไปถึงทุก”การเคลื่อนไหว “ไม่ว่าจะ” เป็น “การเมือง หรือไม่” การเมือง
ความหมายจึงหมายความไม่เพียงแต่เป็นความสงสัยต่อสิ่งที่
เรียกว่า “ประชาธิปไตย” หรือ “ไม่” ประชาธิปไตยในท่ามกลางการ เคลื่อนไหวอันร้อนแรง
ในที่สุดแล้วก็คือ คำถามถึงความเป็น “ปกติ” และความ “ไม่ปกติ” อันเกิดขึ้นและดำรงอยู่ในสังคมไทย
แท้จริงแล้ว ทุกก้าวแห่งการเคลื่อนไหวของ นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ก็เหมือนกับการเคลื่อนไหวของ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ นายปิยบุตร แสงกนกกุล ผ่านพรรคอนาคตใหม่
แม้สังคมส่วนหนึ่งจะเป็น “ปัญหา” กับการปรากฏขึ้นของพรรคอนาคตใหม่ แต่ก็มีอีกส่วนหนึ่งให้ความไว้วางใจ
คะแนนเสียงกว่า 6 ล้านในขอบเขตทั่วประเทศ คือความเชื่อ มั่นต่อพรรคอนาคตใหม่ ปรากฏอย่างเป็นรูปธรรมผ่าน 80 กว่าส.ส.เหมือนกว่า 1.3 ล้านที่มีต่อ นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์
กระนั้น จนแล้วจนรอด นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ก็ไม่อาจปฏิ บัติหน้าที่ในฐานะ ส.ส.ในสภา และในเดือนกุมภาพันธ์ 2563 พรรคอนาคตใหม่ก็ถูกยุบโดยปลายปากกาของตุลาการ
คำถามของ นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ก็ดำเนินไปในกระสวนนี้
จึงแทนที่จะตั้งคำถามต่อ “โอเวอร์ พีอาร์” หรือต่อความหวาดกลัวว่าจะเกิดลักษณะแห่ง “ลัทธิบูชาตัวบุคคล” ต่อการชื่นชมในตัวของ นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์
สังคมควรมองไปยังลักษณะ “ไม่-ปกติ” และ “ปกติ” มากกว่า
สังคมควรนำบทเรียนที่เคยกระทำต่อ นายทักษิณ ชินวัตร ต่อ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ มาเป็น “บทเรียน”
บทเรียนความ “เป็น” ประชาธิปไตยและ “ไม่” “ประชาธิปไตย”
