บทเรียนที่ “เพนกวิน” เผชิญกับคณาจารย์แห่งมหาวิทยาลัยนเรศวร ก็เหมือนกับบทเรียนที่ ทิม พิธา กำลังเผชิญหลังการเลือกตั้ง
เพียงแต่ 1 เป็น “ความคิด” 1 เป็น “การเมือง”
เพียงแต่เมื่อมอง “มรสุม” อันรุมล้อมมาอย่างต่อเนื่องของ ทิม พิธา อาจเห็นภาพและการดำรงอยู่ของ “รัฐธรรมนูญ”
ทะลุไปยังภาพ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
ขณะที่แรง “ต้าน” ต่อ เพนกวินจากมหาวิทยาลัยนเรศวรเป็นภาพของ “คณาจารย์” เป็นเรื่องของการเสวนา “ประวัติศาสตร์”
คล้ายกับเป็นเรื่องของ “ความคิด”เป็นเรื่องของ “ข้อเท็จจริง”
แต่หากพิจารณาอย่างถ่องถ้วน ชะตากรรมไม่ว่าจะของเพนกวิน ไม่ว่าจะของ ทิม พิธา ล้วนมาจากรากฐานเดียวกัน
นั่นคือ การปะทะระหว่าง “ใหม่”กับ “เก่า”
เมื่อมองลงไปในพื้นที่แห่ง “ประวัติศาสตร์” ก็เด่นชัดอย่างยิ่งว่าเป็นเรื่องของ “อดีต” เป็นเรื่องของความ “เก่า”
แต่ภายในความ “เก่า” ก็ปรากฏร่องรอยแห่งความ “ใหม่”
ทั้งๆ ที่นามแห่งมหาวิทยาลัยคือ “นเรศวร” ก็สะท้อนโยงใยและความสัมพันธ์อันแนบแน่นอยู่กับ “ประวัติศาสตร์”
แต่พลันที่นามแห่ง “เพนกวิน”ปรากฏก็เป็น “เรื่อง”
เนื่องจากนามของเพนกวินสัมพันธ์กับการเคลื่อนไหวทางการเมืองตั้งแต่กลางปี 2563 ทะลุไปยังปี 2564
ตราแห่ง “คณะราษฎร 2563”ย่อมจำหลักอย่างหนักแน่น
เหมือนกับภาพของ ทิม พิธา ตรึงอยู่กับพรรคก้าวไกล และลากสายยาวไปยังพรรคอนาคตใหม่ ไปยัง เอก ธนาธร
“การเมือง” จึงเป็นเรื่องของ “ความคิด”
การดำรงอยู่ของ ทิม พิธา ก็มีลักษณะในทาง “ประวัติศาสตร์”มิได้โยงไปยัง เอก ธนาธร แห่งพรรคอนาคตใหม่เท่านั้น
หากโยงถึง “พลังใหม่” โยงถึง “สังคมนิยม”
มองเห็นภาพของ “หมอกระแส”มองเห็นภาพของ “ดอกเตอร์บุญสนอง” เพียงแต่นั่นเป็นยุคหลังเดือนตุลาคม 2516
แต่ปัจจุบันเป็นยุคหลังการเลือกตั้งเดือนพฤษภาคม 2566
สายธารในทาง “ความคิด” จึงมิได้เป็นเรื่อง “สถิต” หากแต่ดำรงอยู่อย่างมากด้วย “พลวัต” ภายใต้
กฎแห่งอนิจจัง
เส้นทางของเพนกวินจึงเหมือนกับเส้นทางของ จิตร ภูมิศักดิ์
มิใช่เพราะว่าล้วนเดินไปบนหนทางแห่งความขัดแย้งของ “ประวัติศาสตร์” หากแต่เป็นผลสะเทือนจาก “ประวัติ
ศาสตร์”
บนเส้นทาง “ความคิด” บนเส้นทาง“การเมือง”
การเมืองไทยจึงสะท้อนสายธารอันเหยียดยาวในทาง “ความคิด”ตั้งแต่ยุคของเทียนวรรณ กุหลาบ
สายประดิษฐ์
มายัง นิธิ เอียวศรีวงศ์ มายังชาญวิทย์ เกษตรศิริ
บางพื้นที่ก็สะท้อนผ่าน เอก ธนาธรผ่าน ทิม พิธา บางพื้นที่ก็สะท้อนผ่าน เพนกวิน สะท้อนผ่าน ไผ่ ดาวดิน
คนละยุค แต่มี “จิตวิญญาณ”เดียวกัน
