| ที่มา | หน้าประชาชื่น มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | ส.พลายน้อย |
| เผยแพร่ |
เมื่อพญาลามราชได้ทราบคำท้าทายของพญาราพณาสวรตามคำของท้าวพระลักษมณ์ พญาลามราชก็ขึ้นม้ามณีกาบออกรบ ต่างต่อสู้กันอย่างดุเดือด พญาราพณาสวรถูกฟันตัวขาด แขนขาด หัวขาด แต่ก็กลับต่อกันได้ทุกครั้ง ม้ามณีกาบเห็นเช่นนั้นก็โดดเข้าดีดพญาราพณาสวรกระเด็นเข้าไปตกในลงกา พวกไพร่พลเห็นเจ้านายเสียทีเช่นนั้นก็ขวัญเสีย พากันวิ่งหนีแตกพ่ายเข้าเมือง
พญาลามราชต้องการจะปราบพญาราพณาสวรให้สิ้นฤทธิ์ จึงให้ท้าวหุนละมานไปเอาปืนแก้ววิเชียรเพชรที่อยู่ทางทิศใต้ของเมืองปัตตะลุป ท้าวหุนละมานก็ลงไปตามรูก้านดอกบัวทางเดียวกับที่ไปตามพญารามราช เมื่อไปถึงที่เก็บปืนก็เห็นผียักษ์เฝ้าอยู่ ท้าวหุนละมานจึงจำแลงแปลงกายเป็นตัวแมงแดง (ตัวคล้ายเห็บ) เข้าไปจับท้ายทอยผียักษ์ แล้วเอามือบีบคอยักษ์จนตาเหลือก บังคับให้ส่งปืนมาให้ ยักษ์กลัวก็บอกว่าอยากได้ก็เอาไปเถิด เสร็จธุระแล้วเอามาคืนก็แล้วกัน ท้าวหุนละมานก็ถอนเอาปืนที่ปักดินอยู่นั้นไป น้ำในทะเลก็ไหลเข้าไปในรูแทนที่ปืน ปรากฏว่าน้ำทะเลยุบไปครึ่งหนึ่ง (เมื่อเสร็จธุระเอาปืนไว้ตามเดิมน้ำทะเลก็ไหลออกมาจากรูทำให้น้ำเต็มฝังตามเดิมแสดงว่าปืนแก้ววิเชียรใหญ่โตมากทีเดียว)
พญาราพณาสวร เมื่อถูกม้ามณีกาบเอาตีนดีดไปตกในปราสาทแล้ว ก็นึกคับแค้นใจแต่จะหาใครดอกรบแทนก็ไม่มีตัว ลูกหลานและขุนทหารที่เก่งกล้าก็ตายหมด เหลือแต่ตัวคนเดียวจึงคิดสู้ตาย ได้เข้าไปลานางจันทาว่าคราวนี้ถึงคราวอันจนแล้ว จะขอไปตายในสนามรบ นางจันทาก็ปลอบว่าควรหาทางสงบศึกดีกว่า ส่งนางสีดาคืนเข้าไปก็หมดเรื่องจะได้อยู่เห็นหน้ากันไปอีกนานๆ พญาราพณาสวรก็ว่าเรื่องอะไรจะมายอมกันง่ายๆ ลูกหลานถูกฆ่าไปต่อหน้าต่อตา มายอมกันง่ายๆ ก็เสียเชิง ต้องสู้กันให้ถึงที่สุดพูดแล้วพญาราพณาสวรก็ยกทัพออกไป หมายใจว่าจะรบกันถึงขั้นแตกหัก ให้รู้แพ้รู้ชนะกันในวันนั้น
พญาลามราชจึงเรียกทหารให้นำปืนแก้ววิเชียรออกมายิง กระสุนไปถูกร่างของพญาราพณาสวรแหลกเป็นผุยผง ไม่สามารถจะกลับฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาอีกได้ เมื่อปราบพญาราพณาสวรได้แล้ว พญาลามราชก็เข้าเมืองลงกา นางจันทาซึ่งเป็นพี่สาวจะยกเมือลงกาให้ แต่พญาลามราชไม่ยอมรับ และจัดพิธีอภิเษกท้าวพิมพีกับนางจันทาให้เป็นเจ้ากรุงลงกาต่อไป ให้ท้าวอินทร์เป็นอุปราช พญาลามราชพักอยู่ในลงกาสามเดือนเมื่อเห็นเหตุการณ์เป็นปกติดีแล้วก็ยกทัพพานางสีดากลับ บรรดาพวกที่มาช่วยทำสงครามต่างก็แยกย้ายพากันกลับไปบ้านเมืองของตน
ในระหว่างทางพญาลามราชให้ม้ามณีกาบเนรมิตปราสาทราชวังขึ้นตามรายทางเป็นหลายเมืองเพื่อใช้เป็นที่พัก และในที่สุดกองทัพก็ไปถึงเมือจันทบุรีศรีสัตตนาคพญาลามราชคิดให้ท้าวหุนละมานกลับเป็นคน จึงให้ม้ามณีกาบไปเก็บผลไทรที่กิ่งยอดสูงสุดมาให้กิน ท้าวหุนละมานก็มีรูปร่างเป็นมนุษย์งามสง่า
ท้าวหุนละมานเมื่อกลับเป็นมนุษย์สมบูรณ์แบบจะมีบทบาทต่อไปอย่างไร
